Vader Tom verloor zijn zoon Mees één minuut na de geboorte: 'Ik speelde de oude Tom, maar ik was het niet meer'

Hij is gek op hardlopen. Én hij vindt het superbelangrijk om stil te staan bij het verlies van zijn lieve zoon Mees. En daarom rende Tom Moesker onlangs mee tijdens de Rouwkost Run in Amersfoort. Een indrukwekkend evenement waarbij ouders en andere nabestaanden stilstaan bij de 770 baby's en ongeboren kinderen die in Nederland elk jaar overlijden. ,,Tijdens de laatste ronde heb ik hardop tegen Mees gezegd: 'Deze is voor jou vriend. Ik mis je, ik hou van jou.' Dat komt heel dichtbij."

Ik maakte een kinderkamer voor Melle en tegelijk was ik bezig met de voorbereiding op de begrafenis van Mees

De jonge vader heeft de laatste jaren veel verdriet meegemaakt. In 2018 waren hij en zijn vrouw Klasina in blijde verwachting van een tweeling. Maar hun droom om kinderen te krijgen, veranderde snel in een nachtmerrie. Tijdens de zwangerschap bleek één van de ongeboren kinderen een open schedel te hebben. ,,We kregen te horen: hij zal niet lang leven. Het was de vraag of hij tijdens, of snel na de bevalling zou overlijden."

Lees ook: Je baby verliezen bij de geboorte: hoe ga je om met dit verdriet?

Kinderkamer inrichten én uitvaart regelen

Deze boodschap gooide het hele leven van het koppel op zijn kop. Tom en Klasina gingen door een achtbaan van emoties. ,,Tijdens de zwangerschap was ik een kinderkamer aan het maken voor Melle, die wel gezond was", vertelt Tom. ,,Tegelijkertijd wisten we ook dat we Mees zouden verliezen. En dus waren we met elkaar ook al de uitvaart aan het voorbereiden. Die uitersten tegelijkertijd beleven was bizar."

Op 27 juni 2018 werden Melle en Mees geboren. ,,Eerst kwam Melle. Die was gelukkig kerngezond. Daar waren we heel blij mee", vertelt Tom. ,,Een kwartier daarna is Mees geboren. Hij lag bij mijn vrouw op de borst. Na ongeveer een minuut overleed hij. Dan komt er gewoon gigantisch veel op je af. Ik kreeg te maken met emoties waar ik niet mee om wist te gaan. Verschrikkelijk gewoon. Ik voelde letterlijk pijn in mijn hart."

Als je bij de crematie voor de laatste keer het mandje sluit, ga je door de grond. Dat is verschrikkelijk

Je gaat door de grond

Dat ze van tevoren wisten dat Mees zou overlijden, maakte de klap er niet minder groot om. ,,We hadden ons erop voorbereid. Daarnaast viel er een last van ons af dat het met Melle wél goed ging. Eerst dacht ik toen nog: het is goed zo. Maar daar ben ik later op teruggekomen. Het is niet goed zo.

Als je bij de crematie voor de laatste keer het mandje sluit, ga je door de grond. Dat is verschrikkelijk. Je hebt het gevoel dat je je kind in de steek laat. Ik kan er bijna boos van worden. Hij had nog een leven voor zich moeten hebben."

Lees ook: De impact van babysterfte op een gezin: 'Mama, ik kom jou wel troosten'

Invloed op je hele leven

Het verlies van Mees hakte er gigantisch in. Tom had het gevoel dat hij als man van het gezin alle ballen moest hooghouden. Hij vond het moeilijk om zich kwetsbaar op te stellen tegenover zijn vrouw. Op het werk probeerde hij zichzelf groot te houden. Totdat het allemaal niet meer ging. ,,Ik speelde de oude Tom, maar ik was het niet meer. Zo'n gebeurtenis heeft invloed op alles in je leven."

Na een jaar kwam hij met een depressie thuis te zitten. Toch wist hij uiteindelijk weer de weg omhoog uit dit donkere dal te vinden. ,,Een heel proces", zo geeft hij meteen toe. ,,Sport heeft mij daarbij geholpen. Ik ben een Ironman (triatlon) gaan doen. Maar ook goed gaan praten met mijn partner. Dat laatste zeg ik nu heel makkelijk, maar deden we helemaal niet goed in het begin. Gelukkig hebben we elkaar daarin teruggevonden."

Ervaringen delen

Van cruciaal belang bleek ook het gesprek aangaan en je kwetsbaar opstellen naar andere mensen. Tom kwam in contact met Stichting Rouwkost, die ouders van overleden kinderen ondersteunt. ,,Ik had een gesprek met Bjorn (de directeur) die zelf ook twee kinderen heeft verloren. Dat was de eerste keer dat ik iemand sprak met een soortgelijke ervaring. Het delen van ervaringen heeft mij zó erg geholpen."

Ik zag iemand letterlijk een kantoor invluchten, terwijl ik zeker wist dat diegene daar niet moest zijn

Het contact met andere mensen, die niet zo'n soortgelijke ervaring hebben meegemaakt, verloopt vaak veel stroever. Mensen voelen veel ongemak, weet Tom uit ervaring. ,,Dat merkte ik wel toen ik voor de eerste keer weer ging werken na het overlijden van Mees. Ik liep de hal in en ik zag iemand een kantoor in vluchten, terwijl ik zeker wist dat diegene daar niet moest zijn. Het is lastig voor mensen."

Niet bang zijn om gesprek te gaan

Wat moet je doen als omstander? Is vragen naar een overleden kind niet gek? Tom adviseert mensen het gesprek aan te gaan. ,,Wees niet bang om te vragen hoe het met iemand is. Of zeg dat het verschrikkelijk is en vraag wat je voor iemand kunt doen, hoe je iemand kunt helpen." Uit ongemak de situatie goedpraten is in elk geval géén goed idee, vindt hij. ,,Zoals iemand zei: maar je hebt gelukkig Melle nog wél. Dat moet je dus níét zeggen."

Na veel vallen en opstaan gaat het nu beter met Tom en Klasina. En zwangerschappen zijn voor hen nooit meer vanzelfsprekend geweest. Een paar jaar geleden moest een zwangerschap voortijdig worden afgebroken om medische redenen. Opnieuw heel verdrietig. Maar vreugde was er ook. Zeven maanden geleden werd Lotte geboren, een kerngezond meisje.

Voor ouders van wie een kind is overleden, is er elke dag een lege stoel