
Hoe ga jij om met een miskraam?
Mijn man hoeft maar naar mij te kijken of ik ben zwanger. Zo’n ‘geval’ ben ik. Ik dacht er nooit over na dat er iets mis kon gaan. Dat zou mij niet overkomen. Maar het krijgen van een miskraam is fysiek en emotioneel zo heftig. Dat realiseerde ik me pas toen het mij overkwam…
Onbezorgd zwanger zijn
Ik ben zo iemand die supersnel zwanger is, zonder gedoe. Daar heb ik geluk mee, want ik realiseer mij dat het niet vanzelfsprekend is. Om mij heen zie ik genoeg vrouwen die wel veel moeite moeten doen of zelfs onvruchtbaar zijn. Het niet kunnen krijgen van kinderen lijkt mij heel, héél moeilijk. Ik voel me daarom best wel eens schuldig dat ik bij al mijn kinderen al bij de eerste poging zwanger was.Weer zwanger
Toen ik 23 jaar was beviel ik van onze oudste. Meteen daarna, 9 maanden na de eerste om precies te zijn, was ik zwanger van de tweede. Man, wat een commentaar kreeg ik daarop: ‘Ben je nou alwéér zwanger?!’ Ja, en dat ging dus ook vanzelf. Dan de derde er ook maar snel achteraan, dachten ik en mijn man. En ja hoor, boem, na 9 maanden was ik zwanger van nummer 3. Ik had er nooit bij stilgestaan dat het mis kon gaan… Volgens de cijfers krijgt 1 op de 4 vrouwen een miskraam. Die derde keer hoorde ik daar dus bij.Schuldgevoel
Ik dacht altijd vrij luchtig over een miskraam. Ach, kan gebeuren. Heel naar, maar op een gegeven moment ga je door en laat je het achter je. Niet dus. Ik kreeg een miskraam met 9 weken. Het begon na 7,5 week met een bloeding. De verloskundige stelde mij gerust, maar eigenlijk wist ik dat dit niet meer goed zou komen. Ik had letterlijk en figuurlijk een onderbuikgevoel. Ruim een week zat ik in spanning en voelde ik mij belabberd, misselijk, en heel erg emotioneel. Gek genoeg was het ook een opluchting toen ik de miskraam daadwerkelijk kreeg.
Maar de kater kwam later. Die miskraam hakte er behoorlijk in. Ik had in het begin last van een enorm schuldgevoel. Het liep in die tijd niet allemaal lekker. Ik wist niet wat ik wilde met mijn werk en het was thuis gewoon erg hectisch. Daarom dacht dat ik door de stress een miskraam had gekregen. Het viel ook tegen hoe mijn omgeving erop reageerde. Natuurlijk, ze vinden het heel vervelend, maar that’s it! Het leven ging gewoon verder…
Taboe
Dat schuldgevoel sleet gelukkig snel, maar er zijn bepaalde data die altijd bij me blijven: de dag van de miskraam en de uitgerekende datum. Mijn ervaring is dat je het maar gewoon over je heen moet laten komen en de tijd moet nemen om het te verwerken. De een doet daar langer over dan de ander. Uiteindelijk was ik er snel overheen en gingen we weer voor een zwangerschap. Deze was meteen raak!
Wel merk ik dat er een taboe op rust. Er wordt weinig over gepraat. Jammer, want het zou mooi zijn als wij vrouwen elkaar ook hierin zouden kunnen steunen. Een miskraam krijgen is heftig, zowel lichamelijk als geestelijk.
Hoe ga je om met een miskraam?
Was er maar een handleiding, maar die is er niet. Door mijn eigen ervaring ben ik wijzer geworden en mijn 3 tips wil ik graag met jou delen. Ik hoop dat je een miskraam nooit mee hoeft te maken maar anders hoop ik dat je wat aan mijn tips hebt.
1. Erken dat je zwanger was
Je bent dan misschien maar even zwanger geweest en je zwangerschap is misgegaan in een te vroeg stadium; je was zwanger en je zou moeder worden. Erken dat je zwanger was en dit je (eerste) kindje zou zijn geweest. Daar is niks mis mee!
2. Probeer je partner ook te begrijpen
Partners worden in dit proces vaak vergeten. Ze denken er in jouw ogen misschien luchtiger over maar voor hen is het ook moeilijk. Ik geef toe dat mijn man er eerder ‘klaar’ mee was dan ik, maar toch hakt het er bij de ander ook keihard in. Probeer de ander dus te begrijpen en ook uit te leggen hoe jij je voelt. Geef je partner de ruimte, ook als die het leven sneller weer oppakt.
3. Zorg goed voor jezelf
Het is heel pijnlijk wat je hebt meegemaakt, maar je leven stopt hier niet. Je moet goed voor jezelf zorgen: eten, drinken, slapen, je persoonlijke verzorging. Als je kunt, ga dan leuke dingen doen. Probeer van het leven te blijven genieten en je te richten op de toekomst.
Ik heb nog meer tips voor je. Je leest ze in mijn blog!