Iris (24) woont samen met haar vriend Jaimy (23). Samen hebben ze twee zoons, Zayn en Noël (3), en een dochter, Viënna (6 maanden). Ze wonen nu anderhalf jaar in hun eigen huis. Iris was eerst zzp'er in de kinderopvang, maar werkt nu fulltime als content creator en is bezig met haar eigen receptenboek. Jaimy werkt als SEO-specialist. De kinderen gaan twee keer per week naar de kinderopvang.
Iris: 'Ik had eerder te horen gekregen dat ik niet of heel moeilijk zwanger zou kunnen worden. En toen bleek ik toch ineens zwanger te zijn.
Daar kwam nog bij dat het een tweeling was, wat een grote schok was. We woonden allebei nog bij onze ouders en moesten bedenken wat we gingen doen en hoe we de situatie het beste konden aanpakken.
Lees ook: Daphne raakte ongepland zwanger: 'En eigenlijk ook ongewenst'
Bij vader in huis
Gelukkig stelde mijn vader zijn huis voor ons open. Hij had genoeg ruimte, dus we mochten bij hem intrekken. We maakten daar een eigen slaapkamer, een babykamer en een kleine zitkamer. We hebben daar de eerste anderhalf jaar van de jongens gewoond.
Het ging ontzettend goed, en we waren dankbaar voor de hulp, want een huis huren of kopen was destijds bijna onmogelijk. We zijn mijn vader nog steeds enorm dankbaar voor die eerste anderhalf jaar. Nu we in ons eigen huis zitten, merken we hoe fijn het is om echt onze eigen plek te hebben.
Tip! 16x cadeaus om opa en oma te bedanken voor alles wat ze doen
Nog een baby in huis
Viënna was wel gepland. Toen ik zwanger was van de jongens, zei mijn vriend al: 'Dan zijn we gelijk klaar!' Maar ik zei: 'Wacht daar maar even mee, je weet nooit hoe het loopt'. In de eerste twee jaar van de jongens dachten we daar nog niet over na. Het was een chaos en we hadden onze handen vol. Toen ze 2 jaar waren en we ons eigen huis hadden, begon het te kriebelen. We genoten zo van de jongens en wilden graag nog een kind.
Het is heel anders om één kind te krijgen dan twee tegelijk. Bij de jongens miste ik het 'normale' zwanger zijn, een gewone bevalling en een rustige kraamtijd. Dat heb ik nu bij Viënna wel kunnen meemaken, en daar ben ik ontzettend dankbaar voor. Ze is echt een droombaby en past perfect bij ons gezin. We zijn dolblij met haar.
Huishouden verdelen
Toen we net in ons huis kwamen wonen, deden we maar wat. We verdeelden de taken, maar na verloop van tijd merkten we dat het begon te knagen. We hadden steeds het gevoel dat de ander meer deed, wat soms tot wrijving leidde. Daarom hebben we alles nu strak gepland, ook de avonden.
De ene avond zorg ik voor de kinderen, de andere avond doet mijn partner dat. Koken doe ik meestal, want dat vind ik leuk. Daarna ruimen we samen op en doen we de was. Zo is het redelijk verdeeld.
Met deze structuur merk ik dat het veel beter gaat. Ook voor de kinderen is het duidelijk: ze weten precies waar ze aan toe zijn. De ene avond brengt papa ze naar bed, de andere avond mama. Dat werkt heel goed.
Lees ook: Taakverdeling thuis: zo maak je van de to-dolijst in je hoofd een gedeelde verantwoordelijkheid
Wisselwerking in huis
Van maandag tot donderdag werkt mijn vriend in de ochtend tot 12.00 uur beneden in het kantoor, en ik heb dan in de middag tijd om dingen voor werk te doen. Dan neemt hij de taak van de kinderen op zich en zo wisselen we elkaar af.
Vaak zitten we 's avonds ook nog te werken, omdat we overdag tijd samen doorbrengen of iets gepland hebben. Maar meestal gaat het op weekdagen redelijk gestructureerd.
Mijn werk stopt niet op vrijdag, dus in het weekend ben ik ook weleens aan het werk. Dan bespreken we in de ochtend of de avond ervoor wat er echt moet gebeuren en hoe onze planning eruitziet. Op basis daarvan verdelen we wie er met de kinderen is.
Echte uitslapers
Onze kinderen zijn echte uitslapers, waar ik ontzettend blij mee ben. Maar het zorgt er ook voor dat we altijd haast hebben als we ergens naartoe moeten. Het maakt niet uit of we om 11.30 uur of 8.30 uur ergens moeten zijn; we hebben altijd haast.
Mijn vriend en ik hebben geprobeerd wat structuur in onze ochtenden te brengen. We hebben nu een ritme waarbij we de ochtenden en avonden afwisselen. De ene ochtend doe ik alles, de andere ochtend doet hij het. Daardoor heb ik af en toe een ochtend waarin ik alleen mezelf hoef klaar te maken, en dat is heel fijn.
Lees ook: Mijn peuter is altijd te vroeg wakker, wat nu?
Bij ons in bed
In de avond kook ik altijd en daarna eten we samen. Na het eten probeer ik alvast wat op te ruimen, maar dat lukt niet altijd. Rond 19.00 uur gaan de kinderen naar boven en breng ik of mijn partner ze naar bed. Ze slapen bij ons in bed, want we slapen met z'n vijven op één slaapkamer, hoewel we drie slaapkamers hebben.
Het is gezellig, maar het moet wel veranderen, want ik lig vaak in een hoekje gedrukt. Viënna slaapt in de co-sleeper naast ons bed, maar ze wordt al best groot, dus daar moeten we ook iets op bedenken.
De kinderen sliepen eerst samen in één ledikant en daarna ieder in hun eigen bed, maar sinds we hier wonen, durven ze niet meer in hun eigen kamer te slapen. Ze mogen bij ons slapen en we vinden het heel gezellig, maar het wordt krap in ons bed van 2 bij 2. We overwegen om een groter bed aan te schaffen, want het is niet ideaal zo.
Tijd voor elkaar
We hebben gelukkig veel mensen om ons heen die ons helpen, wat vooral in de periode dat we net de jongens kregen enorm fijn was. Mijn schoonouders wonen in dezelfde straat en mijn moeder op vijf minuten afstand, dus zij passen regelmatig op zodat mijn vriend en ik samen ook iets leuks kunnen doen. Onlangs zijn we nog naar een kerstmarkt in Duitsland geweest, terwijl mijn ouders en schoonouders op de kinderen pasten.
Het is voor ons echt belangrijk om af en toe uit de rol van ouders te stappen en gewoon weer samen iets leuks te doen. Met jonge kinderen vergeet je dat soms, maar die momenten maken echt een verschil. We zijn dankbaar voor de hulp die we krijgen, waardoor we deze tijd voor elkaar kunnen plannen.'
