'Ik vraag als grapje of de baby er al is, maar zie dan dat het menens is'

Eva, het schoonzusje van verloskundige Ellen, is in verwachting van haar tweede en wil graag thuis bevallen. Wanneer de uitgerekende datum passeert wordt ze gestript en dan gaat het snel.

Net als ik, komt ook mijn man Niels uit een groot gezin. Hij is de oudste van vier en zijn zus Eva is in verwachting van haar tweede, een jongen. Al maanden worden er weer weddenschappen gesloten, spulletjes uitgeleend en namen geraden. Grote zus Lenne (bijna 4) is nu al trots. Wanneer ik koffie kom drinken en mijn tas met doptone mee heb genomen, mag zij natuurlijk op het knopje drukken.

Geschreven door

Ellen Andrea

Een extra zetje

De uitgerekende datum nadert en hopelijk kiest de baby een moment waarop ik makkelijk thuis weg kan. Want ook al ben ik niet haar verloskundige, ik zou het leuk vinden om er weer bij te zijn. Maar Eva is geen ster in loslaten. Alle scenario’s gaan door haar hoofd. Wat nou als… Hoe zal dan… Dit bevordert het starten van de bevalling niet. En dat wordt niet minder als ze de uitgerekende datum passeert. Een zetje om te gaan baren, is dus geen gek idee. Haar eigen verloskundige heeft dit ook in de gaten. Ze stelt Eva gerust, geeft haar een peptalk en dan blijkt dat er al 4 centimeter ontsluiting is. Vol vertrouwen en met wat krampjes na het strippen, gaat Eva weer naar huis.

Lees ook: Dit kun je verwachten van de ontsluitingsfase (per centimeter)

‘Nou, ze heeft al 8 centimeter hoor!

Lenne gaat slapen bij opa en oma en als ik haar die middag aan de telefoon heb, lijkt alles nog rustig. Maar dan belt Thomas, haar man op, net als we thuis aan het avondeten beginnen. ‘Er zijn pas een paar weeën geweest hoor El, maar dan weet je het maar vast.’ Rustig eet ik mijn bord leeg, aan tafel fantaseren we nog even verder over de naam. Ik kus de kinderen welterusten voor straks en stap de auto in. Ze wonen niet in de buurt, dus een uurtje na Thomas’ telefoontje, arriveer ik bij ze thuis. Ik vraag als grapje of de baby er al is, maar aan zijn hoofd zie ik dat het menens is: ‘Nou, ze heeft al 8 centimeter hoor!’ Ik schrik me rot, schop mijn laarzen uit en hol mee naar boven.

Welkom baby Mas

Heftig in de weeën ligt Eva puffend op bed. Ze weet niet waar ze het moet zoeken, zo sterk zijn de weeën. De verloskundige heeft alle spullen al klaargezet. Met een koude washand support ik Eva, samen met Thomas, door het laatste stukje ontsluiting. Daar komt de persdrang al opzetten en op 7 mei om 7 minuten over 7 wordt daar een prachtig jongetje geboren. Het zonlicht schijnt door de ramen en vol liefde wordt mijn nieuwe neef ontvangen. Zachtjes droog ik hem af en zet een warme muts op.

De rust is weer terug in de slaapkamer en Eva en Thomas verwelkomen hun zoon. Na dit innige moment stellen ze hem ook aan mij voor: baby Mas is geboren. Nadat hij goed aan de borst heeft gedronken, weeg ik deze grote vent. Bijna 9 pond weegt hij. En omdat het zo ontspannen en sereen is in de kamer, valt hij in slaap in mijn warme handen terwijl ik voorzichtig zijn vingers en tenen tel. Daarna mag hij bloot op de borst bij zijn vader. Voor de twaalfde keer ervaar ik dat extra stukje trots. Vereerd vooral. Zo dichtbij zijn als je tante wordt, dat blijft heel speciaal!