Een buik vol met Mirthe Buurman: 'Ik was zo bang dat ik weer HG zou krijgen'

'Toen ik voor het eerst moeder werd, was ik 19 jaar. Dat was niet de bedoeling. Ik wilde wel altijd moeder worden, en ook jong, maar ik had verwacht dat dat rond mijn 25e zou zijn. Een grote kinderwens heb ik altijd gehad. Ik kom uit een gezin van drie kinderen en mijn broertjes zijn echt mijn beste vrienden.

Mijn huidige partner is niet de vader van mijn eerste twee zoons, maar een grote kindervriend. Hij is werkzaam als jeugdtrainer bij de Ajax Academy Dubai. Hij heeft mijn kinderen echt omarmd en ze zijn gek op hem. Ik vind het dus heel erg leuk dat ik samen met hem nog een kind mag krijgen.

Lees ook: Stiefmoeder of -vader zijn: hoe ga je daarmee om?

Mentale impact van HG

Tijdens mijn vorige zwangerschap kreeg ik HG (hyperemesis gravidarum). Dat was verschrikkelijk. Ik vond het in de eerste weken van deze zwangerschap dan ook heel erg spannend. Elke keer dat ik een beetje misselijk werd, was ik zo bang dat ik weer HG zou krijgen. Die kans was namelijk 80 procent.

Ik heb soms nog last van de mentale impact die dat op mij had, helemaal nu ik weer zwanger ben. Zo zou ik eigenlijk mijn bloed moeten laten prikken, maar elke keer dat ik op het punt sta om een afspraak te maken, stel ik het uit.

Ik was zo uitgedroogd dat bloed afnemen heel erg lastig ging, en heb zo vaak aan het infuus moeten liggen: het was echt heel zwaar. Deze keer is er gelukkig geen HG, en gaat het supergoed met me.

De droom van Sem

Ik ben heel erg dankbaar dat we nu een meisje krijgen. Al was een jongen ook heel gezellig geweest en handig bovendien, omdat ik toch al jongenskleren en -spullen in huis heb. Maar ik vind een meisje ook echt heel leuk. De jongens vinden het ook fantastisch. Sem zei: 'Dat was mijn droom!'

Bo is nog zo klein, dus of hij echt snapt wat er gaat gebeuren weet ik niet. De jongens zijn allebei enorm lief voor mij en de buik. Zo komt Sem soms aanzetten met eten omdat ik 'goed moet eten' en aait Bo veel over mijn buik.

Lees ook: Dilemma: 'Mijn partner wil geen derde kind, maar ik wel'

Bloemetjesbehang

Nog voor we wisten of het een jongen of meisje zou worden, hadden we al een naam. We hadden allebei dezelfde lievelingsnaam, voor zowel een jongen als een meisje. Hoe makkelijk!

De babykamer is nog lang niet af, dat wordt een project voor in de zomervakantie. Ik heb wel al behang besteld: bloemetjesbehang. Meer nesteldrang dan dat heb ik nog niet echt. Bas grapte laatste dat het weleens tijd werd voor die nesteldrang, omdat het huis een rommeltje was, haha.

Bevalplan

De bevalling van Sem duurde 21 uur en dat was heel pittig. Mijn moeder heeft een filmpje van me waarop ik zeg: 'Ik doe dit nooit meer!' Maar gelukkig was ik het snel vergeten. Bij Bo ben ik in het ziekenhuis bevallen, in bad. En ondanks dat bevallen natuurlijk hartstikke zeer doet, hielp het water heel erg.

Ik zou dus graag weer in bad willen bevallen. Deze keer wil ik het graag thuis proberen, dan weet ik zeker dat het in bad kan. Ik ken mijn lijf en weet dat ik het kan. Verder zie ik het wel, je weet toch niet hoe het loopt.'

Lees ook: Zwangerschapscursussen, welke past bij jou?