'Tien jaar voordat we echt uit elkaar gingen, zagen we een tv-programma over birdnesting. We kenden het concept niet, maar zeiden meteen: als wij ooit gaan scheiden, doen we het zo. Niet wetende dat het tien jaar later werkelijkheid zou worden.
Bij de relatietherapeut zei mijn ex meteen: 'Ik wil voor birdnesting gaan'. Ik twijfelde geen seconde. Om dit te laten slagen moet je er allebei vol voor gaan. Het vraagt bereidheid, vertrouwen en flexibiliteit.
Wat is birdnesting?
Bij birdnesting (ook wel nesting of nestco-ouderschap genoemd) blijven de kinderen in het vertrouwde gezinshuis wonen. Het zijn de ouders die afwisselend in- en uit het huis trekken. Zo behouden de kinderen hun eigen kamer, buurt, school en routines, terwijl de ouders gescheiden verdergaan.
Scheiden zonder koffers
Een scheiding voelt voor kinderen alsof hun wereld instort. Met birdnesting konden we de basis laten staan: hun kamer, hun huisdieren, hun dagelijkse routine. Natuurlijk doet een scheiding pijn, maar de kinderen hoeven geen koffers te pakken, vergeten nooit hun gymtas bij de andere ouder en slapen altijd in hun eigen bed.'
Natuurlijk was het een heftige periode voor Amy en haar gezin. 'Mijn kinderen hebben zeker verdriet gehad. Ze zeiden dingen als: Jullie zijn gelukkig, maar wij ongelukkig. Dat breekt je hart. Maar ze gaven ook aan blij te zijn dat we nog goed kunnen praten. Dat zien zij ook.'
Lees ook: Uit elkaar: zo help je een kind de scheiding te verwerken
Afspraak is afspraak
Het systeem is strak geregeld. 'We wisselen elke vrijdag. Degene die vertrekt, laat het huis schoon achter: vuilnis weg, was gedaan, basisboodschappen aangevuld. Zo kom je altijd in een fijn huis binnen. We hebben een gezamenlijke rekening voor alles wat met huis en kinderen te maken heeft. Voor aankopen onder de 100 euro mag je zelf beslissen, daarboven stemmen we af. Het werkt alleen als je elkaar volledig vertrouwt.'
De eerste maanden zaten ze elke week samen om te evalueren. 'Wat gaat goed, wat niet? Wat moet anders? Als je dat niet doet, sluipt frustratie erin. Ik vergelijk het altijd met een vakantiehuisje: je laat het netjes achter, zodat de volgende het netjes aantreft. Alleen dit vakantiehuisje is van je kinderen.'
Eigen plek, eigen leven
Amy woont in België en naast het gezinshuis hebben Amy en haar ex ook een eigen woonplek. 'Toen we net gescheiden waren, was ons plan: we huren samen een appartement als tweede huis. Maar we merkten al snel dat het stroef liep en dat we allebei iets anders wilden. Ik ben er blij om dat we hebben gekozen om het niet samen te doen want er was te veel verdriet en pijn van de scheiding om dat te kunnen dragen. Alle regels samen bepalen voor ons gezinshuis, dat ging in goed overleg. Maar er was geen reserve om ook nog in die andere week met elkaar rekening te houden.'
Haar ex heeft een appartement vlakbij, Amy woont in een cohousingproject wat verder weg. 'In het begin vond ik die afstand fijn, nu wil ik dichterbij zijn. Het doel is altijd geweest: dit volhouden tot de kinderen 18 jaar zijn, maar we evalueren steeds opnieuw: werkt het nog? Past het nog bij ons leven?'
Lees ook: Relatietherapeut: 'Uit elkaar tijdens de babytijd? Zo kom je er samen uit'
Nieuwe partners, nieuwe regels
En hoe zit het met nieuwe relaties? 'In het begin spraken we af: geen partners in het huis. Maar dat bleek niet houdbaar. Toen was de afspraak: ze mogen wel in het huis komen, maar niet blijven slapen. Omdat onze kamer nog steeds onze kamer is. En nu laatst heb ik ook gezegd: weet je, als zij wil blijven slapen, is dat voor mij ook oké. Alles mag, behalve in mijn bed.
Toen mijn ex een nieuwe partner kreeg, vond ik dat wel even wennen. Het voelde bijna als een bedreiging voor de manier waarop wij het ouderschap inrichten, maar ik zie het nu als een meerwaarde: iemand anders die weer iets anders kan brengen voor de kinderen.'
Zware momenten
Het klinkt natuurlijk als de ideale situatie, vooral voor de kinderen. Toch geeft Amy ook toe dat het niet altijd makkelijk is. 'Elke week in- en uitpakken is zwaar. Soms ben ik het beu en zeg ik tegen mijn ex: ik wil gewoon eens niet verhuizen.
Je vergeet altijd wel iets, een oplader of je favoriete trui. Soms voelt het alsof je maar drie dagen op één plek bent. Maar het uitgangspunt blijft: stabiele, gelukkige ouders zijn voor onze kinderen. Zolang dat lukt, gaan we door.'
Opnieuw bouwen na de breuk
De relatie met haar ex is beter dan ooit. 'Onze relatie is misschien wel nooit zo goed geweest. De verwachtingen van een liefdesrelatie zijn weg. Wat overblijft is helder: taken, afspraken, ouderschap. Natuurlijk steken oude patronen soms nog de kop op, maar dit kunnen we steeds beter beperken. We kunnen elkaar nu zien zoals we zijn, zonder dat we elkaar teleurstellen als partner.'
Voor de kinderen is de boodschap vanaf dag één duidelijk: hun ouders komen niet meer bij elkaar. 'Dat was hard, maar eerlijk. Kinderen hopen altijd op herstel. Door die hoop niet te voeden, konden ze ook beginnen met rouwen. Tegelijk zien ze dat we er allebei nog staan, dat we samen beslissingen nemen. Dat geeft veiligheid.'
Na twee jaar overheerst trots. 'We hebben ons gezin niet kapotgemaakt, maar getransformeerd. Onze liefde als partners stopte, maar ons ouderschap gaat door. Als er iets is, staan we er samen. Dat onze kinderen zien dat je na een breuk opnieuw kunt bouwen, dat is misschien wel de belangrijkste les die we hen meegeven.'
Lees ook: Wat staat er in een ouderschapsplan?
Haar boodschap aan andere ouders
'Birdnesting is niet de makkelijkste weg, maar wel een vorm die meer bekendheid verdient', zegt Amy. Dat is ook haar missie als rouw- en scheidingscoach: in haar praktijk, online programma en via haar podcast en Instagrampagina Gelukkig gescheiden?! inspireert ze dagelijks anderen over scheiding, liefde en bestaansrecht.
De Nederlandse woningmarkt maakt het volgens haar extra lastig: huizen zijn duur, huren torenhoog en twee aparte plekken naast een gezinswoning zijn vaak onhaalbaar. 'Juist daarom kan birdnesting een realistische tussenoplossing zijn: je behoudt samen het huis, terwijl je de zorg en aanwezigheid voor de kinderen goed verdeelt.
Iedereen zegt altijd: dit houd je niet vol. Maar wij laten zien dat het kan en dat scheiden niet hoeft te betekenen dat je gezin ophoudt te bestaan. Je kunt het transformeren naar een vorm die past. Dat is wat wij hebben gedaan. En daar ben ik trots op.'
