Blog

De ongemakken van de moederfiets

De ongemakken van de moederfiets Ouders van Nu Redactie
Ouders van Nu Redactie
Leestijd 2 minuten
Lees verder onder de advertentie

De moederfiets is een geval apart, met al z'n extra functionaliteiten. Waar je bij de meeste fietsen alleen jezelf hoeft te vervoeren, fungeert dit model als taxi voor je kind én als boodschappenkar. Met een kind aan je stuur en nét te veel boodschappen, die nooit in de fietstassen passen, zit je met gemak zo aan dertig kilo extra. Laat staan met meerdere kinderen. Dat is in mijn geval toch al snel bijna de helft van mijn gewicht. Zie dan nog maar eens normaal te kunnen fietsen, zonder dat je tong op je enkels hangt…

De moederfiets en zijn nukken:

1.  Charmant met de benen wijd

Ik ben absoluut geen André van Duin-fan, maar Mevrouw Wijdbeens is er niets bij als ik op m'n fiets zit. Met wat logisch denkwerk van een kind dat aan je stuur hangt in combinatie met benen van één meter is dat ook niet zo vreemd. Je kunt kiezen: of je trapt je kind bij elk rondje dat je met je benen maakt onder zijn kont, of je gooit die knieën naar buiten en 'fietst' eromheen. Die keer dat ik op mijn moederfiets in een loeistrakke kokerrok naar een bruiloft fietste zal ik je besparen, maar je ziet het vast voor je.

2. The Tank

Mijn moederfiets heeft een koosnaampje: The Tank. Waarom? Moederfietsen zijn natuurlijk superstabiel, want omvallen met kind en boodschappen en al is geen optie. Daarom zijn ze nogal aan de zware kant. Daarnaast fiets ik standaard in de hoogste versnelling, want tja, dan ben je maar snel waar je wezen moet. Net als bij een tank (eureka!) duurt het wel even voordat ik op gang ben gekomen. Maar als ik dan eenmaal ga, dan haal ik dus wel iedereen in, hè? Zelfs de postbode.

Lees verder onder de advertentie

3. Voorzichtigheid is geboden

Zet je de moederfiets op de standaard? Doe dit dan alsjeblieft ALTIJD met beleid. Ik ben nogal lang en best sterk, maar bepakt en bezakt met kind én boodschappen kan het parkeren van The Tank nog best een uitdaging zijn. Vooral in de zomer loop ik regelmatig rond met oorlogswonden, want die fiets op de standaard sjorren met leuke slippertjes aan… Auw!

Als een koning

Ondanks al die ongemakken wil ik nooit meer iets anders. Met mijn kind fietsen is zo ontzettend leuk. Hij kijkt zijn ogen uit en zwaait net zo lang naar iedereen totdat ze terug zwaaien. Net of hij de koning is. Daarnaast krijg ik een portie beweging (zeg maar gerust een work-out die niet onderdoet voor een bootcampsessie) en mijn kind frisse lucht en een goed humeur. Wat wil ik nog meer?