Even voorstellen: Lisanne, onderwijsassistent (26) en Daniël, beveiligingsmonteur (27) zijn de ouders van Minthe (3) en Stijn (2). Voorheen woonden ze in 's-Gravendeel, maar sinds kort wonen ze in het Belgische Baarle-Hertog.
Lisanne: ,,De huizenmarkt in België is beter dan die in Nederland. Ook vinden wij de leefomstandigheden hier beter bij ons passen. Een afspraak maken in de zorg, bijvoorbeeld bij de tandarts of de logopedist, gaat hier veel sneller. Wij hebben een zoon die extra zorg nodig heeft, dus dit maakt het voor ons een stuk makkelijker.
Stijn kreeg toen hij vijf weken oud was een longontsteking. Hij is gereanimeerd in de ambulance en hij heeft daarna drie maanden in het ziekenhuis gelegen. Hij heeft blijvend hersenletsel overgehouden aan het zuurstoftekort.
Lees ook: Meer kinderen met longontsteking of kinkhoest: grootste aantal in drie jaar
Groene gastouder
Medisch gezien gaat het nu goed met hem, maar sociaal-emotioneel en cognitief is hij heel zwak. In dat opzicht is hij 1 jaar oud. Hij gaat vooruit, maar kan nog niet praten. Omdat hij fysiek 2,5 jaar oud is hebben mensen bepaalde verwachtingen van hem die hij niet kan waarmaken. Hierdoor raakt hij snel boos en gefrustreerd.
Een kinderdagverblijf geeft Stijn te veel prikkels. Als we allebei werken gaat hij naar een gecertificeerde groene gastouder, samen met drie andere kinderen. 'Groene gastouder' betekent eigenlijk niet meer dan dat ze zo veel mogelijk buiten zijn. Ze spelen hele dagen buiten en als het regent zitten ze onder de veranda.
Lees ook: De hele dag buiten: waarom steeds meer ouders kiezen voor kinderopvang in de natuur
Onze kinderen worden drietalig opgevoed
Ik ben heel blij met het onderwijs in België. De kinderen mogen vanaf 2,5 jaar naar de basisschool, als ze zindelijk zijn. Minthe is 3,5 jaar en gaat sinds de verhuizing naar school. We hebben gekozen voor een vrije school waar veel aandacht is voor de creatieve kant van kinderen. Er wordt veel gespeeld op school, wat ik onze kinderen ook gun.
Hoewel er veel gespeeld wordt, is alles erg gestructureerd. De leerkrachten zijn streng en leren Minthe goede manieren, daar pluk ik thuis de vruchten van. In België leren kinderen Frans op school. Nederlands spreken we thuis en Engels krijgen ze mee door de media. Eigenlijk worden onze kinderen dus drietalig opgevoed. Dit vind ik ook een voordeel aan de school hier.
Lees ook: Tweetalig opvoeden, hoe pak je dat aan?
Even samen bijkomen
Doordeweeks staan we rond 06.00 uur op. Op de dagen dat Daniël en ik allebei werken, alle dagen behalve dinsdag, zijn we om 07.00 uur de deur uit. Minthe gaat voor school naar de opvang en Stijn gaat naar zijn gastouder.
Op maandag en donderdag werk ik hele dagen, dan ga ik rond 17.00 uur de kinderen ophalen. Woensdag en vrijdag haal ik de kinderen rond 13.00 uur op, dit zijn halve dagen op mijn werk. Deze middagen doe ik altijd rustig aan met de kinderen. Het zijn lange dagen voor de kinderen, dus die middagen om bij te komen vind ik belangrijk.
Iedere dinsdag ben ik alleen met Stijn. We blijven nooit thuis maar ondernemen altijd iets, zoals naar de speeltuin of de kinderboerderij gaan. Wanneer Minthe op dinsdagmiddag uit school komt, doen we vaak ook nog iets met haar erbij. Dinsdag is echt mijn dag om buitenshuis te zijn met de kinderen.
Ieder weekend doen we iets leuks
De kinderen slapen doordeweeks iedere avond om 18.00. Ik vind hun nachtrust heel belangrijk en merk dat dit voor hen ook goed werkt. Omdat de kinderen dan zo vroeg al slapen, leg ik ze meestal alleen op bed, Daniël is dan nog niet thuis. In het weekend is Daniël er wel vaak. Ze gaan dan samen met papa douchen of in bad. Dit zijn hun momentjes samen, die de kinderen heel erg waarderen.
In het weekend doen we altijd iets leuks met z'n vieren: naar een pretpark, de kermis, binnenspeeltuin Monkey Town en ga zo maar door. In dat opzicht zijn onze kinderen best wel verwend, we doen ieder weekend iets om ze te vermaken.
Lees ook: De leukste XL binnenspeeltuinen van Nederland
Stijn eet alleen maaltijdhapjes
Minthe eet 's avonds altijd met ons mee. We hebben haar met de Rapley methode opgevoed en dat is goed gegaan. Stijn is een stuk lastiger. 's Avonds eet hij altijd een maaltijdhapje van Albert Heijn, hij wil niets anders. Ik wil hem niet forceren en vind het ook niet zorgwekkend. Tijdens zijn tijd in het ziekenhuis heeft hij ook sondevoeding gehad, waardoor hij misschien wat meer moet wennen.
Wij eten vegetarisch, bijna vegan. Onze kinderen zijn daarmee opgegroeid en hebben daarom ook geen behoefte aan vlees. Ook vleesvervangers vinden ze niet lekker. Minthe moest laatst bloedprikken, ik heb toen aan de dokter gevraagd of ze haar waarden kon controleren. Ik wil niet dat ze iets tekortkomen omdat wij hebben besloten vegetarisch te eten, gelukkig waren de waarden van Minthe allemaal in orde.
Lees ook: Mijn kind wil vegetarisch eten: waar moet ik op letten?
Leren om de kinderen los te laten
Omdat Stijn extra zorg nodig heeft, laat ik hem niet graag bij een oppas. Af en toe gaat dit dus wel ten koste van de tijd die Daniël en ik samen hebben. We vinden allebei dat we meer tijd voor elkaar moeten creëren, alleen moeten we dan wel leren om de kinderen los te laten.
