Mijn lijf na de bevalling: ‘Sinds de keizersnede heb ik mijn lijf niet echt meer bekeken’

In de rubriek Lijfshow vertellen moeders over hun lichaam voor, tijdens en na de zwangerschap. Dit keer het verhaal van Anouk (37). Ze is getrouwd met Martijn (39) en moeder van Aimee (2) en Kayla (1).

Liever lekker in m’n vel

‘Als ik nu naar foto’s van mezelf kijk als kind, denk ik: niets mis mee. Ik was niet zo slank als andere meisjes, maar ook niet dik. Gewoon wat steviger. Toch werd ik op school gepest. “Hé bolle, zal ik je naar huis toe rollen?” riepen ze dan, wat me onzeker maakte.

Op mijn 17de ging ik in dienst en werd ik door het vele sporten slank. In mijn ogen nog steeds niet slank genoeg, maar ik kreeg wel steeds meer vrede met mijn lichaam. Liever lekker in m’n vel, dacht ik, dan dat ik constant op mijn eten moet letten.

Zeven miskramen

Rond mijn 24ste besloot ik met mijn toenmalige vriend voor een kindje te gaan. Helaas kreeg ik maar liefst zeven miskramen. Eén keer was ik al zestien weken zwanger toen het hartje plotseling niet meer klopte.

Door alle emoties en medische onderzoeken realiseerde ik me des te meer: er zijn veel belangrijkere zaken in het leven dan je druk maken om je gewicht.

Volgens mijn gynaecoloog werkte één van mijn eierstokken slecht en was de kans op een kind daarom uiterst klein. Ondertussen werden veel vrouwen in mijn omgeving wel ‘gewoon’ moeder. Dat deed pijn – waarom was het mij niet gegund?

Nog één poging

Uiteindelijk strandde mijn relatie en ontmoette ik vier jaar geleden Martijn. Ook hij had een grote kinderwens, dus besloten we één poging te wagen – meer miskramen kon ik niet aan. Ik raakte meteen zwanger.

Na de belangrijke grens van twaalf weken zeiden mensen in mijn omgeving: “Nu zit je safe.” Maar ik hield bij elke echo de zenuwen: zit de baby er nog? Klopt het hartje?

Na verloop van tijd groeide mijn vertrouwen – mijn lichaam kon dit dus wél. Toch bleef er altijd een stemmetje in mijn achterhoofd dat zei dat het alsnog fout kon gaan, waardoor het moeilijk was om volop van mijn zwangerschap te genieten.

Overdwars in de buik

Aimee werd met 39 weken geboren. Een maand later stond ik striaeloos en 5 kilo lichter dan vóór mijn zwangerschap in mijn bikini. Dat mijn lichaam amper veranderd was, voelde fantastisch.

Toch kwamen de kilo’s snel terug: na vijf maanden raakte ik eerder dan verwacht opnieuw zwanger. Waar mijn buik de eerste keer pas rond de 26 weken zichtbaar werd, zag je ’m nu al heel snel, omdat Kayla overdwars lag. Zo bleef ze tot het einde eigenwijs liggen. Daarom kreeg ik met veertig weken een keizersnede.

Sporten om strakker te worden

Sindsdien heb ik mijn eigen lichaam niet meer echt bekeken. De bekende ‘flap’ van de keizersnede, een litteken, blijvende extra kilo’s… Ik had er rekening mee gehouden dat mijn lichaam niet meteen weer de oude zou zijn, zoals bij de eerste keer, want elke zwangerschap en bevalling is anders.

Wel vind ik het jammer. Door te sporten hoop ik weer wat strakker te worden, al denk ik soms ook: dit is wie ik nu ben. Op mijn 12de riep ik al dat ik moeder wilde worden, liefst van twee meiden. Hun namen had ik zelfs al bedacht.

Dat mijn lijf na alle ellende twee zwangerschappen heeft voldragen en mijn grootste wens heeft laten uitkomen, maakt me heel dankbaar.’

Dit artikel is eerder verschenen in Ouders van Nu Magazine – Tekst: Tessa Heselhaus, fotografie: Rolinda Windhorst

Artikelen van Ouders van Nu ontvangen in je mailbox?
Schrijf je in voor onze nieuwsbrief.