Janna (5) heeft een zeldzaam DNA-foutje waardoor zij een lichte verstandelijke beperking en epilepsie heeft. In tien columns vertelt Janna's moeder Lilly Wanjon (41) over de grote en kleine dingen die haar bezighouden als moeder van een kwetsbaar kind. Lilly heeft een relatie met Benjamin en nog een zoon, Bart (8).
'Het is de kunst om je comfortabel te voelen bij het niet weten wat de toekomst brengt', zegt de medisch psycholoog die ik af en toe bezoek om te praten over Janna. Ik vind het mooie woorden, maar het voelt voor mij heel tegennatuurlijk. Ik ben nogal een controlfreak en wil het onverwachte het liefst zoveel mogelijk beperken.
Zo heb ik altijd in het leven gestaan, en die neiging is niet zomaar weg. Ik merk alleen dat deze houding me veel stress oplevert en dat Janna er niet zoveel aan heeft. Janna is gebaat bij liefde, aandacht, rust, veiligheid en gewoon een beetje lol in het leven. Dat weet ik rationeel gezien, maar ernaar handelen is een tweede.
Lees ook: Meer rust met mindful ouderschap: tips en tricks van een expert
Angst
Ik merk het ook om me heen. Alles een beetje op zijn beloop laten, past niet goed in de tijd waarin we leven, een tijd waarin angst steeds meer de boventoon voert. Een tijd waarin we onze kinderen bijvoorbeeld steeds minder laten buitenspelen en steeds meer schoolprestaties van ze verwachten.
Het blijft toch een feit dat we misschien alles wel willen controleren, maar dat het leven niet zo werkt. Zo weet ik ook niet wat mijn toekomst me brengt, net zomin als ik dat weet voor mijn vriend, voor Bart of Janna. Waarom kan ik dat niet gewoon accepteren, omarmen zelfs?
Lees ook: Het leukste buitenspeelgoed per leeftijd
Stapje voor stapje
Ik deel mijn gedachten hierover met een lieve collega, die zelf al aardig wat heeft meegemaakt. 'Ik raad je aan om met haar mee te groeien en je aan te passen aan haar behoeften', zegt ze. 'Het leven is tenslotte een grote zoektocht, voor iedereen, met of zonder beperking. Je bent er al in geslaagd een passende school voor je dochter te vinden, waar ze zich goed voelt en zich kan ontwikkelen. Dat zul je blijven doen, stapje voor stapje ga je met haar mee het leven door.'
Ik vind het fijn om deze woorden te horen. Ergens is het niets wat ik niet al weet, maar om een ander dit zo te horen zeggen, maakt het ineens zoveel meer 'gewoon' de realiteit.
Lees ook: Goed genoeg ouderschap: 'Feilbare ouders bewijzen hun kind een enorme dienst'
Meebewegen
De volgende dag bezoek ik voor mijn werk een lezing over de relatie tussen mens, natuur en technologie. 'We gaan van een tijd van volledige beheersbaarheid, naar meebewegen met de natuur. We gaan ons zelfs aanpassen aan de natuur', zegt de man die een presentatie geeft. Zijn woorden krijgen voor mij een dubbele lading: ook ik ga als moeder meebewegen. Meebewegen met Janna's natuur.
