Marielle (31) is getrouwd met Nikolas (30). Marielle werkt als freelancer in de pr en communicatie. Nikolas is F&B-supervisor in het NH Hotel in Noordwijkerhout. Hij is Grieks en verhuisde een paar jaar geleden voor Marielle naar Nederland. Samen hebben ze een dochter, Valeria (1,5).
Marielle: 'Vanaf het moment dat Nikolas en ik samen zijn, dromen we van een eigen B&B. Nikolas werkt in de horeca, en ik ben altijd gefascineerd geweest door programma's over bed and breakfasts. Het leek me fantastisch om ooit zoiets te starten.
Tip: Week(end)je weg met kinderen: 9 adressen in Nederland
Huis met zomerhuis in tuin
Vorig jaar gingen we op zoek naar een nieuw huis. We woonden in een klein appartement, maar na de geboorte van Valeria werd het echt te krap. In eerste instantie zochten we een woning in de buurt van Leusden, waar we toen woonden. Tot we een dagje naar het strand gingen en spontaan besloten te kijken wat daar te koop stond.
Zo kwamen we een huis tegen in Noordwijk, met een zomerhuisje in de tuin. Het hoofdhuis stamt uit 1920 en er is sinds 1977 nauwelijks iets aan gedaan. Het was oud en vervallen, maar toch wisten we meteen: dit gaan we doen. We pakken het samen aan, verbouwen het en maken er ons droomhuis van.
En ineens kwam ook onze B&B-droom een stuk dichterbij. Ons zomerhuis is inmiddels zo goed als af en dat was ons eerste project. Daar kunnen we nu prettig wonen, terwijl we aan de renovatie van het hoofdhuis beginnen.
Lees ook: Onze tips om verhuizen met kinderen zo soepel mogelijk te laten gaan
Oppas regelen is moeilijk
Nikolas' familie woont in Griekenland, wat de planning soms lastig maakt. Zijn onregelmatige diensten maken het moeilijk om extra opvang te regelen. Valeria heeft één vaste dag per week op de kinderopvang, maar vaak weten we pas een week van tevoren welke diensten Nikolas draait.
Gelukkig kunnen we rekenen op mijn ouders, al wonen zij in IJsselstein, wat niet bepaald dichtbij is. Daarnaast moet Valeria vrijwel altijd mee als we ergens naartoe moeten, zoals naar de dokter of tandarts. We hebben hier geen familie die kan bijspringen of oppassen. Doordat we zijn verhuisd naar een omgeving waar we niemand kennen, ontbreekt ook de steun van nichtjes, neefjes of andere familieleden.
Dat maakt het soms extra uitdagend. Als ik een afspraak heb en Nikolas werkt, dan heeft hij meestal de auto. Ik moet dan niet alleen vervoer regelen, maar ook een oppas voor Valeria vinden. Dat is vooral een uitdaging wanneer ik afspraken met klanten heb.
Lees ook: Oppastarief: wat betaal je de oppas?
Naar ouders rijden
Wat we nu vaak doen, is dat ik eerst naar mijn ouders rijd, Valeria daar breng en vervolgens doorrijd naar mijn afspraak. Dit betekent wel dat ik een extra uur reistijd moet incalculeren. Gelukkig komt binnenkort de broer van Nikolas in Nederland wonen, zodat we hem af en toe kunnen inschakelen. Tot nu toe lossen we het op met de hulp van mijn ouders en af en toe een wisseldag bij de opvang, maar het blijft altijd een puzzel.
Verbouwen en een peuter
Het moeilijkste aan de leeftijd van Valeria is dat je haar geen moment alleen kunt laten. Je kunt niet even denken: ik ga wat aan de verbouwing doen, ik zet haar naast me en ze vermaakt zich wel. Zo werkt het niet. We proberen het nu zo te regelen dat op de vrije dagen van Nikolas altijd één van ons aan het klussen is, terwijl de ander op Valeria let.
