Roy Donders had helemaal geen kinderwens. 'Totdat ik totaal onverwacht verliefd werd op Michelle'

Roy Donders is amper een dag terug van zijn vakantie in Spanje, maar racet vandaag alweer fluitend het land door. Nadat hij bonusdochter Bibi naar school had gebracht, had hij tv-opnames in Hilversum en rijdt nu, via dit interview, terug naar Tilburg.

Bibi was vanmorgen niet helemaal fit, maar thuisblijven de eerste dag na de vakantie zit er bij Roy niet in. 'Ik zeg altijd: zolang je nog uit bed kunt komen, gaan we ervoor, gas erop! Zelf stond ik ook te trappelen om weer aan de slag te gaan.'

Aan energie geen gebrek bij de markante Tilburger die we tien jaar geleden leerden kennen als de Stylist van het Zuiden, onder andere bekend van zijn huispakkenlijn. In korte tijd ging zijn winkel failliet, overleden zijn geliefde opa en oma en liep Roys relatie met zijn ex-vriend op de klippen.

Een ingrijpende periode, maar wel eentje die volledig achter hem ligt. Tegenwoordig is Roy zanger, eigenaar van een huid-verjongingskliniek en woont hij samen met zijn vriendin Michelle, haar dochter Bibi (8) en sinds maart van dit jaar is daar baby Romi.

Het is nooit saai bij jou hè?

'Haha, inderdaad. Juist omdat ik me snel verveel, zorg ik altijd voor meerdere projecten naast elkaar: zo raak ik er niet te snel op uitgekeken. De ene dag ben ik in Hilversum, de ochtend erna sta ik in de kliniek tanden te bleken, 's avonds treed ik op en een dag later ben ik gewoon even papa.

Ik ben een bezig bijtje. Maar: op vakantie is mijn gezin het enige wat telt. Ik zet mijn telefoon nog niet helemaal uit, maar ik ga nergens op in. Mijn gezin moet me al vaak genoeg missen door mijn werk, dus tijdens de vakantie gaat alle aandacht naar mijn dames. En ook dan verveel ik me nooit: met kinderen is elke dag weer anders.'

Had je ooit verwacht een gezin te hebben?

'Absoluut niet. Ik had ook geen kinderwens, ik had genoeg aan de kinderen van mijn zus Rian. Totdat ik totaal onverwacht verliefd werd op Michelle en zodoende Bibi in mijn leven kwam.

Dat wakkerde een bepaald gevoel aan: los van mijn liefde voor Michelle genoot ik direct van de geborgenheid van het gezinsleven, het ouderschap. Ik vond het fantastisch om er voor Bibi te mogen zijn en haar te begeleiden in het leven. Michelle droomde van een tweede en ineens was het voor mij ook duidelijk. We hadden het geluk dat het allemaal heel snel ging.'

Lees ook: Hoe weet je of je een kind wil?

Hoe hebben jullie de zwangerschap ervaren?

'Er gebeurde genoeg in elk geval. Op dat moment startten de opnames van ons realityprogramma, maar ingrijpender was dat Michelle diabetes type 1 heeft, iets wat in combinatie met de zwangerschap een zware wissel trok op haar lichaam en energie. Intussen dartelde de kleine Bibi ook nog vrolijk rond. Het was behoorlijk pittig, zeker voor Michelle. Je hoort weleens mensen mijmeren dat een zwangerschap de mooiste fase uit hun leven is: dat zul je ons niet horen zeggen. We zijn blij dat het erop zit.'

Lees ook: Alles over zwangerschapssuiker

Daarnaast waren jullie ook voer voor de media in die tijd, hoe was dat?

'Veel mensen 'vonden' er wat van dat ik verliefd werd op Mies: hoe kan dit nou, jij was toch zo of zo? Ja, mensen, dat dacht ik zelf ook, maar het liep anders. Ik ben hartstikke verliefd op Michelle, nog steeds. En wat anderen daarvan denken: prima, succes ermee. Het boeit me totaal niet.

