Bethany's bevallingsverhaal: 'Ik hoor zijn hartslag versnellen en vertragen en denk: dit haalt hij niet'

,,Mijn eerste bevalling, die van mijn dochter Luna (1), ging enorm vlot. Dus als ik opnieuw zwanger ben, ga ik ervan uit dat het dit keer ook zo zal zijn. Als ik 40 weken en 2 dagen zwanger ben, krijg ik voorweeën. De dag erna worden de weeën rond 18.00 uur sterker. Ik krijg om de zes tot zeven minuten een wee, tot 03.00 uur 's nachts. De avond erna gebeurt dit weer, en de dag daarna weer, al blijft het dit keer de hele nacht aanhouden. Ik doe geen oog dicht.

Die ochtend heb ik een afspraak met mijn verloskundige en zeg tegen mijn man dat hij oppas moet regelen voor onze dochter. Ik moet even tot rust kunnen komen. Als we bij de verloskundige aankomen zegt de assistente: jij ziet er moe uit. Ik barst in tranen uit."

Lees ook: Hoeveel procent bevalt op de uitgerekende datum?

Natte onderzoekstafel

,,De verloskundige geeft aan dat ik 3 centimeter ontsluiting heb en dat ze me kan strippen. Ga je gang, denk ik. Ze zegt dat ze mijn vliezen voelt en dat ze op knappen staan. Op dat moment breken mijn vliezen, midden op de onderzoekstafel. Als ik naar huis ga, roept de verloskundige: 'Hopelijk tot straks!'

Na een uur thuis weeën opvangen, bel ik weer de verloskundige. Ik heb 5 centimeter ontsluiting. Ik wil graag in een geboortehuis bevallen, net als bij mijn dochter. Maar als ik daar nog heen wil, moet ik haast maken. Bij de geboorte van mijn dochter ging ik in dertig minuten van 5 naar 10 centimeter ontsluiting. De kans dat dat wederom zo gebeurt, is groot."

Lees ook: In een geboortecentrum beval je in het ziekenhuis maar met je eigen verloskundige en in een huiselijke sfeer, hoe werkt dat precies?

Meconium

,,In het geboortehuis gaat het helemaal niet vlot, en zien ze dat mijn vliezen slechts gescheurd waren. Ze breken ze helemaal en ontdekken dan dat mijn baby in het vruchtwater heeft gepoept. Ondertussen heb ik heftige rugweeën, maar de TENS helpt ontzettend goed bij het opvangen.

Omdat ik nu meconiumhoudend vruchtwater heb, moet ik naar de medische afdeling, maar daar is het erg druk. Iemand in het geboortehuis vraagt aan mijn man waar de auto geparkeerd staat omdat ik mogelijk naar een ander ziekenhuis moet. Ik schrik; daar lig je dan, met 6 centimeter ontsluiting en heftige weeën.

Gelukkig is er toch nog een plek voor me op de medische afdeling. De TENS mag in eerste instantie niet mee, omdat die bij het geboortehuis hoort. Maar als mijn verloskundige meegaat en verantwoordelijk wordt voor de TENS, mag ik 'm toch meenemen. Ik ben enorm opgelucht, want zonder dat ding red ik het echt niet."

Lees ook: Meconiumhoudend vruchtwater: is dat gevaarlijk?

Gekke hartslag

,,Mijn baby krijgt een schedelelektrode om zijn hartslag in de gaten te houden. Ik weet dat de hartslag van een baby tijdens een wee zakt, maar ik hoor het ritme heel goed en het klinkt vreemd. Het gaat van heel snel naar heel langzaam, en ik denk: dit haalt hij niet. Het team om me heen maakt geen opmerkingen over de hartslag, maar diep vanbinnen voel ik dat het niet goed zit.

Als ik 9 centimeter ontsluiting heb, voel ik een perswee. Ik pers met volle kracht. Het team moedigt mij aan. Ik hoor zijn hartslag en denk: dit gaat echt niet goed. Hij moet er nu uit, wat er ook gebeurt. Na zes minuten is daar mijn zoon. Hij is geboren en is helemaal blauw. Gelukkig krijgt hij snel kleur en is alles in orde met hem, al bleek het wel kantje boord. Ik heb best even nodig gehad om de bevalling te verwerken."

Wil jij ook je bevallingsverhaal delen? Stuur een e-mail naar oproep@oudersvannu.nl.