'Als kraamverzorgende krijg ik te maken met allerlei soorten moeders: van superchille vrouwen tot controlfreaks en van moeders die snel te veel willen doen tot kraamvrouwen die juist alleen maar in bed willen knuffelen met hun baby.
Maar na twintig jaar durf ik te zeggen dat de meeste nieuwe moeders vooral onzeker zijn. Dat is niet zo gek, want na negen maanden zwangerschap heb je opeens een baby in je armen voor wie je moet zorgen. Ik ben het dus wel gewend om te kramen bij onzekere moeders, maar dit keer heb ik met de kraamvrouw extra te doen.
Lees ook: Ongeduldig, impulsief of een beetje egoïstisch? Dit zegt je sterrenbeeld over jou als ouder
Zwangerschap zonder kwaaltjes
Al tijdens ons intakegesprek merk ik dat het glas bij deze moeder, op dat moment 27 weken zwanger, niet halfvol maar halfleeg is.
De vader vertelt enthousiast hoe zijn vrouw vijf maanden nadat ze besloten ervoor te gaan, zwanger raakte. Van zwangerschapskwaaltjes is tot nu toe geen enkele sprake. 'Daar heb ik wel geluk mee', grapt hij. 'Geen vervelende hormonen die op hol slaan, geen gekkigheid aan de bekken en geen emmertje naast het bed voor het spugen, haha!'
Lees ook: 35x zwangerschapskwalen waar je last van kunt krijgen
Dokter Google
'Wat fijn, zo'n zorgeloze zwangerschap!', concludeer ik dan. 'Nou, nee. Zij maakt zich namelijk overal zorgen over.' Hij wijst naar zijn vrouw, die me wat ongemakkelijk aankijkt.
Zij vertelt me dan hoe gelukkig maar ook bezorgd ze direct was toen ze de positieve zwangerschapstest in haar handen had. 'Ik ben meteen alles gaan googelen: hoe groot is de kans op een miskraam en hoe herken ik die?'
Vijftien zwangerschapstesten
Haar man doet er nog een schepje bovenop: 'Vertel ook eens hoeveel zwangerschapstesten je hebt gedaan voordat we de eerste echo hadden. Wel vijftien hè, schat?' Ze knikt en ik zie dat ze zich er een beetje voor schaamt. 'Pas met 9 weken konden we bij de verloskundige terecht voor de eerste echo. De testen waren tot die echo voor mij het enige bewijs dat er iets in mij groeide.'
Haar man reageert: 'Ik had gehoopt dat haar zorgen na de eerste echo, die helemaal goed was, weg zouden zijn. Maar nee: ze is nog steeds bang dat er iets misgaat. Een thuisbevalling vindt ze daarom veel te eng.'
Lees ook: Thuis bevallen of in het ziekenhuis, hoe maak je die keuze?
Depressieve klachten
Als ik haar vraag of ze wel geniet van de zwangerschap, springen de tranen in haar ogen. 'Ik doe echt mijn best, maar ik vind steeds weer iets anders waarover ik me zorgen kan maken.'
Openhartig vertelt ze dat ze in het verleden kampte met depressies. Psychologische hulp heeft ze momenteel niet, maar dat overweegt ze wel, zo vertelt ze.
Lees ook: Psychische klachten tijdens de zwangerschap
Ik zou willen dat ik haar meer vertrouwen kan geven in haar lijf en baby, maar ik realiseer me dat dat in één gesprek niet gaat lukken. Bovendien moet ik over twintig minuten alweer naar de volgende intake.
Ik ga daarom maar over op wat praktische zaken: wat ze tijdens de kraamweek van mij kunnen verwachten, hoeveel uren kraamzorg zij willen en of de moeder borstvoeding wil geven.
Bij het afscheid nemen druk ik haar op het hart zo veel mogelijk te genieten van de zwangerschap. 'Jouw lijf kan dit en je baby is gezond. Probeer dat elke dag tegen jezelf te zeggen. Positieve affirmaties kunnen je er misschien doorheen slepen.'
Lees ook: Van playlists tot affirmaties: zo ga je positief de bevalling in
Katheter
Twaalf weken later wordt hun dochter geboren na een lange bevalling van 28 uur. Moeder en kind maken het goed en zijn gezond. De volgende ochtend, als het gezin naar huis mag, word ik gebeld. 'Linda, onze baby is er! Ze is zó lief. We mogen nu naar huis!' Vader klinkt moe, gelukkig en trots. Ik kan alleen maar hopen dat zijn vrouw zich net zo voelt.
Helaas: ik merk al snel dat het met moeder niet goed gaat. Waar de meeste moeders mij meteen hun kind laten zien, wijst zij mij op de katheter. 'Het lukt me niet om zelf te plassen', zegt ze met tranen in haar ogen. 'Wat nou als ik dit stomme ding voor altijd nodig heb?!'
Lees ook: Kraamwerk: 'Meestal toont een kraamvrouw haar baby liefde en affectie, maar deze niet'
Ik moet meteen denken aan ons intakegesprek, waarbij ik ook al na een paar minuten hard mijn best deed om haar gerust te stellen. 'Geef je blaas maar even de tijd om te herstellen van de bevalling en je te focussen op dat mooie meisje in je armen.'
Kraamtranen
De daarop volgende dagen is de kraamvrouw constant bezig met de katheter. Ze klaagt wat af: ze kan de zak met urine niet meer aanzien en ze is de hele tijd bang dat de katheter losraakt bij het verschonen van het kraamverband of tijdens het douchen.
Ze maakt zich zo veel zorgen over alles, dat ze vergeet te genieten van de baby. Met een betraand gezicht komt ze weer thuis. 'Zie je wel? Ik zal nooit meer normaal kunnen plassen!'
Lees ook: Tips voor plassen na de bevalling
Positieve vibes
Op de laatste dag van mijn kraamweek, merk ik dat het me zwaar valt om hier de deur achter me dicht te trekken. Ik heb ontzettend meegeleefd met de kraamvrouw en ik gun haar een zo zorgeloos mogelijke kraamperiode. Tegelijkertijd vind ik het ook fijn om weer bij een nieuw gezin te kramen, hopelijk met wat positieve vibes.
Een kleine week later krijg ik een appje van de vader. 'De katheter is eruit! Ze kan zelf plassen! Vanaf nu gaat het hopelijk alleen maar beter!' Ik hoop heel hard met hem mee.'
Liefhebber van onze rubriek Kraamwerk? We publiceren iedere zaterdagochtend een nieuwe aflevering, eerder gepubliceerde Kraamwerken vind je ons dossier. Liever op papier? Dat kan! De bijzonderste afleveringen zijn gebundeld in een boek.