Zo zie je maar, je kunt een volledig levenspad voor jezelf hebben uitgestippeld... er hoeft uiteindelijk niets van terecht te komen. Wat dat betreft hoop ik dat Mies en ik een voorbeeld zijn voor mensen die worstelen met hun gevoelens en denken: hé, wat is dit nou? Soms loopt het leven anders dan verwacht.'

Hoe was dit voor Michelle?

'Mies en ik waren al ruim drie maanden samen toen ik onze relatie deelde met 'de wereld'. Die periode bereidde ik haar voor op de meeste zwarte kant van de media en de lelijkste kant van mensen, zodat eventuele negativiteit haar zo min mogelijk zou overvallen. Ik legde Mies uit dat het niets met ons te maken heeft, maar juist alles met mensen die roepen, veroordelen en hun mening klaar hebben.

Zelf ben ik wel wat gewend, ik heb een dikke huid, maar ze moeten niet aan mijn dierbaren komen. Ik neem mijn pet diep voor Mies af, want ze liet zich niet ontregelen. Inmiddels ligt dit alles alweer ruim twee jaar achter ons en hebben we alle sceptici wel de mond gesnoerd. We zijn gewoon stapelverliefd.'

En nu ben je zelfs vader.

'Ik vóélde me al vader, van Bibi. Ik beschouw haar als mijn eigen dochter. Je zou verwachten dat het een behoorlijke omschakeling was, van een vrijgezelle jongen naar een man met een gezin, maar het gekke is: het gaat allemaal vanzelf, het moest zo zijn, blijkbaar.'

Lees ook: Stiefouders verlangen naar waardering en steun

Maar een kersverse baby erbij is wel andere koek toch?

'Haha, ja dat is wel waar. Ik geef eerlijk toe dat ik me dat iets te rooskleurig had voorgesteld. Vooraf verwachtte ik dat Mies en ik veel sneller ons 'oude leventje' zouden kunnen oppikken, met leuke dingen doen, op pad gaan, maar we bleven best lang in onze cocon. Dat had iets moois: we wilden niet weg bij Romi.

Maar het kwam ook door de slapeloze nachten die hun tol eisten en natuurlijk het cliché dat je geen moment voor jezelf hebt: voorheen hadden we alle ruimte zodra Bibi naar school was, maar nu hadden we Romi. Achteraf gezien was dat allemaal een kwestie van wennen; inmiddels slaapt Romi door en ziet het leven er weer heel anders uit.'

Vond je meteen je draai in je vaderrol?

'Dat moest wel groeien. In het begin was ik nog op zoek naar mijn positie in het hele plaatje. Omdat Mies al negen maanden een band met Romi had, leek het me bijvoorbeeld natuurlijker en logischer om Mies de meeste dingen te laten oppakken... zij kénden elkaar al. Ik wilde me niet opdringen.

Maar gaandeweg kwam daarin een ommekeer: hoe meer Romi op mij reageerde en liet weten 'dat ik ertoe deed', hoe groter mijn behoefte om echt voor haar te zorgen. Langzaamaan nam ik steeds meer over: flesjes, luiers, inmiddels pakken Mies en ik alles met z'n tweetjes op, het huishouden, alles.'

Waarom zijn jullie zo goed samen?

'Mies en ik zijn aan elkaar gewaagd, maar lijken ook veel op elkaar. Dat is onze kracht. We denken over de meeste dingen hetzelfde en zien snel ergens de lol van in, waardoor het vooral léúk is om alles samen te doen. We overleggen veel, zoals over het in beeld brengen van onze dochters in media. We zijn ons ervan bewust dat ze daar zelf voor moeten kunnen kiezen.

Bibi is daarom onherkenbaar in beeld. Bij Romi ligt dat, vooralsnog, anders: wij vinden dat ze tot haar vierde jaar nog prima in beeld kan, want daarna verandert ze nog zo gigantisch. Ik denk dat stellen met veel onderlinge strijd zich er niets bij kunnen voorstellen dat wij echt het liefst alles samendoen. Tijdens haar zwangerschap miste ik Mies echt, ik miste het om dingen te ondernemen, om haar bij optredens backstage te zien. Ik ben blij dat ze weer 'terug' is.'

Hoe maak je tijd voor elkaar?

