Blog

De eerste schoolreis van je kind (droom of drama)

eerste schoolreis GettyImages
GettyImages
Leestijd 2 minuten
Lees verder onder de advertentie

Kind op de basisschool

Otis zit sinds februari op de basisschool. Niet alleen voor hem, maar ook voor mij was dit erg ingrijpend. Ik ben erg trots, want hij doet het top: hij is sociaal, doet leuk mee, is zichzelf en heeft vriendjes. Hetzelfde geldt voor de BSO (buitenschoolse opvang), waar hij twee dagen naartoe gaat. En toen kwam die dag waarop ik de brief kreeg over het schoolreisje…

De eerste schoolreis

O nee, hè? Waarom nu al? Dat schoot er als eerste door mijn hoofd. Misschien ben ik overbezorgd, maar ik vind het best lastig om hem een hele dag mee te geven aan een andere ouder of juf. Voor de kinderen is zo'n uitje natuurlijk supertof, maar mama kreeg spontaan buikpijn en rode vlekken in haar nek. Het liefst rijd ik er achteraan, om zeker te weten dat alles goed gaat. Compleet met krant voor mijn hoofd met gluurgaten erin geknipt. Lichtelijk psychopathisch?

Ik had de zenuwen

De trip ging naar Drievliet. Geen immens park, maar groot genoeg voor een overbezorgde moeder! Wat zouden ze doen als er één kind van het groepje niet in een attractie durft? Skippen ze die dan helemaal, of laten ze er ééntje staan? Ik ben er een ster in om de meest wilde verhalen in mijn hoofd te halen, waardoor het alleen nog maar erger wordt.

Lees verder onder de advertentie

Overbezorgd

Er waren al hulpmoeders en klassenmoeders genoeg (notitie: z.s.m. opgeven als klassenmoeder!), dus mijn hulp was niet meer nodig. Dit zou ik puur doen voor mijn eigen gemoedstoestand overigens, want met al die kinderen een park in en zorgen dat iedereen luistert, dat vind ik nogal wat. Toch heb ik ervoor gekozen om Otis mee te laten gaan. Anders wordt het zijn probleem dat ik hem niet kan loslaten en dat is niet eerlijk, natuurlijk. Ik moest van mezelf.

Zijn ze al terug?

Na instructies aan de juf en wild uitzwaaien ging meneer op zijn eerste schoolreis. Het duurde uiteraard een eeuwigheid tot het 17:00 uur was, maar er kwam een blij en moe koppie de bus uit. Hij kon niet meer vertellen wat hij gedaan had, want hij wist het niet meer, maar hij had de tijd van zijn leven volgens de juf. Wat fijn!

Stiekem vond ik het nog fijner om er weer een jaar vanaf te zijn…

Lees verder onder de advertentie