Even voorstellen: Kimberley (33) is neuroloog in opleiding en haar vriend Luc (35) is leidinggevende bij een medische fabrikant. Samen hebben ze vier kinderen: Milas (6), Jarne (4), Ferne (3) en Amélie (11 maanden) en twee honden, Laila en Zafira, en zes kippen. Ze wonen in Nijswiller (Limburg).
Elk seizoen een verjaardag
'We wilden de kinderen snel achter elkaar krijgen, zodat ze lekker samen kunnen spelen. Dat is gelukt, waar we heel dankbaar voor zijn. Bij de laatste hebben we iets langer gewacht. We wilden graag een zomerkindje, want dan zouden we elk seizoen een jarig kind hebben. Op 8 juli werd Amélie geboren!
Na mijn opleiding geneeskunde van zes jaar ben ik vrijwel meteen begonnen met mijn specialisatie, neurologie. Deze specialisatie duurt 5,5 jaar, maar die heb ik door mijn zwangerschappen vier keer moeten onderbreken.
Bij een opleiding tot medisch specialist leer je het vak door te werken. Mijn werk en opleiding gaan dus samen. Ik draai lange werkdagen, van 08.00 tot 18.00 uur en werk vier dagen per week. In december ben ik klaar met de opleiding. Vanaf dan ben ik officieel neuroloog. Dit gaat gepaard met nieuwe verantwoordelijkheden, het blijft dus zeker even druk.
Lees ook: Je werk en gezin combineren zonder stress en schuldgevoel: 6 handige tips
06.00 wakker voor borstvoeding
Maandag, woensdag en donderdag zijn de drukste dagen bij ons thuis. Luc en ik werken dan allebei en de kinderen gaan naar school, de opvang of opa en oma. Deze dagen gaat mijn wekker om 06:00 en begin ik met borstvoeding geven aan Amélie. Mijn vriend en ik spreken van tevoren af wie 's ochtends voor de kinderen zorgt, de ander laat dan de honden uit.
Ik vertrek om 07.15 uur naar mijn werk en mijn vriend brengt de kinderen weg. Op maandagochtend en donderdag gaan de kinderen naar de opvang. Op maandagmiddag en woensdag zijn ze bij mijn vader en moeder. Mijn vader werkt nog, dus vaak zijn ze alleen met oma. De oudste twee gaan naar school en zijn daarna ook op de opvang of bij opa en oma.
Lees ook: 15x cadeaus om opa en oma te bedanken voor alles wat ze doen
Een strak kookschema
Door ons drukke schema probeer ik altijd zoveel mogelijk voor te bereiden. Ontbijt en lunch van de kinderen maken we de avond van tevoren klaar. Ook het avondeten bereid ik voor. Op zondag kook ik alvast voor maandag, en op dinsdag voor woensdag.
Met veel kinderen is het lastig in te schatten hoeveel ze eten, maar ik gok altijd ruim. Donderdag is restjesdag, er is altijd voldoende voor iedereen. Koken is een grote hobby van mij en ik probeer graag nieuwe dingen uit. Wij eten graag risotto, pasta en salade. Alles wat ik op het internet vind met genoeg groente, proberen we weleens uit.
Dinsdag wasdag
Woensdagavond voetballen de jongens, wat die dag altijd nog net wat chaotischer maakt. Mijn vriend brengt de jongens naar voetbal en ik haal de meiden op. Ze voetballen samen, dat scheelt.
Dinsdag is mijn vrije dag. Ik heb dan net iets meer tijd in de ochtend, dus gaat de wekker om 06.30 in plaats van 06.00. Nadat ik de twee oudsten naar school heb gebracht, is het tijd voor de huishoudelijke taken. Op onze vrije dagen wordt er vooral veel gewassen.
Op dinsdag besteed ik ook veel aandacht aan mijn twee jongste kinderen. In de middag haal ik de twee oudsten uit school. Op dinsdag spreken ze regelmatig af, iets wat ik probeer te combineren. Ik heb ze het liefst allebei de deur uit of allebei thuis met een vriendje.
Lees ook: Niet schrikken! Zo vaak moet je knuffels wassen (en dit is de beste manier)
Met een goede nachtrust kun je de hele wereld aan
In de avond zorgt mijn vriend vaak voor de kinderen en ik voor de honden, in de ochtend is dat meestal andersom. In de ochtenden en avonden maken we een grote ronde met de honden van ongeveer drie kwartier. De oudste gaat 's avonds vaak mee wandelen, hij stelt dat zelf voor en vindt dat heel leuk.
De kinderen gaan om 19.00 uur naar bed. We hebben de luxe dat onze kinderen allemaal heel goed slapen. Drie van de vier sliepen binnen twee weken door. Jarne sliep binnen vijf weken door, wat ook enorm snel is. Met een goede nachtrust kun je de hele wereld aan, we zijn hier dan ook heel blij mee.
Nadat we de kinderen op bed hebben gelegd, maken we het ontbijt en de lunch voor de volgende dag klaar. Daarna ruimen we nog even op. Tegen de tijd dat we op de bank liggen is het meestal 21.00 uur. We liggen doordeweeks ongeveer een half uur samen op de bank en praten even bij. Om 22.00 uur ga ik naar bed.
Minder geluk? Gebroken nachten: zo houd je het (beter) vol
Qualitytime
Vrijdag is de vrije dag van Luc. De jongens hoeven dan niet naar school, dus is hij altijd thuis met alle vier de kinderen. Ze hoeven 's ochtends niet te haasten en kunnen rustig aan doen. Dit is zijn qualitytime met de kinderen.
Zaterdag is een drukke dag voor onze oudste zoon Milas, en dus ook voor ons. Hij heeft 's ochtends altijd een voetbalwedstrijd en 's middags zwemles. We spreken vaak af dat een van ons met twee kinderen boodschappen doet en de ander met twee kinderen naar de wedstrijd gaat. Verder is zaterdag ook de tijd om met de kinderen bezig te zijn; samen spelletjes spelen, in de tuin klussen of lekker buitenspelen.
Zondag is onze echte familiedag. We proberen iedere zondag met het hele gezin en de honden te wandelen. Soms doen we ook een uitgebreider uitje op zondag, zoals naar een pretpark. Daarnaast gaan we op zondag ook weleens in een restaurant eten.
Gezegend met de kinderen
Het weekend is voor ons ook de tijd dat wij iets met vrienden en vriendinnen doen. Dit is meestal afzonderlijk. De tijd die we samen hebben is heel spaarzaam. Het zijn meestal de momentjes op de bank, heel veel meer tijd samen hebben we niet. We vinden dit allebei niet erg.
Wij beschouwen de tijd met de kinderen als tijd voor onszelf, we kunnen zo erg van ze genieten. We hebben zelf gekozen voor vier kinderen, dat hadden we niet moeten doen als we behoefte hadden aan veel tijd met z'n tweeën.
Als de kinderen ouder zijn komt er weer meer tijd voor ons samen. Ik ben er een beetje allergisch voor als mensen over weinig tijd voor zichzelf klagen. Je kiest zelf voor een kind, besef dat je gezegend bent.'