'In elk geval door niet nóg een baby te krijgen, haha. Dat weten Mies en ik heel zeker: ons gezin is perfect zoals het is, met z'n vieren voelen we ons compleet. Op deze manier kunnen we beide kinderen voldoende aandacht en tijd geven, en houden we ook tijd voor elkaar over.'

Lees ook: Hoe kom je samen sterk door de tropenjaren?

Hoe vullen jullie die tijd in?

'Ergens eten, een terrasje pakken met vrienden of met popcorn een film kijken op de bank. We willen graag een keer een paar dagen samen weg, daar kijk ik naar uit. Het voordeel van mijn werk is dat ik regelmatig overdag thuis ben, dat geeft ons de kans om ook 'tussendoor' voldoende 'Mies en Roy' te zijn en niet alleen maar papa en mama.

Ook de stomme dingen maken wij leuk. Tijdens het uitmesten van een kledingkast trekt Mies iets raars aan waarom ik keihard moet lachen of ik maak een stomme grap. We lachen veel samen; humor is onze bindende factor.'

Wat voor een vader ben je?

'Ik onderneem altijd iets, even wandelen, een spelletje, iets lekkers eten. Bibi houdt van gefrut met make-up en haar of helpt me met een post voor Insta of video-opnames. Ik ben geen strenge vader die snel straft, maar als iets me niet zint, leg ik wel meteen uit hoe het anders kan.

Zo vind ik respect voor ouderen heel belangrijk: iemand aankijken, jezelf voorstellen, een hand geven. In mijn jeugd werkte mijn vader keihard voor ons en zat mijn moeder elke dag na school klaar met een kop thee, ik kon alles met haar bespreken, ik gun mijn kinderen ook zo'n relatie met hun ouders. Ik zal altijd naar ze luisteren en de tijd nemen.'

Wat wordt je grootste opvoedkundige uitdaging?

'Ervoor zorgen dat mijn kinderen zo lang mogelijk kind blijven. Tegenwoordig worden kinderen naar mijn mening te vroeg wijs. Ik vind: de periode van volwassen zijn, werken, duurt lang genoeg, laat ze alsjeblieft nog onbevangen zijn.

Tegelijkertijd wil ik mijn kinderen zo snel mogelijk financieel bewust maken. Uitleggen dat een knuffel van de Efteling à vijftig euro voor hen misschien normaal lijkt, maar dat dit heel veel geld is. En vanaf een jaar of dertien zal ik ze stimuleren een baantje te zoeken, hup, aanpakken!'

Vind je het nooit gek dat kijkers zo veel van je weten?

'Ik heb er geen problemen mee, maar belangrijker: ik deel juist ook dingen die niet goed gaan. Van te veel reality-programma's krijg je als kijker een vertekend beeld, alsof alles rozengeur en maneschijn is: ik wil laten zien hoe het écht is. Aan alle reacties en berichten zie ik dat ik een soort voorbeeldfunctie heb: ik ben een volkse jongen zonder opleiding, zonder financiële buffer en heb het tóch kunnen maken, door enthousiast te zijn, de handen uit de mouwen te steken en mijn dromen te volgen.'

Gaat je carrière boven alles?

'Ik kwam net van school toen ik bekend werd als Stylist van het Zuiden, ik belandde in een rollercoaster en stond pas 'stil' toen mijn opa en oma overleden. Dat was een eyeopener voor me: het maakte me volledig bewust van wat belangrijk voor me is. Veel mensen krijgen zo'n inzicht pas op hun veertigste denk ik; het feit dat ik het al op jonge leeftijd zie, is pure winst.

Ik weet wat telt: mijn gezin, mijn ouders die ook al op leeftijd zijn en met wie ik nog veel wil meemaken. Omdat de tijd voorbijvliegt, boek ik regelmatig weekenden vrij van optredens om bij mijn dierbaren te zijn. Te veel werken kan ik over een paar jaar ook wel weer, maar deze tijd waarin de meiden klein zijn en ik van mijn ouders kan genieten, die kan ik nooit meer overdoen.'

Lees ook: 6 redenen om als vader vaker thuis te zijn

Tekst: Kim Hopmans Styling: Paula Schouten Visagie: Paul Benjamin