Emily (29) en Brian (32) zijn ouders van twee kinderen: Mees (2) en Mabel (4 maanden). Brian werkt in ploegendiensten en is de ene week van 06.00 tot 14.00 uur de deur uit, en de andere week van 14.00 tot 22.00 uur. Emily heeft op dit moment nog verlof, maar begint binnenkort weer als hr-businesspartner (32 uur per week).
'Elke ochtend sta ik rond 06.30 uur op om me aan te kleden en klaar te maken voor de dag. Ik heb het geluk dat mijn dochter van vier maanden al van 22.00 tot 07.00 uur doorslaapt, en als ze om 07.00 uur wakker wordt geef ik haar borstvoeding.
Mijn man zorgt vaak voor een gesmeerde boterham en een kop koffie, zodat ik de ochtendvoeding niet op een lege maag hoef te doen. De borstvoeding duurt vaak lang, soms wel een uur. Dan maak ik mijn zoon wakker en kleed ik hem aan.
Lees ook: Dit zijn de 24 meestgestelde vragen over borstvoeding
Aan mij vastgeplakt
Elke maandag en donderdag gaat hij in de ochtend naar de speel- en leergroep. Mabel zit de hele dag het liefst aan mij vastgeplakt, dus ik draag haar veel bij me in de draagzak. Thuis doe ik wat aan het huishouden en ben ik bezig met de voedingen van Mabel, om Mees rond 12.15 uur weer op te halen.
Meestal neem ik de kinderen dan nog even mee naar een speeltuin en om 13.00 uur doet Mees een dutje. Hij heeft z'n middagslaap nog nodig, maar daardoor slaapt hij vaak pas tussen 21.00 uur en 22.00 uur in de avond.
Even wachten
Mees weet inmiddels heel goed dat ik mijn aandacht moet verdelen. 'Even wachten', zegt hij dan, omdat hij mij dat in de afgelopen maanden veel heeft horen zeggen. We hebben een heftige periode achter de rug met pijnlijke krampen bij Mabel.
Samen met een diëtist ben ik aan de slag gegaan om te kijken of ze wellicht allergieën heeft. Daarbovenop zitten we in de vier maanden-slaapregressie én zijn we bezig met de zindelijkheidstraining van Mees.
Weer aan het werk
Nu ben ik nog veel thuis, maar ik ga binnenkort weer aan het werk. En dat geeft best wat onrust: Mabel wil geen flesje en laat zich niet troosten door anderen.
Ik ben laatst voor de tweede keer twee uur bij haar vandaan geweest en dat ging niet heel lekker. Daarom hebben we een schema opgesteld met behulp van familieleden, om af en toe even bij haar weg te kunnen zodat ze daar aan went en hopelijk straks toch dat flesje pakt.
Lees ook: Van borstvoeding naar flesvoeding overstappen
Avondroutine in mijn uppie
Om de week doe ik de avond in mijn uppie, omdat mijn man dan tot 22.00 uur werkt. De andere week doe ik de ochtend alleen. Vooral de avond vind ik pittig: koken, mijn peuter eten geven en borstvoeding geven aan Mabel, beide kindjes in bad, een boekje lezen en ze naar bed brengen.
Het gebeurt met regelmaat dat Mees eigenlijk te laat naar bed gaat, omdat Mabel overstuur is en ik haar niet even kan laten liggen. Gelukkig is hij heel lief, ook voor zijn zusje. En hij weet dat Mabel 'pijn in haar buik heeft'.
Ik probeer erop te letten dat als ik met Mees bezig ben en Mabel van zich laat horen, ik hardop zeg: 'Je moet even wachten Mabel, nu ben ik met Mees bezig'. Maar eerlijk is eerlijk: de televisie stond de afgelopen maanden vaker aan dan ik zou willen.
Lees ook: Deze tv-series zijn geschikt voor kleine kinderen (en een babybreinspecialist legt uit waarom)
Betrokken oma en opa
Ik heb het geluk dat mijn moeder erg betrokken is. Als ik weer ga werken gaan de kinderen elke maandag naar haar toe, en af en toe ook op de woensdag omdat er toch geen plek op het kinderdagverblijf bleek voor ze de eerste maanden. Mijn broer gaat ook wat woensdagen opvangen, daar ben ik heel dankbaar voor.
Bovendien eten we elke vrijdagavond frietjes bij mijn moeder. Ze woont op zo'n tien minuten fietsen afstand en heeft alles in huis wat ik nodig heb voor de kinderen: een box, een voedingskussen, een kinderstoel. En mijn stiefvader is ook heel erg behulpzaam en neemt Mabel vaak even over zodat ik rustig kan eten.
Lees ook: 15 cadeaus om opa en oma te bedanken voor alles wat ze doen
Iedere week naar familie
Rituelen en tradities vind ik erg belangrijk. Daarbij hoort dat we elke week sowieso proberen om familie te zien én een leuk uitje plannen. We hebben een abonnement op een dierentuin in de buurt, en dat zorgt ervoor dat we zo'n uitje ook laagdrempelig kunnen houden: als het te veel is, gaan we weer naar huis.
Ook hebben we een stacaravan in een bosrijk gebied, die hebben we voor een leuke prijs kunnen kopen. Daar zijn we ieder mooi weekend wel te vinden.
Op de camping
Mijn moeder heeft een chalet op dezelfde camping, tegenover de stacaravan. Als ze wakker is, doet ze haar deur open. Mees kijkt dan vanaf de veranda of ze wakker is en kirt dan enthousiast: 'Mama! Deur wakker, naar Beppe toe!'
Ik ben dankbaar voor alle hulp die ik krijg en hoop dat mijn kinderen, net als ik, later op hun jeugd terugkijken met een positief gevoel.'
