23x heel herkenbare momenten voor alle tweelingouders

Er moeten spullen ingeslagen worden. Héél veel spullen, dus komt er zo nu en dan een bedrijf een vracht aan spullen brengen. Lossen maar!

En die spullen kosten geld. Bakken met geld. Dat je af en toe een traantje wegpinkt bij het zien van een slinkende rekening is dan ook heus niet raar.

Na een paar dagen kun je als een pro luiers verschonen. Gelukkig maar, want die snelheid en expertise komt absoluut van pas.

Hetzelfde geldt voor aankleden van twee kinderen. Hup, hop en ta-daaa! Hoe doe je dat toch?

Multitasken is jou niet vreemd. Het ene kind troosten en het andere kind voeden? No problemo! Het ene kind entertainen en het andere kind aankleden? Komt voor de bakker!

De opa's en oma's staan te allen tijde op speed dial. 'Maaaaam, kom je alsjeblieft helpen?'

Niemand kijkt er gek van op als jij nóg maar eens naar het koffiezetapparaat sjokt voor opnieuw een kop koffie. Met een tweeling kun je de slapeloze uren verdubbelen.

Over die koffie gesproken: die heb jij vanaf hun geboorte nog nooit warm opgedronken.

Een kind hebben zwaar? Nee hoor, met één kind op pad gaan voelt voor jou als een minivakantie.

Kon je vroeger nog eens lekker op bank ploffen, nu is rennen en vliegen jouw tweede natuur. En dat doe je met liefde!

Op straat wordt je regelmatig aangesproken: 'Kun je ze uit elkaar houden?'. Natuurlijk kun je dat! Sterker nog: zelfs met je ogen dicht weet je precies wie welk geluidje maakt.

Het ene moment vecht jouw tweeling elkaar de tent uit en het andere moment kunnen ze geen genoeg van elkaar krijgen. En deze stemming wisselt per minuut. Niet gek dat jij af en toe met je handen in het haar zit.

Op pad gaan met twee kinderen voelt soms alsof je een marathon moet lopen. Is zo'n tuigje voor kinderen nou écht zo'n gek idee?Tip: Hier vind je mooie kinderwagens voor tweelingen

Je voelt je zo nu en dan wel eens buitengesloten als jouw kinderen in hun eigen taaltje communiceren of als zij gierend van het lachen op de grond liggen om iets wat jij niet snapt.

Je voelt je soms net een pakezel want jij hebt niet één maar twéé luiertassen vol spullen nodig. En vergeet die enorme kinderwagen niet. Je bent soms net een attractie.

Een oppas vinden is een kriem. Wie heeft er zin in twee kinderen tegelijk? Of sterker nog: wie kan er twee kinderen tegelijk aan?

Dat je dondersgoed weet wie wie is, maakt weinig uit voor hoe vaak je de namen door elkaar haalt. 'Jantje ehhh Pietje, doe dat eens niet.'

Je krijgt héél veel opmerkingen. Op straat, bij de bakker, op het schoolplein, in de trein… overal!

Elke dag sta je versteld van hoeveel die twee van elkaar leren.

En stiekem ben je ook een beetje bang voor wat de toekomst brengt, want ze werken samen zonder ook maar één woord te wisselen. Dat wordt nog wat!

Een lege wasmand heb jij al tijden niet meer gezien. Er is altijd wel iemand toe aan een nieuwe romper of een nieuw shirt. En zijn zij het niet, dan ben jij het wel!

Soms moet je even goed nadenken. Was het nou kind A of kind B dat geen paprika lust? En van wie is banaan nou zijn lievelingsfruit?

Zo ongeveer alle ouders met kinderen vragen zich af hóé jullie dit toch doen. En voegen er vaak aan toe dat ze blij zijn er maar één (tegelijk) te hebben. Begrijpelijk, voor jou was het ook geen keuze. Maar het achteraf liever anders gehad? Voor geen goud!