'Door mijn burn-out leef ik al maanden in een ‘het gaat even niet meer’-stand'

In tegenstelling tot veel andere mensen vond Lisa de intelligente lockdown eigenlijk wel een fijne tijd. 'De hele wereld zit nu thuis op de bank. Ik zat daar al een tijdje. Door mijn burn-out leef ik al maanden in een ‘het gaat even niet meer’-stand. Nu is de pauzeknop overal ingedrukt.'

Niks doen als de beste

Gek genoeg gaat het met mij een stuk beter sinds we allemaal nergens meer heen gaan. De situatie is omgedraaid. De wereld beweegt niet door, terwijl ik niet meer weet hoe ik verder moet. Ineens loop ik voorop in deze thuiszitpolonaise. Thuiszitten kan ik inmiddels als de beste. Ik hoef niet meer af te kicken van een drukke baan met deadlines. Ik kwam al nergens meer en zat thuis een partijtje eenzaam te wezen, toen ineens als bij toverslag het hele gezin gezellig naast me kroop. Sterker nog: alles wat me eigenlijk teveel was, is weggevallen.

Er zijn geen eindeloze ritjes van en naar school en de opvang. Peter hoeft niet voor dag en dauw op pad. We krijgen de tijd om elkaar weer eens hoognodig aan te kijken. Simcha moet haar verjaardag vieren zonder veel visite, haar partijtje en het trakteren op school worden uitgesteld. Maar dat is eigenlijk precies wat ze nodig heeft. Alles waar ze zich druk om maakt, valt weg. En haar wens om altijd bij mama te kunnen blijven, komt uit.

Samen zijn

Norah zit in een ontwikkelingssprong van heb ik jou daar en reageert heftig op alles wat anders gaat. Ze heeft door dat ze invloed kan uitoefenen op de wereld om zich heen. En laat flink van zich horen. Maar ze is nu dag en nacht bij ons. Elke dag is gevuld met rust en samen zijn. Haar grote zus leest haar voor, knuffelt met haar en zingt eindeloos dezelfde liedjes. En dan is daar ook nog eens de lente.

De eerste warme zonnestralen schijnen op dagen vol konijnen voeren, zaadjes planten, fietsen naar de lammetjes in de wei, beetje op en neer skaten door de straat, boeken lezen, tekenen en wandelen met de hond. We komen niemand tegen, zelfs opa en oma die bij ons wonen zien we alleen maar door het raam. We zwaaien naar ze en plakken onze liefdesverklaringen tegen de ruit.

Ontspannen

Voor velen is dit een ramp. Hoe brengen we onze kwetsbaren gezond naar de overkant? Hoe kunnen we onze gezinnen nog onderhouden? Ook ik ben door de klap op de beurs al mijn spaargeld kwijt en ik weet niet wanneer ik als presentatrice weer aan het werk kan. Voorlopig komt er geen geld binnen en staat de teller op nul. Maar in mij ontspant alles. Ik kon niks meer. Maar nu hoef ik ook niks meer. En ik heb niet meer het idee dat ik iets mis. Ik heb mijn gezin. En trek ze dichter tegen me aan dan ooit. Gek genoeg brengt de dreiging van dit virus me iets helends.

Artikelen van Ouders van Nu ontvangen in je mailbox? Schrijf je in voor onze nieuwsbrief.