Een buik vol met Melissa Verleg (33): 'De kinderen wilden graag nog een broer of zus'

'Pim en ik hebben altijd graag een groot gezin gewild. En toen we eenmaal kinderen hadden, vonden we het zó leuk om ouders te zijn, dat we graag meer kinderen wilden. Toen we nog in Nederland woonden, was de wens voor een zesde kind er nog niet, maar sinds we zijn verhuisd naar Spanje is de ruimte en wens ontstaan: het leven is hier comfortabeler en we hebben bovendien meer leefruimte. Ik werd wederom snel zwanger.

Lees ook: Groot gezin: de verrassende voor- én nadelen op een rij

Nog een broer graag

We hebben vooraf met de kinderen overlegd en gevraagd of ze openstonden voor nog een broer of zus. En als dat zo was, dat mama en papa dan wel weer veel met de baby bezig zouden zijn. Maar ze wilden allemaal heel graag nog een broer of zus. Alhoewel, ze willen vooral graag nog een broer, haha. Rosaline zei zelfs: 'Hij moet een piemel hebben en kort haar'. Toen we ze met behulp van de eerste echo's vertelden dat ik een baby in mijn buik heb, waren ze door het dolle heen. Merijn sprong zelfs een gat in de lucht.

In het begin van de zwangerschap was ik heel moe en misselijk en moest ik bijkomen van kleine taken, zoals de was doen. Ik ben supervaak in slaap gevallen op de bank en heb veel taken laten liggen, maar inmiddels gaat het veel beter gelukkig.

Geen geslachtsecho

Of er ook echt een broertje aankomt, dat weten we niet. We houden het geslacht deze keer een verrassing. Er is zoveel maakbaar in het leven, maar dit niet. Je hebt het niet in de hand en de natuur gaat gewoon zijn gang. Ik vind het wel wat hebben om te wachten tot de geboorte. Als we een jongetje krijgen, dan hebben we de naam al klaarliggen. Een meisjesnaam hebben we nog niet.

We hebben door de verhuizing helaas weinig babyspullen bewaard. Ik moet dus een hoop dingen opnieuw aanschaffen. Dat vind ik ook juist wel leuk. Ik weet na vijf kinderen inmiddels precies wat we wel en niet gebruiken. Met de babykamer zijn we ook nog niet bezig. De baby komt eerst bij ons op de kamer. Daar ligt Tijmen nu nog, maar die gaat dan naar zijn eigen kamer.

Lees ook: Voorpret! Dit is de onnodige (maar onweerstaanbare) extra babyuitzetlijst

Een kleinkind op afstand

Wat ik deze keer wel heel gek vind, is dat mijn familie in Nederland woont. Ik vond het dan ook heel spannend om het ze te vertellen, vooral mijn moeder. Toen ik het haar vertelde, was ze erg emotioneel: een kleinkind op afstand. Dat blijft voor mij ook heel dubbel: het liefst wil je je familie dicht bij je hebben. We hebben gelukkig veel vrienden in Spanje, maar het is toch anders.

Naast familie mis ik echt typisch Nederlandse snacks. Ik had zo'n ongelofelijke zin in een broodje kroket, maar dat is hier veel minder vanzelfsprekend te krijgen. Mijn man had daarom speciaal gereserveerd bij een restaurant waar ze broodjes kroket serveren. Oh en de tompouce, daar snak ik ook naar.

Lees ook: Eetbuien (cravings) tijdens je zwangerschap, zo houd je het gezond

Puffen in het Spaans

Qua bevalwensen hoop ik op zo min mogelijk ingrepen en ik wil het liefst ook geen weeënopwekkers. Dat heb ik wel gehad tijdens mijn eerste bevalling en ik heb dat als erg zwaar ervaren. Ik heb veel verschillende soorten bevallingen gehad, en weet inmiddels dat ik plannen kan maken, maar de natuur haar ding doet. Dus ik laat het los.

Zodra ik weeën krijg, bel ik de verloskundige en we zien wel hoe het verdergaat. Al wil ik me wel graag verdiepen in de medische termen in het Spaans. Het gaat me niet gebeuren dat ze 'puffen' zeggen en dat ik denk dat ze 'persen' zeggen, haha.'