'Waar ik met mijn hoofd echt niet bij kan, zijn flapjes in kinderboeken'

Kinderboeken met flapjes, waarom bestaan ze eigenlijk, vraagt Jan zich af. Zijn kinderen trekken deze namelijk zonder uitzondering direct los met een kapot boek en dikke tranen tot gevolg. Toch kent dit verhaal ook een positieve kant...

Geen logica

Van sommige dingen snap ik werkelijk niet hoe ze er ooit zijn gekomen. Zo kwam ik ooit in Japan een vierkante watermeloen tegen. Tot op de dag van vandaag weet ik niet waarom een mens dat ook maar enigszins liever zou hebben dan een ronde watermeloen. Hetzelfde heb ik met het weerbericht tijdens het avondjournaal. Dat de meteoroloog van dienst altijd begint met welk weer het die dag was. Ik wil toch alleen maar weten welk weer er nog komen gaat? Zo kan ik nog wel even doorgaan. Waarom zetten we de autoradio zachter als we gaan inparkeren? Praten we met een hoog stemmetje tegen puppy’s? En waarom kijken we allemaal weleens op onze telefoon om te zien hoe laat het is, zonder dat uiteindelijk echt te zien, zodat we nog een keer moeten kijken?

Flapjes

Maar waar ik met mijn hoofd echt niet bij kan, zijn flapjes in kinderboeken. In Huize Versteegh is een middelgrote bibliotheek aan boekjes te vinden. In de slaapkamers, in de wc, in de woonkamer. Overal waar je een boekje voor zou kúnnen lezen is een stapel voorhanden. En in veel van deze boeken zitten flapjes. Zo is er een boekje van een bepaalde gele hond die verstopt zit. De lezer moet op elke pagina achter een flap kijken of hij daar soms zit. Maar voor hij wordt gevonden, kom je eerst onder andere een slang tegen en een aap, een leeuw en een nijlpaard met een geel vogeltje op zijn neus die verstopt zit in een piano. Of nee, een vleugel is het.

Geschreven door

Jan Versteegh

Reparateur kinderboeken

Het probleem is dat mijn kroost deze flappen zonder uitzondering lostrekt. Dientengevolge ontstaat er grote paniek en ontroostbaar verdriet. Ze moeten per direct gerepareerd worden, anders is er voor altijd misère. Zo komt het dat ik gewapend met een rol ducttape – goed voor alles, laten we eerlijk zijn – door het leven stap. Zeker vijftig procent van het kinderleesvoer bij ons thuis hangt met plakband aan elkaar. In sommige gevallen is het verhaal derhalve nauwelijks meer leesbaar. Nu komt dus de hamvraag: zijn de flapboeken bedoeld om snel kapot te gaan? Zodat ik gedwongen word weer nieuwe boekjes aan te schaffen? Is het een bepaald soort sadisme? De uitgever wéét dat kinderen alles wat ze los kunnen trekken direct zullen slopen en die gedachte doet hem deugd?

Alleskunner

Hoe dan ook kent dit verhaal ook een positieve kant. Omdat ik altijd degene ben die provisorische reparaties uitvoert, zijn mijn dochters inmiddels in de veronderstelling dat papa alles kan maken. Alles op de hele wereld. Dat ik al moeite heb met een lamp ophangen en apetrots ben als ik een bouwpakketje van een Zweeds warenhuis, stap voor stap uitgelegd, in elkaar heb gezet, dat laten we maar even buiten beschouwing. Papa kan alles.

Dit artikel is eerder verschenen in Ouders van Nu Magazine.

Artikelen van Ouders van Nu ontvangen in je mailbox? Schrijf je in voor onze nieuwsbrief.