Tijdens je bevalling met de helikopter naar het ziekenhuis: ‘Ik schaamde me dood: zo’n enorme operatie voor niks’

Thuis bevallen op Vlieland of Terschelling? Dat is eigenlijk niet de bedoeling. Dus brengen ze je met de helikopter naar het ziekenhuis. Amanda (32) keek er stiekem behoorlijk naar uit. Bij dochter Fien (3) werd ze ingeleid en ging ze rustig per boot, maar voor de geboorte van zoon Jilles (1) mocht ze wél de lucht in.

Lees ook: 7x de gekste plekken om te bevallen

Thuis bevallen kan hier niet

‘Zodra de weeën beginnen, wordt voor de meeste vrouwen op Terschelling de helikopter gebeld. Dan ben je in een kwartiertje in het ziekenhuis in Leeuwarden. Het leek mij wel een avontuur, zo’n tochtje door de lucht en ook mijn man Douwe keek er stiekem naar uit.

Sommige vrouwen gaan met de snelboot of de watertaxi, maar met de helikopter ben je er het snelst. De verzekering vergoedt dat, omdat het sinds een jaar of tien op Terschelling niet meer mogelijk is om thuis te bevallen. Als er complicaties zijn, duurt het te lang om in een ziekenhuis te komen.

Bevallingen blijven nooit geheim

Tijdens de zwangerschap van Fien had ik een te hoge bloeddruk en werd ik ingeleid. Niks helikopter. Het was desondanks een bijzondere ervaring: je gaat met een lege maxicosi per boot van het eiland af en keert met diezelfde boot en een baby terug. Gewoon de volgende dag, lekker met je kraamverband en hechtingen drie kwartier op de boot, haha. Ach, we weten ook niet anders hè? Die boot hoort bij ons leven.

Lees ook: Zwanger op vakantie, heb je hier al aan gedacht?

En we zaten rustig met zijn drietjes in de ziekenboeg, daar kunnen alle pas bevallen moeders terecht, maar ook reizigers die ziek zijn. Iedereen op de boot kende ons natuurlijk, het was buiten het toeristenseizoen. Sowieso wist heel het eiland al dat we met Fien onderweg waren: bevallingen en ongelukken blijven nooit geheim. Het is een van de charmes van wonen op Terschelling en tegelijkertijd soms ook een beetje vermoeiend.

Zo veel adrenaline

Bij de geboorte van Jilles hadden Douwe en ik ‘geluk’: we mochten in de helikopter. Douwe vond het fantastisch; ik vond het ook tof in die kleine ruimte boven zee, samen met de piloot en een verpleegkundige, hoewel weeën in een helikopter niet per se een aanrader zijn. Zeker niet als ze langzaam verdwijnen, zoals bij mij gebeurde.

Eenmaal in het ziekenhuis was zelfs alles opgehouden. Ik schaamde me dood: zo’n enorme operatie voor helemaal niks! Maar de verpleegkundige stelde me gerust: het komt vaker voor bij eilandervrouwen dat de weeën stoppen in de helikopter. Je lijf maakt van de spanning zo veel adrenaline aan dat je reptielenbrein denkt dat er gevaar dreigt. En dus kun je niet bevallen. Best logisch, maar het voelde vreemd om met de boot weer naar huis te gaan. Een week later werd ik ingeleid.

Lees ook: Renee woont op Vlieland en ging de boot op voor haar bevalling

Geen consultatiebureau

Er komen steeds meer jonge kinderen bij op Terschelling, hoewel de vergrijzing hier nog altijd overheerst. Het maakt dat je als jonge ouders naar elkaar toetrekt; ook om de kinderen met elkaar in contact te brengen.

Ik zit in een appgroep met jonge moeders op Terschelling. We appen veel, wisselen babyspullen uit en geven elkaar advies. Hier is geen consultatiebureau, wel komt eens per maand iemand van de wal spreekuur houden. Maar samen redden we het goed; ik heb er op deze manier veel nieuwe vriendinnen bij gekregen.’

Dit artikel is eerder verschenen in Ouders van Nu Magazine – Interview: Neeltje Huirne, Fotografie: Kim Krijnen

Artikelen van Ouders van Nu ontvangen in je mailbox?
Schrijf je in voor onze nieuwsbrief.