Liever thuis
'Ik wilde graag thuis bevallen. Ik voelde me sterk en ontspannen en zag een tocht in de helikopter naar het ziekenhuis helemaal niet zitten.
Hoewel een thuisbevalling op Vlieland niet aangeraden wordt, is het ook niet expliciet verboden en de huisarts die bevallingen mag doen, durfde het wel aan. Er zijn wel wat voorwaarden aan verbonden: zo moet de andere huisarts ook op het eiland zijn om eventuele spoedgevallen op te vangen en moet de helikopter kunnen vliegen, in geval van nood.
Storm en ijzel
De uitgerekende datum was inmiddels al een aantal dagen verstreken en het weer was slecht geworden: het sneeuwde en ijzelde al dagen en Vlieland werd geteisterd door winterse stormen. Leuk als je het strand in de sneeuw wilt zien, maar niet als je wacht op je bevalling.
Ik sliep slecht en was bang dat de helikopter niet zou kunnen vliegen. Kon ik eigenlijk nog wel thuis bevallen? Moest ik met de boot? Het duurde ook allemaal zo lang. Maar wat was het alternatief? Ik werd steeds onzekerder. Dat het halve eiland meeleefde met de zwangerschap en voortdurend kwam informeren hoe het ervoor stond, was hartverwarmend, maar hielp op dit moment niet echt mee.
De huisarts voelde dat goed aan toen hij tijdens een flinke storm gebeld was door Ate, omdat ik het niet meer zag zitten. Hij had zijn auto expres geparkeerd in het steegje achter ons huis, in plaats van voor de deur. Zo zou niet meteen de hele straat, en dus het complete eiland, gealarmeerd zijn en konden we rustig in onze bubbel blijven. Zo lief.
De boot op
Hij had vervelend nieuws: de komende vier dagen zou hij niet op Vlieland zijn en dus mijn bevalling niet kunnen doen. Hij wilde dat we de volgende dag naar het ziekenhuis in Leeuwarden zouden gaan voor een inleiding.
Er viel een last van mijn schouders, ook al zou mijn bevalling dus heel anders worden dan ik aanvankelijk voor ogen had. Ik sliep als een roos en was in no time weer ontspannen.
De volgende dag gingen we: de boot op met een lege maxicosi en de vluchtkoffer. Eenmaal in Leeuwarden kwamen de weeën spontaan op gang. Blijkbaar voelde mijn lijf aan dat de stress verdwenen was. Heel bijzonder vond ik dat.
Weeën in een helikopter: Inge moet voor haar bevalling van Terschelling af
Goede keuze
Achteraf waren we blij dat we naar het ziekenhuis zijn gegaan. Ties had in het vruchtwater gepoept, zijn hartslag dipte en de navelstreng bleek twee keer om zijn nekje te zitten. Dat was met een thuisbevalling waarschijnlijk niet goed gegaan en het was maar de vraag of de helikopter had kunnen vliegen vanwege het weer.
Toch zou ik het een eventuele volgende keer misschien thuis aandurven. Het lijkt me mooi om een kind ter wereld te brengen in vertrouwde omgeving, met onze huisarts. Hoe prettig het ziekenhuis ook was. Wie weet, ooit.'
Dit artikel is eerder verschenen in Ouders van Nu Magazine – Interview: Neeltje Huirne
