Spitsuur: 'Onze oudste wil vaak nog niet slapen en heeft nog honderdduizend dingen te doen'

'Mijn man is de eigenaar van de grootste functionalfitness-competitie in Nederland, genaamd The Nationals. Negen seizoenen geleden deed ik al mee aan deze competitie en zo heb ik hem leren kennen. Destijds was ik een fanatieke wedstrijdatleet. Ik nam op hoog niveau deel aan veel competities in Duitsland, België en Nederland. Vervolgens raakte ik zwanger van ons eerste kind.

Drie keer per week

Ik ben nu een stuk minder fanatiek met crossfit (functional fitness), hoewel ik nog steeds probeer om drie keer per week te sporten. Toen ik alleen mijn eerste kind had, vond ik het nog prima te doen. Nu de tweede er twaalf maanden geleden bij is gekomen, merk ik dat het soms behoorlijk intensief is om alle ballen hoog te houden.

Toch probeer ik die drie keer sporten in de week wel aan te houden, want dat is voor mij een uitlaatklep. Ik zei laatst nog bij de crossfit: 'Het is voor mij gewoon een uitje'. Even niet met mijn kinderen bezig zijn, even niet in huis, niet aan het werk, gewoon alleen even sporten. Dat heb ik mentaal wel echt nodig.

Lees ook: Voor het hele gezin: 11x sporten om samen met je kind te doen

Eigen webshop

Ik ontwerp mijn eigen sportkleding en met mijn webshop stond ik voorheen op tal van sportevenementen om de kleding te verkopen en te promoten. Dit is mede de reden dat ik nu ga stoppen, omdat mijn leven er met twee kinderen heel anders uitziet. Ik zie het gewoon niet meer zitten. Ik ben al een hele week bezig met het inpakken en voorbereiden voor één weekend.

Vervolgens moet ik het hele weekend op het evenement staan, en zodra ik thuiskom, moet ik ook weer alles opruimen, tellen en ordenen. Dit wordt gewoon te veel nu, zeker met mijn eigen bedrijf, het bedrijf van mijn man én het feit dat hij ook nog vier dagen werkt. Bovendien doe ik ook nog dingen voor zijn bedrijf, zoals de sociale media.

Ik hoop mijn bedrijf op 1 januari over te dragen aan een aantal geïnteresseerden. Het is wel heel lastig, want ik heb dit vijf jaar geleden zelf opgezet. Maar nu ik de keuze heb gemaakt, geeft het me heel veel rust.

Vertrouwen in lichaam

Zodra de jongens ouder zijn, zal ik het sporten wel weer meer willen oppakken. Dan zou ik ze ook gewoon meenemen. Ik weet dat ik niet terug zal gaan naar het niveau waar ik eerder zat, maar ik wil zeker meer gaan sporten en een stuk fitter zijn.

Na de zwangerschap viel ik de eerste negen maanden niet af. Dat vond ik moeilijk, maar ik wist dat het goed zou komen. Ik moest mijn lichaam de tijd geven om te herstellen. Omdat ik weet dat ik heel sportief ben, weet ik ook dat dit weer goed komt. Ik moet gewoon geen haast hebben.

Lees ook: Afvallen na zwangerschap zonder dieet: zo doe je dat

Geworsteld met lichaam tijdens zwangerschap

Ik heb een tijdlang geworsteld met mijn lichaam en vertrouwen. Vóór de zwangerschap van Mats heb ik een miskraam gehad. Toby werd te vroeg geboren. Mijn vliezen braken met 32 weken, waarna hij na veertien dagen geboren werd. Toen we heel graag een tweede kind wilden, kreeg ik een miskraam. Ik dacht: mijn lichaam kan dit niet aan, ik had geen vertrouwen meer in mijn lijf.

Ik dacht: eerst komt een baby te vroeg, nu verlies ik mijn kind. Mijn lichaam gaf dat niet aan; ik kwam er pas na veertien dagen achter. Het groeide gewoon niet meer door. Het kwam er ook niet vanzelf uit. Gelukkig was ik vrij snel daarna weer zwanger van Mats. Hij bleef tot bijna 41 weken zitten. Hierdoor heb ik het vertrouwen in mijn lijf wel weer teruggekregen.

Eetstrijd met een peuter

De kinderen gaan maandagochtend en woensdagochtend naar de opvang. Ik moet dan tussen 06.30 uur en 06.45 uur opstaan. Ik sport die dagen om 09.00 en ga daarna direct aan het werk. Omdat ik nog ruim twintig minuten naar de sportschool moet rijden, moeten ze uiterlijk om 08.30 uur bij de opvang zijn.

Onze oudste eet momenteel heel slecht, zowel in de ochtend als in de avond. Het is een uitdaging om het eten erin te krijgen; vanmorgen zat hij nog met een plastic zakje met zijn brood in de auto onderweg naar de opvang. Ik had een wekker gezet met de afspraak dat we weg moesten zodra deze afging. Hij had toen slechts één hap van zijn boterham gegeten.

In de avond ook een moeilijke eter

Hij is altijd veel te druk met allerlei zaken waar een peuter zich zorgen om kan maken. Uiteindelijk besloten we: is goed, stop het in een zakje en neem het maar mee. 's Avonds is het hetzelfde verhaal; dan eet hij drie happen en verklaart dan dat hij klaar is.

Gelukkig eet hij overdag juist heel goed, dus hij is geen ondervoed kind. Onze jongste, die bijna 1 jaar oud is, is juist een heel makkelijk mannetje. We kleden hem aan en hij eet gewoon zijn maaltijd op.

Lees ook: Elke maaltijd een strijd? Tips voor moeilijke en kritische eters

Avondritueel

Ik haal de jongens meestal rond 17.00 uur op. De jongste heeft meestal al op de opvang gegeten, maar onze oudste moet dan nog eten. Mijn man is vaak al thuis en begint met koken. Meestal zitten we rond 18.00 uur aan tafel. Rond 18.30 uur of 19.00 uur gaan we naar boven voor de avondroutine.

Onze jongste gaat makkelijk naar bed. Vaak krijgt hij na het badritueel een flesje en dan gaat hij slapen. Onze oudste daarentegen claimt mij volledig. Hij wil vaak nog niet slapen en heeft nog honderdduizend dingen te doen.

Hij moet nog even dit en dat, een luier aan (hij slaapt nog met een luier), en dan toch nog even plassen. Ook moet hij nog een slokje drinken. Mama moet hem altijd naar bed brengen, want papa wil hij dan niet. Hij ligt uiteindelijk tussen 19.00 uur en 20.00 uur in bed.

Qualitytime samen

Qualitytime met zijn tweeën zou ik vaker willen. Dat heb ik toevallig laatst nog tegen mijn man gezegd. Als hij bijvoorbeeld schoolvakantie heeft en de kinderen gaan naar de opvang, dan hebben we die dagen soms samen. Dan gaan we ergens lunchen of winkelen. Laatst heeft mijn man me verrast met een etentje. Hij had zijn ouders geregeld om op te passen.

Zij hebben de kinderen eten gegeven en naar bed gebracht, en wij zijn samen uit eten gegaan. Maar als we ze een nachtje wegbrengen, is het echt voor werk, niet voor qualitytime. Ik denk dat als de jongens wat ouder worden, dat dat ook wat makkelijker is. Nu worden ze nog weleens 's nachts wakker, vooral onze jongste. Ik vind het vervelend om andere mensen daarmee op te zadelen.'