Paspoort
Daniëlla Terhorst (39, verzorgende) en Erik (41, ongediertebestrijder) wonen met Jaslin (12), die ASS en ADHD heeft, Evy (12), Mia (8) en Max (1) die het Sotos syndroom heeft, en hond Indy en kat Spike in Alphen aan den Rijn.
Samengesteld gezin
'Wij zijn een samengesteld gezin. De ene week zijn de oudste kinderen van Erik (Evy en Mia) bij ons, de andere week zijn ze bij hun moeder. Acht jaar was ik alleenstaande moeder van Jaslin, die haar vader nooit heeft gekend. En Max is van Erik en mij samen. Onlangs heeft Erik Jaslin officieel erkend. Nu hebben alle vier de kinderen zijn achternaam.'
Lees ook: Een samengesteld gezin vormen: hoe doe je dat?
Wat was er met Max aan de hand?
'Toen Max amper drie maanden was, had ik door dat er iets aan de hand was met hem. Hij maakte vrijwel geen contact en lachte niet. Na vele onderzoeken weten we sinds december dat hij het syndroom van Sotos heeft. Kinderen met dit syndroom lopen achter in hun ontwikkeling en zijn lang voor hun leeftijd.
Max heeft nu de lengte van een kind van 3 jaar, maar je kunt bijvoorbeeld niet goed met hem communiceren. Het afgelopen jaar zijn we haast meer in dan uit het ziekenhuis geweest met hem, om erachter te komen wat er aan de hand was.
Alle onderzoeken probeerden we zo veel mogelijk te plannen onder schooltijd, maar het was wel eens lastig combineren met de andere kinderen. Opa was er gelukkig vaak voor de meiden. Hij ging ook wel eens met mij mee als Erik geen vrij kon krijgen.'
Snel last van prikkels
In ons gezin zijn rust, reinheid en regelmaat belangrijk. We hebben min of meer vaste tijden voor opstaan, eten en naar bed gaan. De kinderen gaan om half acht naar bed. Voor Jaslin, die autismespectrumstoornis (ASS) en ADHD heeft en naar het speciaal onderwijs gaat, zijn genoeg rust en structuur belangrijk. Ook voor Max, die snel last heeft van prikkels, werkt dit goed.
'We hebben een goed ritme met zijn allen. Ik werk achttien uur per week als verzorgende in een tehuis voor dementerenden en Erik werkt fulltime als ongediertebestrijder. De week dat zijn oudste kinderen hier zijn, heeft hij één dag ouderschapsverlof, zodat hij de kinderen ook eens naar school kan brengen.
Max gaat één paar keer in de maand naar een gastouder. Verder is hij thuis bij mij. Ik werk onregelmatig, vaak in het weekend. Gelukkig weet ik mijn werktijden ruim van tevoren, zodat ik mijn vader op tijd kan vragen om op te passen.'
Lees ook: Tips voor een opgeruimde ochtendroutine voor kinderen met ADHD
Geen pakjes en zakjes
Qua schermgebruik hebben we strikte regels. De twee oudsten hebben een mobiel, waar ze 's ochtends een halfuur op mogen, en dan pas weer om vijf uur 's middags, tot het avondeten. Evy en Mia zijn om de week bij hun moeder, waar de regels losser zijn. Er is geen schermtijd en ze mogen naar bed wanneer ze willen.
Meestal kook ik, want Erik is pas tussen vijf en zes uur thuis. En we eten al tussen half zes en zes uur. De kinderen eten gelukkig alles. Van kleins af aan hebben we ze van alles gegeven en laten proeven. Ik probeer elke dag vers te koken, het liefst gebruik ik geen pakjes en zakjes. We willen graag dat ze zo veel mogelijk vitaminen binnenkrijgen.'
Netflix om op te laden
'In de acht jaar dat ik alleenstaande moeder was, was tijd voor mezelf schaars. Ik ging wel eens een avond weg met vriendinnen, bijvoorbeeld naar een wijnbar, maar dat deed ik alleen als Jaslin sliep. Ze vond het toen al lastig om zonder mij te zijn.
Nu proberen Erik en ik eens in de twee a drie maanden iets samen te doen, zoals uit eten of naar de sauna. Mijn ouders passen dan op. Dat lukt steeds beter. Tijd voor mezelf heb ik nog steeds weinig. We zijn druk met onze vier kinderen. Als Max overdag slaapt, kijk ik vaak even Netflix of lees ik om op te laden.'
In de schuldsanering
'De weekenden zijn heilig voor ons. Dan plannen we niet zo veel en zijn we echt vrij. We gaan graag naar het bos. Met een groot gezin zijn uitjes prijzig. Mijn man heeft als kok een eigen bedrijf gehad, dat helaas failliet is gegaan. Hierdoor zitten we nog tot maart in de schuldsanering.
Als we naar het zwembad gaan of een uurtje bowlen, moeten we de volgende maand aanpassingen doen. Soms moeten we onze kinderen 'nee' verkopen. Zelf zijn we ook niet opgegroeid met allerlei dure uitjes. En gelukkig zijn de kinderen snel tevreden.'
Wil je ook geïnterviewd worden voor deze rubriek? Meld je aan via oproep@oudersvannu.nl
Lees ook: Steeds meer gezinnen hebben moeite met rondkomen: hier kun je terecht
/0c5379462b3845ca980db3d9e1342d34/image.jpg)
/461e264227394811861f4c2feea8af87/image.jpg)
/db9fbd2ff8c84c328dcac46e608afad1/image.jpg)
/0e992bcd4327498996a2465a9a61414b/image.jpg)
/0fa910c260f84fa4a4969a9fa7588030/image.jpg)
/2a57c378e93e4ead9edba88baa609e46/image.jpg)
/92a314af2d0b437b930d56a08829cf22/image.jpg)
/7ade46d8bea44d99824b988c8871c0eb/image.jpg)
/6fa4237e3d194c659a9e57d1145dce66/image.jpg)
/ec02e54356a04bb2a60a720da636de52/image.jpg)
