Janine heeft het duidelijk zwaar met haar dikke buik en drie jonge kinderen om zich heen, maar klagen doet ze nooit. Dankbaar draagt ze tot 41 weken, en dan belt ze me. Nu mijn auto al de hele dag in de zon staat, is het daarin een soort sauna geworden. Al aardig verhit kom ik aan bij haar en haar man Daan. Daan doet open en wijst me de weg naar de slaapkamer.
Twee jongens en een meisje dansen om hun moeder heen. Haar buik krijgt kusjes tussen de weeën door, die gewoon blijven komen. Daan en ik overleggen hoe we het gaan doen: Daan brengt de kinderen naar de buurvrouw en zal snel terugkomen. Huppelend vertrekt het spul achter hun vader aan. Ik rommel wat in de babykamer en zoek de kruik en hydrofiele doeken bij elkaar. Een kruik is dan wel niet echt nodig met deze zomerse temperaturen, maar toch… Een warme doek om de baby af te drogen, is toch wel fijn.
Een oergeluid
De ramen staan wagenwijd open en een briesje blaast door de stille slaapkamer. Af en toe zucht Janine daar een wee weg. Daan is snel terug, en ik onderzoek Janine: ze heeft vijf centimeter ontsluiting. Ik bel het kraambureau met de vraag of ze iemand willen sturen om te assisteren, waarna ik mijn verlostas uit de auto haal. Janine probeert nog een keer te plassen op het toilet en vraagt daarna om ijsblokjes. Inmiddels hebben we het allemaal warm in de slaapkamer, waar de zon op het platte dak brandt. De persdrang lijkt al te komen opzetten en opeens is daar een oergeluid.
Ik sluit toch even de ramen, want in de aangrenzende tuinen hoor ik wat gemompel. Janine heeft er geen boodschap aan, maar zal me achteraf dankbaar zijn. Nog een kwartier van oerkreten later ligt daar na een paar goede persweeën een prachtige dochter op haar buik. Ik droog haar af, hoewel het in deze slaapkamer inmiddels ook aanvoelt als een sauna.
Wat een topsport. Ook voor mij.
Daan maakt foto's en net iets te laat stapt daar ook de kraamverzorgster binnen. Ze schrikt ook van de warmte, maar de baby vindt deze zachte overgang natuurlijk heerlijk. We horen de naam van dit prachtige meisje: Elin gaat ze heten. Ook de placenta volgt vlot en hechten is gelukkig niet nodig. Ik feliciteer de kersverse ouders, die vol zijn van hun vierde kind. In de badkamer was ik mijn spullen af en schrik me rot als ik in de spiegel kijk: een knalrood hoofd, het zweet staat op mijn rug. Ik had het niet eens in de gaten. Wat een topsport. Ook voor mij.
