
Bevallingsverhaal: 'Geen relatie, wel zwanger van een donor'
Wanda komt in haar eentje de praktijk binnenlopen voor een intake. Ze heeft geen relatie, maar wel al jaren een kinderwens. Nu is ze zwanger. Van een man die ze kent.
De donor
We noemen hem ‘de donor’. Van hem kreeg ze sperma en na een paar maanden thuis proberen met potjes en spuitjes was het raak. De zwangerschap verloopt goed. Wat kleine klachten maken het soms zwaar, maar Wanda heeft een fijne familie en vriendenkring die haar steunt. Ook bij de bevalling zal ze door hen worden gesteund. Ze hoopt vooral dat er dan rust heerst. En als alles goed en vlot verloopt, wil ze misschien wel thuis bevallen.De uitgerekende datum
Dan is daar de uitgerekende datum en breken de vliezen. Wanda belt dat er opeens een grote plons vocht kwam, net als in de film. De controles zijn goed: het vruchtwater is helder, het hoofdje is mooi ingedaald en het hartje klinkt goed. Maar de weeën komen maar niet. Na 24 uur neemt de kans op een infectie toe en daarom regelen we een controle bij de gynaecoloog. Het ziekenhuis neemt de zorg over, de baby wordt extra in de gaten gehouden met een hartfilmpje om een eventuele beginnende infectie sneller op te sporen. Alle controles zijn goed en Wanda mag nog een nachtje in haar eigen bed slapen. Ze spreekt af dat ze het ziekenhuis belt zodra de weeën beginnen. Die nacht zet de bevalling goed door. Samen met haar moeder en een vriendin rijdt ze naar het ziekenhuis.Ook lezen: zo herken je voorweeën.
Een nacht zwoegen
De bevalling verloopt niet zoals we tijdens de intake hadden bedacht: de ontsluiting schiet niet op, waardoor Wanda heel moe wordt. Het is de derde onrustige nacht na het breken van de vliezen en haar energie is op. Daarom kiest ze voor een ruggenprik. Die helpt, want kennelijk raakt haar lijf zo ontspannen dat de ontsluiting toch opeens snel gaat. Het persen gaat niet makkelijk door de ruggenprik, maar na anderhalf uur hard werken is de baby er bijna. Toch gaat het ook nu niet zoals gedacht: omdat de baby het wat moeilijker krijgt en de dokter wil helpen met de vacuümpomp, wordt het steeds voller in de kamer met apparatuur en witte jassen. Daar wordt dan eindelijk, na een nacht zwoegen, een prachtige jongen geboren. Wanda straalt.
Afwisselend slapen oma en vriendinnen die eerste week bij haar. Trots laat ze haar zoon aan me zien als ik haar bezoek. Hij drinkt en groeit al goed. Als ik vraag naar de bevalling, komen er tranen. Er is teleurstelling over het kiezen voor de ruggenprik. En ze heeft moeite met het beeld van die kamer vol witte jassen. Ik vertel haar wat ík vooral hoor in haar verhaal: een stoere vrouw. Die het moederschap en de bevalling liet komen. En er vol in sprong. Keihard heeft ze gewerkt voor haar zoon Tom. Deze baby heeft een fantastische moeder. Ze mag zo trots zijn!
Tip: Dit zijn 17 producten die niet op elke babyuitzetlijst staan, maar wel superhandig zijn!
Lees ook: De 15 beste bevallingstips van verloskundigen
Dit artikel is eerder verschenen in Ouders van Nu Magazine.