Anne (30) en Roy (32) hebben twee kinderen: Ivy (9) en Lux (7). Anne werkt 30 uur per week bij een kledingwinkel en beheert daar de webshop. Roy is fulltime werkzaam bij de haven van Rotterdam en heeft onregelmatige diensten.
Anne: 'We proberen maandag of woensdag als huiswerkdag aan te houden, maar dat lukt niet altijd. Mijn dochter zit nu in groep 6 en zou eigenlijk zelf haar schoolwerk moeten plannen, maar dat gaat nog niet vanzelf. Ze vindt het lastig om haar agenda erbij te pakken en te bekijken wat er moet gebeuren – iets wat ik maar al te goed herken.
Zeker als het mooi weer is en de kinderen buitenspelen, voelt het niet goed om haar naar binnen te roepen voor huiswerk. Als ik ze met hun vriendjes zie genieten, denk ik vaak: laat ze maar lekker spelen – dat is óók belangrijk.
Lees ook: Huiswerk maken: tips voor ouders met schoolgaande kinderen
Rond 08.00 uur begint de stress
Mijn wekker gaat meestal rond 7.00 uur. Vaak snooze ik dan nog even. Onze hond slaapt gezellig boven in zijn mand naast ons bed. Als ik opsta, breng ik hem eerst naar beneden zodat hij even de tuin in kan. Rond 07.15 uur maak ik de kinderen wakker. Ik laat ze rustig ontwaken, terwijl ik beneden alvast het ontbijt klaarmaak.
Rond 08.00 uur begint de stress: gaan we het vandaag redden of niet? Iedereen in ons gezin is kampioen in last minute iets regelen. Rond 08.10 uur rennen we de deur uit met stresslevel honderd. De fietssleutels zijn kwijt, er lekt een drinkbeker, of iemand mist zijn gymtas. Bijna elke ochtend is er wel iets.
Van school naar sport
Woensdag is een chaotische dag. Het begint met het wegbrengen van de kinderen naar school. Ze zitten op twee locaties vanwege ruimtegebrek. Hierdoor ben ik 's ochtends al veel tijd kwijt. Thuis duik ik snel achter mijn laptop om te werken en voor ik het weet is het 12.30 uur en moet ik ze alweer ophalen. Tegen de tijd dat we aan de lunch beginnen, is het vaak al 13.00 uur.
Daarna is er hooguit een halfuur om even bij te komen, al gebruik ik dat meestal om snel een was te draaien. Om 14.15 uur vertrekken we richting voetbal: mijn zoon traint van 14.30 tot 15.30, en aansluitend breng ik mijn dochter naar dansles, die duurt van 16.00 tot 17.30. Hoewel ze steeds zelfstandiger worden, vinden ze het fijn als ik meega. Rond 18.00 uur zijn we pas weer thuis, en dan moet het avondeten nog beginnen.
Lees ook: 9x levenslessen die je kind kan leren van een sport
Taalgebruik van klasgenoten overnemen
Wat ik lastig vind aan de leeftijd van onze kinderen, is dat ze steeds vaker het taalgebruik van klasgenoten overnemen en dat thuis gebruiken. Onlangs zat ik met mijn dochter aan tafel en zei ze: 'Dat kan echt niet, bro'. Ik dacht: tegen wie heb jij het? Ik ben je moeder, niet je vriendin. Het is soms grappig, maar ik moet ook laten merken dat dit niet acceptabel is. Ik zeg meteen: 'Ik wil niet dat je zo tegen mij of je juf praat'.
Me-time in avond
Op dinsdag en donderdag gaan de kinderen naar de bso, waardoor we die dagen altijd later eten. Meestal zitten we pas rond 18.15 uur aan tafel. Na het eten is er tijd voor huiswerk, spelen, een filmpje kijken of een douche of bad. Lux ligt meestal rond 20.00 uur in bed, al loopt dat soms uit, vooral als hij nog buitenspeelt.
Onze dochter is een lastige slaper, dus leggen we haar tegenwoordig pas om 21.00 uur in bed. Sinds we dat doen, slaapt ze sneller in, meestal binnen een halfuur. Vaak komt ze nog even naar beneden voor een kus of om naar de wc te gaan. Vanaf 21.30 uur heb ik de woonkamer voor mezelf en is het tijd voor me-time.
Lees ook: Mijn kind wil niet slapen: dit kan je doen
Gewend om alleen te zijn
Voor mij is dat uurtje in de avond heilig. Mijn man werkt in wisseldiensten; bij vroege dienst gaat hij vaak vroeg naar bed en kijkt hij nog even een serie voor hij slaapt. Dan ben ik meestal alleen. Tijdens zijn avonddiensten komt hij pas rond 23.00 uur thuis, maar ook dan heb ik dat uurtje voor mezelf.
Als enig kind ben ik gewend om alleen te zijn en soms heb ik dat echt nodig: even tijd zonder prikkels. Rond 21.00 uur ga ik dan lekker in bad of kijk ik een hersenloze serie op de bank. Niks ingewikkelds, niks wat nog 'moet'.
Actief betrokken zijn als ouder
Juist omdat ik veel werk, wil ik op de momenten dat ik thuis ben écht aanwezig zijn — of het nu gaat om helpen met huiswerk, samen leren voor een toets of gewoon luisteren naar hun verhalen.
Daarom ben ik erbij als er iets op school gebeurt. Of het nu een schoolvoorstelling is, de carnavalsdag of een schoolreisje, ik maak er graag tijd voor vrij. Straks zeggen ze misschien: 'Mam, blijf maar thuis, dat hoeft niet meer'. Ik hoop dat mijn kinderen later terugkijken op hun basisschooltijd en denken: mijn ouders waren er altijd.'
