Haar partner vertrok toen Abby (33) onverwacht zwanger raakte: 'Hij was doodsbang voor de reactie van zijn ouders'

'Ik had al een tijdje geen menstruatie gehad, maar ik dacht: dat zal wel stress zijn. Toen ik de test deed, legde ik hem op de wastafel. Ik was zó zeker dat hij negatief zou zijn. Vijf minuten later zag ik twee onverwachte, dikke strepen. Ik raakte in paniek, sprong meteen in de auto en reed een uur naar mijn vriendin. Ik móést het kwijt.'

Abby was 31 jaar en zat pas vier maanden in een relatie. Tegelijkertijd wist ze meteen: dit kind blijft. 'Ik heb altijd geweten dat ik moeder wilde worden. En op de een of andere manier voelde het meteen alsof dit zo moest zijn.'

Meer lezen van de rubriek Alleen verder: Julia (22) werd twee keer verlaten tijdens een zwangerschap: 'Wat mijn ex had gedaan, zou hij nooit doen, zei hij'

Hij dacht dat ik het weg zou halen

'Eerst reageerde mijn partner heel rustig. Hij zei dat het wel goed zou komen en vroeg hoe ik me voelde. Na de eerste echo bleek dat ik al wat verder was dan gedacht. Hij draaide ineens om. Ik kreeg sterk het gevoel dat hij er eigenlijk van uitging dat ik de zwangerschap zou beëindigen, ook al had ik dat nooit gezegd.

Zijn achtergrond speelt hierin ook een grote rol. Hij is Marokkaans en moslim en was doodsbang voor de reactie van zijn ouders. Volgens hem zouden ze dit nooit accepteren. Ongehuwd én zwanger. Hij wilde het geheimhouden en liever nog: afstand nemen. Ondanks dat ik merkte dat hij het ook moeilijk vond.

Voor mij zegt het genoeg als iemand op deze manier met zoiets groots omgaat. Ik wist meteen dat ik hem niet in mijn leven wilde. We waren nog maar kort samen en ik voelde gewoon aan alles dat ik honderd procent voor mijn baby moest gaan. In plaats van in te storten, wilde ik genieten van mijn zwangerschap.

Alleen, maar niet écht

Ik had een geweldige zwangerschap. Ik voelde me goed, had nergens last van. Toen ik hoorde dat ik een meisje kreeg, was ik zó blij. Ik ben nog alleen op babymoon geweest, heb een prachtige babyshower gehad met vriendinnen en mijn oma ging zelfs mee naar echo's. Mijn familie heeft me ook geholpen met de babykamer. Ik heb me geen moment alleen gevoeld.

Lees ook: Babymoon: onze tips voor een vakantie tijdens de zwangerschap

Bij de bevalling was mijn beste vriendin aanwezig en haar oma. Het werd een lange, heftige bevalling met uiteindelijk een spoedkeizersnede. Maar ik kijk er met warmte op terug. Zij weken geen moment van mijn zijde. En eerlijk: ik wilde de vader van mijn kind er ook niet bij. Dit was ónze ervaring, met mensen op wie ik echt kan rekenen.

Voorzichtig contact

Met de vader was er minimaal contact. Ik stuurde hem in de zwangerschap updates over de echo's, en na de bevalling liet ik hem weten dat zijn dochter was geboren. Hij reageerde voorzichtig, alsof hij het moeilijk vond. Hij zei ooit dat hij haar graag eens wilde zien, maar inmiddels zijn we bijna twee jaar verder. Ik heb nooit meer iets van hem gehoord.

Steun van ouders en grootouders

We zijn helemaal happy met z'n tweeën. Mijn dochter is mijn grootste geluk. Het is soms pittig, zeker met een bijna 2-jarige in de nee-fase, maar het voelt niet alsof ik het alleen doe. Mijn opa en oma zijn een enorme steun.

Ze passen standaard een dag per week op en dat is voor haar inmiddels echt haar tweede thuis, ook mijn ouders passen regelmatig op. Ik heb veel geleerd over hulp durven toelaten. Vroeger dacht ik dat ik alles zelf moest kunnen. Nu weet ik: it really takes a village.

Lees ook: Historicus: 'Er zijn steeds meer alleenstaande ouders, waarom is het gezin dan nog steeds het ideaal'

Nooit overbelast

Voordat ik moeder werd, voelde ik me een beetje zoekende. Nu heeft mijn leven een duidelijke richting gekregen. Ik had voorheen geen idee wat ik met baby's moest. Nu voel ik me echt een oermoeder. Natuurlijk is het soms zwaar. Je kunt niet zomaar even sporten of een avondje uit zonder te plannen.

Maar ik heb geluk met een makkelijk kind en ik voel me eigenlijk nooit overbelast. Als het me even te veel wordt, dan stappen we naar buiten, even wandelen of naar de kinderboerderij. Of ze gaat naar mijn ouders, zodat ik even kan opladen.

Een nieuwe liefde

Voordat ik mijn ex ontmoette, had ik een relatie die vriendschappelijk eindigde. Toen ik mijn zwangerschap op Instagram deelde, stuurde hij me een berichtje. We kregen weer contact en langzaam groeide er iets. We zijn nu ruim een jaar samen en het voelt nog steeds goed.

Mijn dochter is dol op hem. Ik vond het heel spannend om me weer open te stellen, maar omdat ik hem al kende voelde het veilig. Hij is er echt voor ons, we doen alles in overleg, zoals ouders dat ook doen.'