Voor oudersExtra

Zó oneerlijk! 6x waarom ik tijdens de zwangerschap stikjaloers ben op mijn partner

Getty Images
Getty Images
Leestijd 3 minuten
Lees verder onder de advertentie

1. Hij komt geen 15 kilo aan in negen maanden
Ja, die extra kilo's horen er natuurlijk gewoon bij, maar even slikken is het wel als ik soms in de spiegel kijk. Bovendien dacht ik dat alleen mijn buik zou opblazen tot standje luchtballon, maar niets blijkt minder waar.

Ook mijn kont doet mee. En mijn bovenbenen. En 15 kilo? Grote kans dat ik daar gewoon ruimschoots overheen ga. Allemaal prima voor nu, maar straks moet het er ook weer af.

Lees ook: Alles over gewichtstoename tijdens de zwangerschap

2. Hij kan – sorry, not sorry – gewoon drinken
Grote kans dat je nu denkt dat ik een of andere alcoholist ben die iedere dag om 09.00 uur haar eerste wijntje drinkt, maar ik kan je vertellen: dat valt reuze mee. Je zult mij niet wekelijks bij de glasbak flessen zien werpen.

Maar die borrelhapjes op zondagmiddag smaken toch een stuk minder met een glaasje Crystal Clear. En de zaterdagavonden op de bank doen toch wat minder gezellig aan, nu ik standaard 'nou, doe maar weer thee' roep als mijn vriend vraagt wat ik wil drinken. Ik mis mijn wijntje.

Goed om te weten:
Alcohol tijdens zwangerschap

3. En hij kan eten wat ie maar wil
Terwijl ik braaf vega filet americain en gerookte kip op mijn bammetjes smeer tussen de middag, zie ik bij mijn vriend de lekkerste lunches voorbijkomen. Gerookte zalm, salami, niet-zo-extreem-hardgekookte eieren, échte filet americain: soms zit ik als een uitgehongerde buldog met mijn tong uit mijn mond hijgend naar zijn lunch te staren.

4. Hij heeft geen last van ochtendmisselijkheid, bandenpijn, bekkenpijn et cetera
Ja hoor, zit meneer lekker aan z'n omeletje met salami, ben ik weer de wc-pot aan het knuffelen. 'Gaat het schat?!'

Niets zo zwaar als die eerste weken zwangerschap inclusief enorme misselijkheid en dodelijke vermoeidheid. En wat dacht je van het laatste trimester? Bandenpijn, bekkenpijn, maagzuur, rugpijn: je moet er wat voor over hebben hè, voor zo'n kleine smurf.

5. Hij slaapt gewoon 's nachts
Straks als de baby er is slapen we natuurlijk weken-, maanden-, of als het even tegenzit, jarenlang voor geen meter. Daarom wil ik nu nog even van m'n nachtrust genieten. Maar helaas, blijkbaar zorgen de hormonen er tijdens je zwangerschap al voor dat je soms urenlang plafonddienst hebt.

En hij? Hij ligt naast me te ... snurken. Kan ie niks aan doen. Doet ie niet expres. Maar soms, heel soms, wil ik dan even mijn kussen pakken en 'm gewoon keihard in zijn gezicht kwakken. Maar goed, je doet het niet hè.

6. Hij hoeft niet te bevallen
Tja, wat kan ik hier nog over zeggen? De bevalling is iets wat me jarenlang tegenhield om überhaupt aan kinderen te beginnen. Nog nooit in mijn leven heb ik zo bizar veel pijn gehad als tijdens mijn vorige bevalling. De pijn tijdens mijn weeënstorm is met geen toetsenbord te beschrijven.

Lees verder onder de advertentie

Tip: 9 tips voor jou als partner tijdens de bevalling

En hij? Hij maakt zich nuttig door natte washandjes op mijn voorhoofd te leggen en rugmassages te geven. Superlief natuurlijk, maar waarom heb ík die rol niet toebedeeld gekregen? Enige lichtpuntje: niemand, maar dan ook niemand is zo trots en gelukkig als ik wanneer ik na de bevalling met mijn kind in mijn armen lig.