Soms lukt het om samen iets te doen terwijl ze slaapt, maar haar slaapjes zijn onvoorspelbaar. De ene keer slaapt ze 20 minuten, de andere keer 2,5 uur. Daar kun je dus niet op plannen. Bovendien kun je haar niet in een ruimte met gereedschap laten spelen.
Ze is ontzettend nieuwsgierig, pakt alles en voor je het weet is er iets kapot of heeft ze een schroevendraaier in haar mond. Ze begrijpt nog niet dat sommige dingen gevaarlijk zijn. Voor haar is alles interessant.
Lees ook: Kinderveiligheid in huis: zo doe je dat
Waar zijn we aan begonnen?
Soms vraag ik me af: waar ben ik aan begonnen? Een huis renoveren is zonder twijfel een van de meest intensieve dingen die ik ooit heb gedaan. Vooral in het begin, toen Valeria nog jonger was, voelde het echt zwaar. We zijn hier afgelopen zomer ingetrokken, maar op dat moment was het huis nog lang niet af. Het was geen bouwval, maar zeker niet in topstaat.
Valeria sliep toen ook nog niet goed. We waren soms 's nachts twee of drie keer een half uur met haar bezig om haar weer in slaap te krijgen. En de volgende ochtend moest je weer vroeg op om aan de verbouwing te werken. Op dat moment dacht ik: met een kind van 1 jaar een verbouwing doen?
Dat moet je eigenlijk niet willen. Maar als ik haar nu zie, ben ik ook blij dat ze dit allemaal meemaakt. Ze is zo nieuwsgierig en vindt het geweldig om mee te kijken. Aan de ene kant is het ontzettend onhandig, maar aan de andere kant zie ik hoe leuk ze het vindt en hoe ze er al zo jong iets van oppikt.
Lees ook: Kraamwerk: 'Herrie in huis en overal stof; de verbouwing en nieuwe baby zijn geen topcombi'
Grote droom
Het runnen van een B&B staat op nummer één en daar baseren we onze keuzes op. Zo hebben we gekozen voor een specifieke woonlocatie. Daarnaast heb ik besloten tijdelijk als freelancer te werken, zodat ik meer flexibiliteit heb om het huis sneller af te maken. Nikolas werkt één dag minder om meer tijd met Valeria door te brengen.
Deze betrokkenheid geldt niet alleen voor de zorg voor Valeria, maar ook voor het schoonmaken, de boekingen en het beheer van de B&B. We willen dit serieus aanpakken en zorgen dat alles perfect in orde is. Het is voor ons geen hobbyproject dat we er 's avonds even bij doen, maar iets wat we professioneel willen neerzetten.
Dit is ook onze eerste stap van een grotere droom. In de toekomst hopen we een groter huis te kopen met meer ruimte, zodat we uiteindelijk twee of drie slaapplaatsen voor gasten kunnen aanbieden.
Ontspanning en tijd voor elkaar
Aan het begin van dit project hebben we onderschat hoe belangrijk het is om ontspanning in te plannen. We waren constant bezig met klussen en regelzaken, waardoor elke dag volledig in het teken stond van ons project. Op een gegeven moment hadden we het nergens anders meer over, en dat is niet gezond; je raakt er volledig in verloren.
We realiseerden ons dat het anders moest. Nu hebben we de zondag als familiedag en plannen we minstens één keer per maand een avondje samen - soms een etentje, soms een nachtje weg. Dit maakt echt een verschil. Ik geloof dat als je samen een renovatie overleeft, je alles aankan. Maar dan moet je wel blijven investeren in elkaar en niet vergeten waarom je dit allemaal doet.
/b0c97d0c1d6b4c7db4946846c9051710/image.jpg)
/2ecbe37f2a0341b4a898f0ef7a004029/image.jpg)
/25ec5905868647cfa2ba3654dbe4a59d/image.jpg)
/3865f2687b474389ba93184683658895/image.jpg)
/3e3aa124d738486ab3553f14d1a6be6a/image.jpg)
/ac4ca981609f4254ac7b3dc50e1aed06/image.jpg)
/672a95641fa740f4b8a6e65b246b7285/image.jpg)
/43f20872fe4d44ed993dd578b12ef060/image.jpg)
