'Alloparenting: de ideale manier van opvoeden voor ouder én kind'

Als ouder moet je heel wat ballen in de lucht houden: je kinderen opvoeden en verzorgen, werken aan je relatie, het huishouden moet gedaan worden, er moet elke dag eten op tafel staan en dan werk je misschien ook nog eens. Niet zo gek dat veel ouders - en eerlijk is eerlijk, zéker moeders - last van stress hebben en doodmoe zijn. Journalist Michaeleen Doucleff weet hier wel een oplossing voor.

Alloparenting is volgens Doucleff het toverwoord. Het mag dan misschien klinken als een nieuwe, hippe opvoedstroming, deze manier van opvoeden is zo oud als de weg naar Rome. En in heel wat landen volkomen vanzelfsprekend. In een artikel met de titel Secrets of a Maya Supermom: What Parenting Books Don’t Tell You legt de journaliste uit wat het is en waarom het wel eens de oplossing voor al onze struggles als ouder zou kunnen zijn.

Tip: Shop hier voordelig alle verzorgingsproducten voor jouw kind.

Opvoeden in groepsverband

‘Allo’ komt van het Griekse woord voor ‘ander’ en ‘parenting’ betekent – uiteraard – ouderschap. Simpel gezegd staat alloparenting voor opvoeden samen met anderen. Oftewel: in groepsverband. Ook wij worden geholpen bij de opvoeding en zorg voor onze kinderen, denk aan de juf of meester, de oppas en opa en oma en met een beetje geluk heb je ook een partner om je te ondersteunen. Toch doen we het tegenwoordig meer dan ooit ‘alleen’. Zijn we niet aan het werk, dan proberen zoveel mogelijk tijd te besteden aan onze bloedjes. Natuurlijk spreken we af en toe af met andere gezinnen of gaan we op familiebezoek, maar het grootste deel van onze vrije tijd brengen we enkel met het gezin door: aan tafel, in de weekenden en op vakantie. Hoe gezellig ook, dit is tegelijkertijd best vermoeiend. Je hebt nauwelijks meer tijd voor jezelf en we zijn altijd maar druk, druk, druk.

‘In onze cultuur bestaat het idee dat de ideale gezinsstructuur bestaat uit een thuisblijfmoeder die al haar aandacht aan de kinderen geeft,’ zegt Michaeleen. ‘Zelfs als ze fulltime werkt, voedt een moeder als ze thuis is grotendeels alleen de kinderen op.’ Vroeger was dat wel anders, legt ze uit. ‘Tot 150 jaar geleden waren ook in westerse landen de huishoudens veel groter en werden kinderen opgevoed door een heleboel mensen. Bloedverwanten zoals opa’s, oma’s, tantes, ooms, zussen, maar ook de buren, goede vrienden of betaalde hulp waren onderdeel van een huishouden.’ Kortom, al deze mensen hielpen bij de opvoeding en zorg voor de kinderen. Nogal een contrast met tegenwoordig, waarin (bijna) alles op onze schouders terechtkomt. En niet zo gek dus dat we nogal veel stress ervaren.

Maya Supermom

Wij mogen het principe van samen opvoeden dan kwijtgeraakt zijn in de loop der jaren, in veel andere culturen is het nog steeds de gewoonste zaak van de wereld om kinderen in groepsverband te verzorgen en op te voeden. Bij de Maya’s in Mexico bijvoorbeeld lopen vrouwen bij elkaar in en uit. Krijgt een vrouw een kind, dan komt de buurvrouw eten brengen, zorgt oma voor de baby zodat zij even kan douchen en worden de andere kinderen ondertussen vermaakt door een vriendin. Zonder dat het ze is gevraagd of ze er iets voor terugverwachten. Doucleff sprak met een Maya-moeder en was vooral blij verrast om te zien hoe weinig stress de vrouw had. En hoe zelfverzekerd ze is als moeder. Een echte supermom volgens haar. Want dat is ook een voordeel van alloparenting: je krijgt opvoeden met de paplepel ingegoten omdat iedereen elkaar van jongs af aan helpt en zich bemoeit met de kinderen. Straffen en het geven van bevelen aan kinderen is bij deze vorm van opvoeden bovendien niet nodig, volgens de journalist. Samenwerken is key in alloparenting, ook tussen ouders en kind. En het schijnt nog te werken ook.

Lees ook: 15 manieren om een mommy burn-out te voorkomen

Voordelen kinderen

Volgens Doucleff heeft deze manier van opvoeden niet alleen voordelen voor ouders, maar zeker ook voor de kinderen. Niet voor niets is het gezegde: It takes a village to raise a child. Doordat kinderen meer interactie hebben met mensen buiten het gezin worden ze volgens haar socialer, leren ze om mensen buiten het gezin te vertrouwen en kunnen ze wat opsteken van de kennis, talenten en het gedrag van andere volwassenen dan hun ouders. Bovendien worden de kinderen opgevoed aan de hand van ervaring en niet van theoretische opvoedboeken. Voedingsschema’s, opvoedadviezen die wisselen (wel pindakaas voor baby’s of toch weer niet?), de Maya-moeders weten zelf wel wat goed voor kinderen is. Daar hebben ze geen wetenschappelijke studies (die elkaar nog wel eens tegenspreken) voor nodig. Kortom, volgens de journaliste zitten er heel wat voordelen aan alloparenting. Misschien niet eens zo’n gek idee, want natuurlijk wonen we niet in het Maya-gebied in Mexico, we zouden best wat van deze manier van opvoeden kunnen overnemen. Vroeger deden we het zelf tenslotte ook zo. Want minder stress en meer genieten: wie wil dat nou niet?

Goed idee?

Klinkt deze manier van opvoeden je als muziek in de oren? Zou je het geweldig vinden om terug te gaan naar een samenleving waarin we elkaar meer helpen bij de zorg voor onze kinderen en het niet meer moeten hebben van kinderopvang, opa en oma en de oppas? Of gaat het je te ver of lijkt het je niet realistisch? Wat je er ook van vindt, we lezen het graag terug op onze Facebook-pagina.

Meer weten? Natuurlijk Ouderschap – de Nederlandse variant van Attachment Parenting – is een opvoedmethode waarin de hechtingsrelatie tussen ouder en kind centraal staat.

Bronnen: Playfulbee, Purewow, NPR