Kraamwerk: ‘Ze is een kopie van haar oma!’ lieg ik

In de rubriek Kraamwerk lees je bijzondere verhalen uit de kraamzorg. Deze keer het verhaal van Iris (42), die al bijna twintig jaar werkt als kraamverzorgende. ‘Ik zie dat het gezichtje rood is. De schoonmoeder móét het kind nu loslaten.'

Als de voordeur opengaat, gebaart een man naar de trap. Boven, daar moet ik kennelijk zijn. In het voorbijgaan zie ik dat de huiskamer vol zit. Dat is in Marokkaanse gezinnen niet ongewoon, het pasgeboren kind wordt door de hele familie verwelkomd.

Bundeltje baby

In de slaapkamer vind ik de kraamvrouw. Ook hier is het een drukte van belang. Op de rand van het bed zitten drie vrouwen, op een stoel zit een wat oudere dame met een enorme bundel dekens in haar armen. Ik vermoed dat dit oma is en dat zich onder die dekens de baby bevindt. Nadat ik me heb voorgesteld, zeg ik: ‘Ik zou graag wat controles willen doen. Zouden jullie misschien heel even op de gang willen wachten?’

Ook lezen: Zo hou je zelf de regie over de kraamvisite

Creatief meebewegen

Dat is kennelijk niet de bedoeling, want niemand staat op. Ik heb toevallig net een cursus gehad over kramen in buitenlandse gezinnen. Het is vooral van belang om je open te stellen. Zolang het niet slecht is voor de baby, is het zaak om creatief mee te bewegen met de cultuur en de wensen van de ouders. Ik zie alleen nu aan de kraamvrouw dat ze het ook te druk vindt. Oma drukt de baby bovendien helemaal tegen zich aan, het moet bloedheet zijn onder al die dekens.

‘Ik weet hoe het moet’

Ik vraag of ik de baby misschien even mag bekijken. ‘Ze wil haar niet loslaten,’ zegt de kersverse moeder en op haar gezicht lees ik dat ze hier niet blij mee is. Maar ingaan tegen je schoonmoeder, dat doe je niet. Dit is wel een probleem. Als ik een glimp van het gezichtje opvang, zie ik dat het rood is. Een baby die het te warm heeft, kan last krijgen van warmtestuwing, een gevaarlijke situatie. Het is echt zaak dat de schoonmoeder het kind nu loslaat of in elk geval een aantal dekens weghaalt. Maar ze kijkt me vol wantrouwen aan. ‘Ik heb zes kinderen grootgebracht,’ zegt ze, de kraamvrouw vertaalt het voor me. ‘Ik weet hoe het moet.’

Ook lezen: Alles wat je moet weten over de temperatuur van je baby

Sprekend oma

Ik zal een ander plan moeten verzinnen. Ik heb het gevoel dat ze niets van mij moet weten, omdat ik in haar ogen afkeur wat ze doet. Ik kom aan haar autoriteit als moeder en als oma. Dan krijg ik een idee. ‘O, kijk nou eens,’ zeg ik, en ik schuif de dekens wat opzij. ‘Ze lijkt op u.’ De kraamvrouw vertaalt het. Ineens verandert de sfeer. Met een grijns kijkt de schoonmoeder naar me op. ‘Echt hoor,’ benadruk ik, terwijl het niet waar is. ‘Een kopie van haar oma!’

Afkoelen

Plotseling vliegt de schoonmoeder omhoog en beveelt me om te gaan zitten. Ik krijg het kind in mijn armen gedrukt en dan rent ze weg om koffie te halen. Snel doe ik de dekentjes aan de kant. De baby is rood en nat van het zweet. Ze moet echt afkoelen, maar ook weer niet te snel. ‘Kom, ik leg haar even lekker bij jou neer,’ zeg ik tegen de moeder en ik leg haar dochter op haar borst met een dunne deken er-overheen.

Ook lezen: Huidhonger en buidelen met je baby: hoe werkt dat?

Niet meer stuk

Na tien minuten, als mijn koffie op is, temperatuur ik het meisje. Een nette 37 graden. De rest van de week kan ik bij de oma niet meer stuk. Ik word ontvangen met grote hartelijkheid en het heerlijkste eten. En als de kraamvrouw last heeft van kraamtranen door de drukte, vertrekt iedereen naar beneden als ik dat vraag. Het klopt wat ik in de cursus leerde. Een beetje meebewegen en veel creativiteit, daarmee kom je het verst.

Dit artikel is eerder verschenen in Ouders van Nu Magazine – Tekst: Mariëtte Middelbeek, Beeld: Duivelseiland

Artikelen van Ouders van Nu ontvangen in je mailbox?
Schrijf je in voor onze nieuwsbrief.