Steven Pont: Dit is waarom schoonouders soms niet zo populair zijn

Zodra je een kind krijgt, wandelt er veel geluk je leven binnen. Maar ook minder leuke dingen, zoals dat je (schoon-)ouders constant voor de deur staan (en je daar niks van durft te zeggen). Hoe kom je van ze los?

In samenwerking met expert

Steven Pont

Opvoedcoach

Steven Pont is ontwikkelingspsycholoog, gezinstherapeut en oprichter van opvoedplatform nul18.nl. Hij geeft een kijkje in de psyche van het kind.

Pieken en dalen

Het krijgen en opvoeden van kinderen maakt de pieken in je leven wat hoger. Het gevoel dat je krijgt als je kind zijn eerste zwemdiploma haalt, is bijvoorbeeld maar met weinig uit je eigen leven te vergelijken. Maar ook het zien spelen van je eigen kind, zolang dat zonder ruzie gaat, kan je veel voldoening geven.

Dus ja, de pieken zijn wat hoger, maar het leven zou het leven niet zijn als er niet nog een andere kant aan dat verhaal zit. En die andere kant is dat de dalen ook wat dieper zijn. Het je steeds zorgen maken bijvoorbeeld, of je boosheid die nogal eens de kop opsteekt. En ook je gevoel dat je plotseling wel erg geleefd wordt. Je bent gewoon niet meer helemaal van jezelf zodra je je hebt voortgeplant.

Lees ook: Zo leuk is het ouderschap: ‘Ik voel me geliefd, nodig en nooit meer eenzaam’

Stuitende schoonfamilie

Een van de moeilijkere kanten van het krijgen van kinderen is dat de ‘koude kant’ ineens ook wat centraler in je leven kan komen te staan. Zag je je schoonvader en -moeder toen er nog geen kind was niet zo vaak, nu staan ze als jonge honden voor de deur te kwispelen om binnengelaten te worden.

En dat niet alleen, ze bemoeien zich er ook nog eens mee, als je pech hebt. En misschien is er ook nog een niet al te snuggere broer die je ineens veel vaker moet zien, omdat hij het in zijn hoofd haalde rond dezelfde tijd als jullie aan kinderen te beginnen. En die neefjes en nichtjes, die moeten elkaar natuurlijk wel goed leren kennen. Dus zit je nogal eens een middag met ‘oom’ Richard opgezadeld. En je kind is nog niet oud genoeg om te zien wat voor druif dat eigenlijk is.

Lees ook: De rol van opa en oma in de opvoeding

Altijd kind

Tot mijn spijt zie ik soms dat mensen hun familie boven hun partner stellen. En dat kan voor een heel ingewikkelde en niet zelden giftige dynamiek binnen een relatie zorgen. Wat bijvoorbeeld nogal eens voorkomt is dat een van de schoonouders (in mijn ervaring vaker de moeder dan de vader) zich te veel opdringt, waar hun eigen kind vervolgens geen grenzen aan durft te stellen. Want, zo zeggen ze, oma bedoelt het toch goed?

Wat daar vaak onder ligt, is dat de ouder die dat zegt zelf nog te veel kind van zijn of haar eigen ouders is. Die heeft zich nooit helemaal uit de hiërarchische opvoedrelatie losgemaakt. Het gevolg daarvan is dat iemand zo een leven lang in een soort kindrol blijft vastzitten, en de ouder dus in de ouderrol. Al is de een 45 en de ander 75 jaar, het is ze niet gelukt om naar een volwaardige relatie tussen twee volwassenen door te groeien.

Lees ook: Hechtingsstijlen: ben jij een veilig of onveilig gehecht kind?

Tot hier

Een van de belangrijkste redenen waarom de koude kant vaak niet zo populair is: grensoverschrijding, gevolgd door een partner die nog steeds niet tegen de ouders op kan. En die dus liever een conflict met zijn of haar geliefde riskeert dan met de ouders. Als je er als geliefden over denkt een gezin te beginnen, moeten er natuurlijk een paar dingen geregeld zijn. Is er genoeg fysieke ruimte voor een nieuw leven, kunnen de financiën het aan en ben je er emotioneel klaar voor?

Maar dat is niet het enige. Een belangrijke vraag is ook of je partner zijn familie zal gaan meeslepen. Als jij dat niet ziet zitten, regel dat dan ook meteen even. En mocht ik te laat zijn, regel het dan alsnog. Maak je in je te lang durende kindrol liefdevol los van je ouders en word daarmee eindelijk samen met je partner volwassen.

Tekst: Steven Pont – Beeld: Getty Images