Mouna (43): 'Had ik maar beseft dat een gezond lichaam niet vanzelfsprekend is'

'Als kind stond ik er niet bij stil dat ik maar één lichaam heb en het daar de rest van mijn leven mee moet doen. Ik zat op atletiek, reed paard, hielp op de stoeterij met het uitmesten van stallen, danste en werkte in een bloemenwinkel.

Het paste bij mij om zo veel te doen en alles aan te pakken. Als iemand zei: 'Dat kan jij niet', dan dacht ik automatisch: ik dacht het wel. De eerste wake-upcall kwam op mijn 16e, toen ik een dubbele hernia kreeg.

Toch bleef ik ook toen ik daarvan herstelde veel vragen van mijn lichaam. Ik wilde me nooit laten kennen en laten zien dat ik alles kon.

Zwanger en ziek

Toen ik zwanger raakte van onze tweeling (inmiddels 12 jaar oud) kreeg ik een darmziekte, die een ontsteking van 80 procent van mijn dikke darm veroorzaakte. Na de geboorte van de meiden ging ik een lang medisch traject in.

Het ging van kwaad tot erger: ik had helse pijnen en daarnaast een tweeling om voor te zorgen. Uiteindelijk is een jaar na de bevalling mijn dikke darm verwijderd en kreeg ik een stoma. Dat was heel heftig. Tegelijkertijd kreeg ik daardoor mijn leven terug.

Lees ook: Een buik vol met Lynn Quanjel: 'Zwanger worden was niet vanzelfsprekend na mijn operaties'

Drie jaar lang overleven

Drie jaar lang, ik tel van de zwangerschap tot de operatie en het daaropvolgende herstel, was ik aan het overleven. Onze dochters hielden me op de been, mijn man was mijn rots in de branding en onze familie stond iedere dag voor ons klaar.

Mijn lichaam, dat ik altijd zo veel kon vragen als ik wilde, werkte niet meer mee. Het bracht me een van de belangrijkste levenslessen: je hebt maar één lichaam en het is niet vanzelfsprekend dat dat gezond is.

Wees er zuinig op

Na de operatie krabbelde ik langzaam op. Ik leerde naar mijn lijf te luisteren in plaats van het in dienst te stellen van mijn geest. Mijn kinderen leer ik dan ook zuinig te zijn op hun lichaam.

Thuis leven we bewust: we eten gezond, bewegen en sporten veel en rusten voldoende. Natuurlijk eten we ook weleens een chippie of een snoepje, maar met mate. Door de krachttraining die ik doe, ben ik sterker geworden. Tillen kost minder moeite en ik sta veel rechter. Ik sta letterlijk in mijn kracht en mijn lichaam kan meer dragen.

Lees ook: Sporten na de bevalling: wanneer en hoe begin je weer?

Stomme pech

Had ik maar eerder beseft dat je maar één lichaam hebt en dat je daar heel zuinig op moet zijn. Ik had er mijn ziekte niet meer kunnen voorkomen, dat was stomme pech. Maar mijn nieuwe manier van leven had me ook voordat de kinderen er waren gelukkiger gemaakt.

Ik heb ongelofelijk hard moeten werken om terug te komen als danseres, theatermaker, als moeder, als echtgenoot en vriendin. In elke rol moest ik mezelf opnieuw uitvinden, maar het is me gelukt. Daar ben ik elke dag dankbaar voor.

Krachtiger dan ooit

Terugdenkend kan ik nu inzien dat die zware periode me ook veel heeft gebracht. Ik voel me krachtiger als persoon. Daardoor kan ik nu een goede ouder zijn. Happy parents, happy kids, zeggen ze niet voor niets.

Juist in die moeilijke periode waren mijn kinderen mijn drijfveer, en dat zijn ze nog steeds. Zij geven me zoveel liefde, zij houden me op de been.'

Mouna Laroussi is theatermaker, cabaretier en actrice. Over haar ziekte, die samenviel met de start van het ouderschap, maakte ze de voorstelling Schijtziek (2017). Inmiddels staat ze samen met haar man Walid Benmbarek op de planken met Gedeelde grond, een voorstelling die onderzoekt wat het betekent om samen een leven op te bouwen in een land dat niet altijd als thuisvoelt. Meer informatie en tickets: gedeeldegrond.com.