Slaapcoaches zijn er in overvloed, en influencers op Instagram zweren erbij: dankzij de slaapcoach slaapt hun baby (weer) als een roos. Het klinkt als de droomoplossing. Toch blijkt het niet altijd een wondermiddel te zijn. Vijf ouders vertellen over hun ervaringen – de successen én de teleurstellingen.
Lees ook: Met slaaptraining kun je je baby helpen beter te slapen. Wat is dat en hoe werkt het?
Amar: 'Na drie dagen sliep ze door!'
De dochter van Amar sliep amper. 'Ze was zeven maanden en werd elke twee uur wakker. We waren kapot.' Het duurde even voor ze een slaapcoach inschakelden. 'Het is prijzig en je hebt er niet echt een opleiding voor nodig. Ik wist niet zeker of die slaapcoach wel kundig zou zijn. Toch was het elke cent waard. Na drie dagen sliep ze hele nachten door.'
Hoe? 'Dankzij het strakke slaapplan van de coach. Via een app hielden we alles bij: slaap, voeding, wakkertijden. De coach keek mee en zag meteen dat ik te toegeeflijk was. Als ze huilde, pakte ik haar op en liet ik haar aan de borst in slaap vallen. Daar moesten we direct mee stoppen.
Troosten mocht, maar zonder oppakken. Dat vond ik lastig. Als ze hysterisch huilde, moest ik me echt inhouden. Zonder slaapcoach had ik dit nooit volgehouden. Het voelde als een personal trainer: je zet net dat stapje extra omdat iemand meekijkt. En met succes: haar nachten verbeterden en ook overdag viel ze makkelijker in slaap.'
Annemarie: 'Zelfhulpboeken gaven mij het gevoel dat het mijn schuld was'
De dochter van Annemarie sliep nauwelijks. 'Ze was onrustig, snel overprikkeld en vocht altijd tegen haar slaap. De reflux die ze had hielp ook niet. Ze kon niet zelf in slaap vallen en lag altijd tussen ons in. Overdag deed ze hazenslaapjes van twintig minuten en was dan weer klaarwakker.' Annemarie raakte compleet uitgeput. 'Boeken gaven me het gevoel dat het mijn schuld was. Dat boek Baby in een droomritme mogen ze van mij ritueel verbranden.'
Een slaapcoach leek dé oplossing, maar viel tegen. 'Een fijn mens hoor. Ze zag meteen dat laten huilen geen optie was. Mijn dochter hield dat uren vol. We moesten haar steeds in slaap wiegen in een draagzak. Na een half uur werd ze wakker, dan begon alles opnieuw. Uren heb ik rondgelopen.'
De coach gaf haar wél meer zelfvertrouwen. 'Daardoor kon ik de situatie beter accepteren. Maar een echte doorbraak bleef uit. Jaren sliepen we samen, want haar eigen bed bleef een drama. Pas toen ze 3,5 jaar was sliep ze door in haar eigen bed. Vandaag moest ik haar zelfs wakker maken.'
Lees ook: Slaapritme: welke wakkertijd past bij de leeftijd van je baby?
Astrid: 'Een slapende baby op een druk terras? Ik kon die mensen wel iets aandoen'
Het zoontje van Astrid sliep nauwelijks en was continu overstuur. 'Naar bed brengen duurde ongeveer vier uur. We probeerden dan alles: borstvoeding, het geluid van de stofzuiger en white noise. Overdag sliep hij alleen in de draagzak en 's nachts werd hij tien keer wakker. Ik zat er mentaal en fysiek compleet doorheen. Ik sliep amper, was uitgeput en functioneerde niet meer. Werken? Dat zag ik niet zitten. Ik nam ontslag. Daarnaast kon ik mensen op een terras met een slapende baby in de kinderwagen wel iets aandoen. Hoe was het in hemelsnaam mogelijk dat hun baby daar zo rustig kon liggen?
De slaapcoach was een van de vele dingen die ze probeerden (van osteopaat tot babyfluisteraar). Het hielp een beetje, maar het was geen quick fix. 'Ze bracht meer structuur, want uit wanhoop deden we allerlei dingen door elkaar. Rond die tijd kreeg ik ook de tip om een skippybal te kopen. Dat was het advies dat wel werkte. Als we met hem in de draagzak bounceten, viel hij supersnel in slaap.' Nu, jaren later, slaapt haar zoon goed. 'Hij is 4 jaar en slaapt in zijn eigen bed. En ik vind het prima dat hij halverwege de nacht nog vaak bij ons komt liggen.'
Lees ook: Wat kun je doen als je baby overdag niet wil slapen?
Femmy: 'De coach liet me inzien dat ik te veel bovenop alles zit'
Femmy's dochter was altijd al een onrustige baby. 'Ze wordt 's nachts vaak wakker, en na een tijdje begon dat me echt op te breken. Het voelde als een enorme drempel om een slaapcoach in te schakelen. Ik had het gevoel dat ik het zelf moest oplossen.'
Toch is ze nu blij dat ze de stap heeft gezet. 'Na een jaar was het tijd om hulp in te schakelen, niet alleen voor mezelf, maar ook voor mijn dochter. Ik zit nog midden in het traject, maar het is nu al zo waardevol.' De aanpak was anders dan Femmy had gedacht. 'De eerste intake was een beetje therapeutisch. De coach liet me inzien dat ik te veel bovenop alles zit.
Door een familietrauma ben ik bang om als moeder tekort te schieten. Elke keer als mijn dochter huilt, pak ik haar meteen op. Deze overbezorgdheid zorgt ervoor dat ik haar te weinig ruimte geef. Het was confronterend om dat te horen, maar tegelijkertijd een eyeopener. Dit inzicht heeft me de tools gegeven om voortaan anders te reageren wanneer ze huilt.'
Lees ook: Goed genoeg ouderschap: 'Feilbare ouders bewijzen hun kind een enorme dienst'
Anna: 'Ik moest me strikt aan het schema houden en dat maakte me onzeker'
De eerste drie maanden sliep Anna's baby geweldig, maar na vier maanden veranderde dat. 'Hij werd vaak wakker 's nachts, iets wat we niet gewend waren.' Geïnspireerd door influencers op Instagram besloot Anna een slaapcoach in te schakelen. 'Mijn vriend vond het belachelijk. 'Hier ga ik echt niet aan meebetalen', zei hij. Achteraf had hij gelijk. Ik had mezelf een probleem aangepraat, terwijl er niets aan de hand was. Wat verwacht je van een baby van vier maanden?'
Toch zette Anna eigenwijs door. 'De slaapcoach gaf me een plan, wat overigens zo van internet geplukt leek. Ik moest me strikt aan het schema houden en dat maakte me onzeker. Mijn zoontje sliep namelijk op andere tijden dan het schema aangaf.' Uiteindelijk ontdekte Anna dat het veel beter ging toen ze het schema losliet. 'Die slaapcoach is echt zonde van het geld geweest.'
