'Ik ben goldmember van ‘team blender’, zo krijgt Kae alles binnen wat ze nodig heeft'

Peuters en eten, het is niet altijd een goede combinatie. Naomi weet er alles van. Zo blieft Kae (2) geen stukjes, maar daar heeft Naomi dé perfecte oplossing voor gevonden.

Voordat Kae werd geboren, zat ik in team ‘je laat je kind niet voor een scherm eten.’ Toen Kae er eenmaal was en ik ontdekte dat peuters onbuigzaam kunnen zijn in lust ik wel/lust ik niet, kwam er dus wél een laptop op tafel. Onder het genot van nijn schoof ik zo de volledige schijf van vijf – bij wijze van – bij haar naar binnen. Mondje open, lief klein konijntje, hapje boerenkool, nijntje, een schattig konijntje, hap, en dat door tot het bord leeg was.

Geschreven door

Naomi van As

Naomi van As - topsportster/moeder

Geen discussie

Ongeveer een maand geleden heb ik mijn lidmaatschap bij dit team opgezegd. Ik wil niet dat Kae denkt dat het normaal is om met een laptop of ander scherm voor je neus een maaltijd te nuttigen. Ik werd wakker, keek uit het raam en wist: nu is het genoeg geweest. Ik verwachtte grote drama’s en op elkaar geklemde kaken bij wijze van verzet. Het viel mee. In die zin: sindsdien eet mevrouw alleen wat ze lekker vindt. En de rest laat ze liggen. Zonder discussie.

Team blender

Gelukkig ben ik nog golden member van ‘team blender’ zodat Kae in elk geval alles binnenkrijgt wat ze nodig heeft. Wat wil namelijk het geval: ze heeft het niet op stukjes. Neem avocado, ‘kado’. Haar favoriete broodbeleg, even prakken en binnen een minuut zit de boterham in haar mond. ‘Nog een, nog een!’ roept ze dan. Kado en Kae zijn als een schaatser en ijs: dol op elkaar. Maar: leg ik die ‘kado’ in stukjes gesneden voor haar neus, dan komt er een harde ‘nee’ uit haar mond en schuift ze het bord voor zich uit. Zo hebben we dat ook met broccoli, spinazie en eigenlijk alle dingen in stukjes. Behalve fruit, dat mag wel gesneden gepresenteerd worden. Stop ik de broccoli en spinazie, samen met wat parmezaan, pijnboompitten en courgette in de blender en giet ik dat over de pasta (‘pasta, jaaaa!’) dan gaat het bord helemaal leeg.

Niet dwingen

Ze eet, mits ze het lekker vindt. Vindt ze dat niet, dan schuift ze haar stoel naar achteren en off she goes. Waarom hou je haar niet tegen, jij bepaalt toch de regels, vraag je je misschien af. Dan komen we bij het volgende team waarvan ik lid ben: ‘niet dwingen’. Ik wil geen strijd meer over eten en Kae gaat echt wel eten als ze honger heeft. Ondertussen verstop ik natuurlijk wel alle goede voedingsstoffen in mijn blender en verwerk ik die in de saus. Of een sapje. Dat lust ze namelijk ook graag, ook als ik er rode bietjes, rood fruit, spinazie of kiwi doorheen tover.

En zo rommel je wat aan als peutermoeder, in de hoop dat je kinds favorietenlijstje van pasta, kaas, olijven, zoete-aardappelfriet, ei en tosti’s op een bepaald moment eindeloos lang zal zijn. Vol vitamines, mineralen, the whole shebang.

Dit artikel is eerder verschenen in Ouders van Nu Magazine.

Artikelen van Ouders van Nu ontvangen in je mailbox? Schrijf je in voor onze nieuwsbrief.