Geen kraamzorg
'Het was even omschakelen ja, die positieve test. We hadden eerlijk gezegd niet verwacht dat het zo snel weer raak zou zijn. Nu krijgen we dus midden in ons tweede hoogseizoen een baby, terwijl hier in Frankrijk geen kraamzorg bestaat. Supergoed getimed, haha.
Gelukkig krijgen we hulp van een stel dat een soortgelijke vakantieplek wil beginnen als wij. Zij zullen veel werk overnemen, zodat ik een poging kan doen met verlof te gaan. Dat zal wel moeilijk worden, er is hier altijd veel te doen en ik kan moeilijk stilzitten. Ik verwacht dat ik ook vrij snel met de baby in de draagzak over het terrein zal gaan, om weer wat kleine klusjes te doen en me met de gasten bezig te houden.
Dat is alleen maar leuk, in de zomer zijn ons leven en werk helemaal met elkaar verweven. Daar staat een rustige winter tegenover, waarin we kunnen terugschakelen en leuke dingen kunnen doen met de kinderen. We hebben dat ritme nu één keer meegemaakt en dat beviel heel goed.
Enorme nesteldrang, maar geen huis
We waren al een tijd op zoek naar een mooie plek in de Franse natuur, om accommodaties te verhuren en voor gasten te kunnen koken vanuit onze eigen moestuin. Vanwege corona was dat best ingewikkeld, want we konden de grens niet over.
Een huis hadden we niet meer, omdat we een hele tijd in een camper hadden rondgereisd door Noord- en Midden-Amerika, waar het idee voor Frankrijk ontstond. We woonden tijdelijk bij mijn ouders, zonder huis, baan en een concreet vooruitzicht op een nieuwe plek.
En ondertussen was ik zwanger van Faas. Alles wat we deden stond haaks op mijn enorme nesteldrang. Gelukkig vonden we in mei vorig jaar Petite Vallée, eindelijk een stip op de horizon. In augustus beviel ik in Nederland van Faas, en toen hij twee maanden was, verhuisden we naar Frankrijk.
Klamme lakens
Gelukkig deed hij het supergoed en sliep prima. Dat is echt een geluk geweest, want we woonden het eerste seizoen met hem in een stacaravan op het terrein, zodat we ons eigen huis konden verhuren.
Prima te doen voor een zomer, dachten we, maar ik heb het totaal onderschat, zo dicht op elkaar. We deden toen de was van de huisjes nog zelf, dus met regen hing onze hele caravan ook nog eens vol met klamme lakens, waar Faas vrolijk tussendoor kroop. Wat een toestand.
Maar hij heeft er absoluut niet onder geleden, hij had een heerlijke zomer, elke dag buiten in de natuur. Tijdens onze pizza-avonden zat hij prinsheerlijk in zijn kinderstoel tussen de kinderen die hem stukjes tomaat voerden en altijd met hem wilden spelen. Dat was zo bijzonder om te zien.
Ik verheug me wat dat betreft echt op het nieuwe seizoen, Faas is nu weer wat ouder en ik hoop dat hij net als vorig jaar weer helemaal wordt opgenomen door de andere gezinnen. Dit keer samen met zijn broertje of zusje.'
Volg Yasmin en Hans: petitevallee.eu, instagram: @petite.vallee
Dit artikel is eerder verschenen in Ouders van Nu Magazine – Interview: Neeltje Huirne, Beeld: privé.
Artikelen van Ouders van Nu ontvangen in je mailbox?
Schrijf je in voor onze nieuwsbrief.
