De schaatswereld filosofeerde er al hardop over, na die ene trainingsfoto in Thialf. En zaterdag komt het er ook écht van: de terugkeer van Irene Schouten op het ijs, twee maanden na haar bevalling. Veel sneller dan verwacht.
We spraken Irene eerder over haar zwangerschap: Een buik vol: Irene Schouten was extreem misselijk en kon alleen cola binnenhouden
'Waarom? Nou vooral omdat ik me al heel snel weer best wel goed voelde en sporten en zeker schaatsen toch het mooiste blijft wat er is. Dus dat wilde ik graag weer doen', reageert Irene Schouten, die zaterdagavond een mediastorm kan verwachten in Heerenveen, bij haar rentree na een jaar afwezigheid.
Geluk gehad
Ze riep het bij haar afscheid in Leeuwarden al: op de marathon zou ze heus nog wel eens terugkeren. Maar zo snel al, dat hadden weinigen verwacht. 'Of ik alweer fit ben? Nou, het voelt niet zoals het allemaal móét voelen, zeg maar. Dus eh ... Maar ja, je moet ergens beginnen, hè', grinnikt Schouten. 'Of nou ja, moeten. Ik zie dit echt als opbouw. Ik voel me fit.
Maar zo kort na een bevalling mag je eerst eigenlijk nog niet eens wandelen. Dus tijdens mijn zwangerschap heb ik altijd begeleiding gekregen om zo snel mogelijk weer te kunnen herstellen. En dat is best wel goed gelukt, mag ik wel zeggen. En ik heb natuurlijk geluk gehad dat ik een heel goede bevalling heb gehad, er is niet zo veel beschadigd.'
Voor de amateurs: Sporten na de bevalling: wanneer en hoe begin je weer?
Ergens beginnen
Maar ook een drievoudig olympisch kampioene merkt de impact van een bevalling, bekent Schouten. Zo is haar lichaam zeker nog niet het topsportlichaam van weleer, merkt ze nu ze weer een paar weken op het ijs staat. 'Schaatsen is een heel coördinatieve sport en na een bevalling zijn je buikspieren en romp stabiliteit helemaal nergens. Dus de eerste paar keer op het ijs dacht ik wel van: wat is dit? Ik ben het helemaal kwijt.
Twee weken terug was ik in Thialf op het ijs bij de ploeg (Zaanlander) aangesloten en toen zeiden de coaches ook wel: je bent alleen maar aan het wiebelen. Maar gisteren ging het al een stuk beter. Dus toen dacht ik bij mezelf: dan kan ik ook wel een marathon rijden.'
We zien wel
Ze moet zelf lachen als ze het vertelt. Want Schouten weet dat het misschien allemaal best een beetje idioot kan klinken, zo kort na een zwangerschap. Maar bang dat ze gelost wordt na één rondje is de veelwinnaar van weleer ook weer niet. 'Zeker niet na één rondje. En op tactisch gebied kan ik nog ver komen, hè. Maar waar ik exact sta, dat weet ik dus zelf totaal niet. Maar je moet ergens beginnen hè.'
Maar waar deze herstart in de Marathon Cup straks precies weer het begin van gaat zijn, weet Schouten zelf ook nog niet heel goed. Een vast beennummer heeft ze dit seizoen niet, maar op basis van haar prestaties op de langebaan van vorige winter kan ze met een wildcard gewoon starten. 'We zien wel waar dit straks toe gaat leiden. Maar voor nu zie ik het echt dat ik weer lekker aan het sporten ben, noem het nog niet eens echt trainen.'
Ook leuk: Sneeuw- en ijspret: dit heb je nodig als je gaat schaatsen of sleeën met kinderen
Niet bezig met Milaan
De vraag die ze zaterdagavond in Heerenveen ontelbaar vaak gaat krijgen, kan Schouten natuurlijk zelf ook wel verzinnen. Ze is pas 32, nog altijd regerend olympisch- en wereldkampioene. En in haar afwezigheid zijn de vrouwen zeker niet plots veel harder gaan rijden. Haakt ze straks weer definitief aan bij de langebaanploeg van Zaanlander, in de zomer? Een jaartje voor de volgende Winterspelen in Italië?
De bal ligt echt bij haar, vertelde coach Jillert Anema al meermaals, die het graag allemaal ziet gebeuren en zich dienstbaar opstelt. Maar Schouten weet het echt niet. 'Met Milaan ben ik nu nog niet bezig. Voor mij is het nu vooral heel belangrijk om een goede moeder voor Dirk te zijn.'
