'Door dat ene pilletje per dag ben ik een betere moeder'

Toen haar zusje Anne (16) overleed, kreeg Manon (27) last van mentale klachten. Na lang twijfelen startte ze met antidepressiva; twee weken later stond ze met een positieve zwangerschapstest in haar handen.

‘In februari 2014 zat mijn zusje met een vriendin op de scooter toen een auto hen op de verkeerde weghelft tegemoet reed. De frontale botsing die volgde, werd Anne fataal.

Ze was naast mijn zusje ook mijn beste vriendin. Haar overlijden was het ergste dat me kon overkomen. Wie werd nu de tante van mijn kinderen? En getuige op mijn huwelijk?

Non-stop piekeren

Ik was woedend op de automobilist, die nooit zijn excuses heeft gemaakt, en daarnaast ontzettend verdrietig. Dat jaar had ik voor het eerst last van hyperventilatie. Ik ging chronisch verkeerd ademen en onophoudelijk piekeren.

Het zorgde voor maximaal drie uur slaap per nacht, woede-uitbarstingen en angsten, waarvoor ik verschillende therapieën probeerde.

Gekmakende piep

Toen ik in 2017 een piep hoorde die niet meer wegging, werd ik gek. Waarom kreeg ik al deze klachten terwijl mijn zusje ook al dood was? Was dat niet genoeg?

Mijn huisarts had twee keer antidepressiva geopperd, maar ik was hard voor mezelf. Ik moest hier zonder medicatie uit komen. Dat veranderde op vakantie in Barcelona. Ik voelde me verschrikkelijk, terwijl reizen me altijd gelukkig had gemaakt.

Stort maar neer

In het vliegtuig terug dacht ik: zelfmoord durf ik niet te plegen, maar van mij mag dit vliegtuig neerstorten. Eenmaal thuis was ik er klaar mee. Óf ik ging dood óf ik ging die antidepressiva proberen.

Kinderwens

Ik koos voor het laatste; doodgaan kon altijd nog. Ik maakte de huisarts wel duidelijk dat mijn man en ik een sterke kinderwens hadden. In overleg met een gynaecoloog startte ik met een antidepressivum dat tijdens een zwangerschap geslikt kon worden.

Zwanger

Twee weken later bleek ik in verwachting. Het nieuws gaf me energie en het ging steeds beter met me. Ik piekerde niet meer, sliep beter, en mijn ademhaling werd stabieler. Op 22 augustus, de geboortedatum van mijn zusje, beviel ik van onze zoon.

Terugval

Hij was gezond, maar ikzelf had een kleine terugval. Even was ik bang dat de zwangerschap voor het goede gevoel had gezorgd en niet het antidepressivum.

De huisarts verzekerde me er echter van dat onzekerheden in de kraamweek erbij hoorden. Na een week ging het alweer beter.

Heel boos, heel blij

De medicijnen hebben mijn problemen niet opgelost, maar wel de scherpe randjes weggehaald. Hoewel de piep bijvoorbeeld nog net zo erg is, stoor ik me er minder aan.

Ik was bang dat de medicatie ook mijn emoties zou afvlakken, maar dat is absoluut niet het geval bij mij. Ik kan nog steeds heel boos, heel verdrietig én heel blij worden.

Mijn redding

De medicijnen waren mijn redding en hebben me een betere moeder gemaakt. Ik vond de term ‘antidepressiva’ zo heftig en daardoor de stap heel groot. Nu vind ik het juist mooi dat ik met één pilletje per dag zo veel meer uit het leven kan halen.