'Al die donkere dagen, ik kan er maar niet aan wennen'

Een witte kerst, Elfstedentocht of een dik pak sneeuw: we hebben het in Nederland jarenlang niet gezien. Jan Versteegh hoopt dat het dit jaar wél weer raak is tijdens de winter. Zo wordt die donkere wintertijd tenminste iets dragelijker...

Er zijn vele prachtige dingen die voor de winter pleiten. Sneeuw, schaatsen, stamppot eten, haardvuurtje aan, kerst inclusief de bacchanalen die daarbij horen. Nou moet ik wel eerlijk zijn: de eerste twee punten van mijn lijstje staan daar eigenlijk voor mijzelf met de korte achternaam. We hebben al langer geen Elfstedentocht gehad dan dat we met de euro betalen. Het is zo lang geleden, tijdens de vorige tocht der tochten verzamelde ik nog postzegels. Dat weet ik nog zo goed, omdat er speciale zegels van het evenement te koop waren. Op het postkantoor in Waddinxveen. Inmiddels moeten er hele generaties rayonhoofden zijn die het nog nooit hebben meegemaakt dat de toch wél een keer door ging.

Geschreven door

Jan Versteegh

Sneeuw

Ook sneeuw is al winters lang eerder uitzondering dan regel. Natuurlijk, er valt vrijwel ieder jaar wel een keer een pak witte vlokken op onze straten, maar lang blijven liggen doet het zelden. Je mag meteen beginnen met het rollen van de sneeuwpop als het dwarrelen aanvangt, anders krijg je je witte vriend niet eens af. Overigens is dat mijn lievelingsgeluid: als het sneeuwt. Het geluid weerkaatst tegen zoveel dingen dat alles gedempt wordt. Een oorverdovende stilte.

Donker gat

Waarom ik hier allemaal over begin, is omdat er ook één facet aan de winter is waar ik ieder jaar weer moeite mee heb en dat is het feit dat het donker is als je wakker wordt. Zeker met kleine kinderen is het in de zomer zo fijn dat als zij wakker worden, en jij dus ook, dat het al licht is buiten. Nu kom ik elke ochtend beneden in een donker gat. Doe ik de gordijnen open? Donker. Zelfs op het moment dat we naar de crèche lopen, is het nog steeds alsof het in het holst van de nacht is. Neerslachtig is misschien niet het goede woord, maar ik kan er maar niet aan wennen. Alsof dat dan nog niet genoeg is, kom je aan het einde van je werkdag ook weer in het donker thuis. Als ik een lange dag in de studio heb, komt het voor dat ik überhaupt geen daglicht zie.

Hopen op strenge winter

Laten we hopen dat het deze winter al het mooie wordt waar ik hierboven mee opende. Veel sneeuw en vriezen dat het kraakt. Een witte kerst hebben we volgens het KNMI sinds 2010 ook al niet meer gehad, dus ik vind het wel weer een keertje tijd. En dan in februari misschien zelfs wel het grote spektakel van de 12 steden in Friesland. Niet zwemmend zoals Maarten van der Weijden, maar op de schaats. Niet dat ik mee wil doen, dat haal ik nooit, maar gewoon om te kijken. Tot die tijd hou ik me vast aan de woorden van Drukwerk’s Harry Slinger: ‘Oh middernacht, schijn een lichtje op mij.’

Dit artikel is eerder verschenen in Ouders van Nu Magazine.

Artikelen van Ouders van Nu ontvangen in je mailbox? Schrijf je in voor onze nieuwsbrief.