Nog steeds bevallen de meeste vrouwen in Nederland onder begeleiding van een verloskundige. Soms zijn er extra controles nodig en kijkt de gynaecoloog met ons mee. Ook bij Monica verloopt haar zwangerschap niet 'volgens het boekje'.
Extra controle
In eerste instantie gaat alles goed. Op wat bekkenklachten na, waardoor ze eerder stopt met werken, gaat het goed. Haar bloeddruk stijgt een beetje, maar als er verder geen klachten zijn, noemen we ook dit normaal. Helaas gaat haar bloeddruk uiteindelijk toch net iets over de grens. Ze voelt zich nog steeds prima, maar ik stuur haar toch naar de gynaecoloog voor een extra controle.
Op het randje
Ook de dokters twijfelen. De natuur lijkt nog steeds zijn werk te doen, maar alle waarden zijn wel op het randje. Na veel wikken en wegen wordt in overleg met Monica en haar man Rick een inleiding gepland. Monica is tenslotte al voorbij de uitgerekende datum. Toch twijfelt ze tot de dag van de inleiding of ze er wel goed aan doet. Is het wel echt nodig om de baby geboren te laten worden?
Nog een blog van Ellen: 'Wat een prachtige start is dit'
De inleiding
Uiteindelijk lukt het haar om met een positief gevoel de inleiding in te gaan. Helaas begint die niet zoals gehoopt. Het duurt al twee dagen om haar baarmoedermond te laten rijpen voordat ze echt ingeleid kan worden. Haar geduld wordt op de proef gesteld. Na twee dagen kunnen eindelijk haar vliezen worden gebroken. Alles lijkt goed te gaan. De weeën worden steeds sterker, maar door de vermoeidheid van de afgelopen dagen kan ze de pijn moeilijk aan. Uiteindelijk kiest ze voor een ruggenprik. Die verlicht een beetje.
Twijfel
Als ze bijna volledige ontsluiting heeft, probeert ze met al haar kracht haar baby eruit te persen. Maar de ruggenprik zorgt ervoor dat ze niet zo veel voelt: wanneer heeft ze nou een wee? Zo goed als ze kan, perst ze mee als de monitor laat zien dat er een wee komt. Na twee uur hard werken slaat de twijfel toe. Het lijkt erop dat deze baby zo niet geboren gaat worden.
Daar is 'ie
In overleg met Monica en Rick wordt besloten de baby te halen met een keizersnede. Nog geen halfuurtje later is hij er: Finn! Hij schreeuwt de hele operatiekamer bij elkaar en mag meteen bij Monica liggen.
Trots als een pauw
Vijf dagen na de bevalling bezoek ik de verse ouders thuis. We praten na over de bevalling. Monica zegt dat ze net nog heeft gelezen over een leuke, snelle bevalling in Ouders van Nu. Precies zoals zij het ook voor zich had gezien, maar niet zoals het liep. Ik beloof dat ik ook haar verhaal zal delen. Want daar ligt ze maar mooi. Met haar knappe Finn aan de borst. Trots als een pauw, net als ik trots ben op haar. Want ook zij heeft dit klusje maar mooi geklaard.
