Na relatie van zes jaar weer single
,,Soms schiet het nog door mijn hoofd: bijna had je Yessa niet gehad. Had je haar weg laten halen. Dan voel ik me enorm schuldig. Want dat meisje maakt me zo gelukkig. Ik kan me geen leven voorstellen zonder haar. En gelukkig hoeft dat ook niet.
Het was in de zomer van 2019 dat ik haar vader leerde kennen. Ik was net 23 en na een relatie van zes jaar weer single. Mijn ex en ik woonden samen, waren heel serieus. Maar vanuit het niets kwam hij met de mededeling dat hij niet meer samen verder wilde. Hij was niet verliefd op een ander, maar de liefde was over. Althans dat zei hij. Nog geen vijf weken later had hij een ander en ik durf er alles om te verwedden dat hij haar al langer kende."
Lees ook: Scheiden? Dit moet je allemaal regelen
Elk weekend feest
,,Ik was een tijd verdrietig, maar toen hij doodleuk door het dorp liep met zijn vriendin en ik de enige bleek met liefdesverdriet, sloeg dat om in boosheid. Ik ging niet langer op de bank zitten sippen, ik moest leuke dingen doen.
Wat scheelde was dat mijn beste vriendin, Evelien, in die periode ook vrijgezel werd. Ik trok bij haar in en al snel was het elk weekend feest. We hebben nooit een wild studentenleven gehad, omdat we al jong verkering hadden, dus we hadden wat in te halen. Ook al werkte ik inmiddels als junior marketeer, en waren de maandagochtenden wel zwaar, ik was aan een soort tweede studententijd begonnen."
All-inclusive in Turkije
,,Toen het zomer werd, wilden Evelien en ik graag op vakantie. Voor Kreta of Salou vonden we onszelf iets te oud, maar zo'n soort vakantie trok ons wel. Mijn eerste vakantie zonder ouders was met mijn ex en was heel burgerlijk eigenlijk. Fietstochtjes maken vanaf de camping in Ommen, en daarna wandelen op Schiermonnikoog. Niets mis mee, maar avontuurlijk of bijzonder was het nooit.
Mijn vriendin en ik gunden ons zelf daarom twee weken naar de zon in Turkije. We vonden online een all-inclusive hotel en verheugden ons op zon, luxe en veel stappen. De tweede avond kwamen we tijdens het uitgaan wat jongens tegen die in ons hotel werkten. Leuke gasten, die goed Engels spraken. De mannen daar waren nogal opdringerig, maar deze jongens hielden hen voor ons op afstand."
De ober uit het hotel
,,We trokken die avond met ze op. De volgende dag kwamen we ze weer tegen. Ze nodigden ons uit om weer mee te gaan stappen. Dat deden we en zo ging het daarna elke avond. Ik denk dat het de zesde avond was dat ik voor het eerst zoende met Michael, een van de obers uit het hotel. Hij was me al eerder opgevallen, knap, een kop groter en twee jaar ouder dan ik, en ik had door dat hij mij leuk vond. Op een avond waren we aan het kletsen en trok hij me de dansvloer op en zoende me.
Michael klinkt natuurlijk niet bepaald Turks en het was dan ook niet zijn echte naam vertelde hij later. Meer mannen in het Turkse toerisme nemen een Engelse naam aan, legde hij uit, gewoon omdat hun Turkse namen voor toeristen moeilijk uit te spreken. Nu twijfel ik aan die uitleg. En vraag ik me af of die gasten niet elk seizoen een andere naam gebruiken zodat ze verschillende vakantieliefjes op kunnen duikelen."
Lees ook: Journalist en alleenstaande moeder Roza probeert datingapps uit
Al lang niet zo gevoeld
,,Ik werd met de dag verliefder op Michael. We maakten strandwandelingen midden in de nacht, Evelien scharrelde wat met een andere jongen uit het hotel, dus gelukkig vond zij het niet erg dat ik veel bij Michael was. Het klinkt achteraf allemaal zo puberaal, en natuurlijk had ik me voorgenomen dat ik niet écht verliefd zou worden. Maar ik werd er helemaal in meegezogen. Ik had me ook al zo lang niet zo gevoeld.
Waar Evelien voor de lol met haar Turkse ober optrok, kon ik al snel alleen maar aan Michael denken. We zoenden stiekem achter het barretje van het privéstrand van het hotel en elke avond na het stappen maakten we wandelingen door het centrum, over het strand, langs de boulevard. We dronken midden in de nacht appelthee op een terras en we raakten niet uitgepraat met elkaar."
Afscheid met tranen
,,En ja, op de laatste nacht gebeurde er iets meer dan dat. Ik liet me verleiden tot een vrijpartij, op een donker hoekje op het strand. Het was niet romantisch, het deed pijn, hij was onhandig. Ik kreeg bijna het idee dat ik misschien wel zijn eerste was, zo stuntelig ging het. Maar hij was lief.
Mijn terugreis de volgende dag hing boven ons hoofd, wat het zwaar maakte. Het afscheid de ochtend erop ging met tranen, maar moest ook stiekem, want hij was aan het werk en van het management mag personeel geen relatie hebben met gasten.
Een collega sprong even voor hem in bij de bar, zodat hij me kon uitzwaaien bij de bus. Ik vond het vreselijk om weg te gaan. We beloofden elkaar te mailen, te bellen en ik zou zo snel mogelijk weer naar Turkije gaan."
Bellen en appen
,,Evelien probeerde me voor te bereiden dat ik waarschijnlijk niets van Michael zou horen. Dat vakantieliefdes nou eenmaal zo gaan. Maar ik was nog niet op Schiphol of ik zag op mijn telefoon al dat hij me gemaild had.
Elke dag belden we. Hij had weinig belminuten, dus dan liet hij mijn telefoon overgaan op het moment dat hij tijd had en dan belde ik hem terug. Vaak liet hij mijn telefoon ook gewoon overgaan om te laten weten dat hij aan me dacht. De hele dag door kreeg ik appjes van hem. Hij miste me, wilde me snel weer zien."
Twee streepjes
,,Ik was druk bezig een vlucht te vinden naar hem toe, toen mijn ongesteldheid uitbleef. We hadden onbeschermd seks gehad, superdom, maar omdat ik zo lang met mijn vorige vriend was, zat het helemaal niet in mijn systeem om een condoom te gebruiken. Ik was wel aan de pil, maar die vergat ik vaak.
Ik deed een test en daar stond het: twee streepjes. Ik was in shock. Ik was pas 23, werkte net twee jaar en had een prille liefde in het buitenland: dit was zo niet hoe ik het voor me zag. Wat zouden m'n ouders wel niet zeggen? Ik ben die week erop naar Bodrum gevlogen, ik wilde het Michael persoonlijk vertellen. Doodeng vond ik het, in mijn eentje vliegen, maar hij wachtte me op op het vliegveld en toen ik hem zag, was ik zo enorm blij. Het voelde meteen weer goed tussen ons."
Lees ook: Zwangerschapstest, wanneer kun je die doen?
Afstandelijk
,,Toen we die middag samen op een terras zaten, vertelde ik hem het nieuws. Hij reageerde vreemd. Kreeg een koude blik, zei dingen in het Turks, die ik natuurlijk niet verstond, maar die boos klonken. De rest van de dag gedroeg hij zich afstandelijk. Ik snapte dat hij moest wennen, zelf was ik de eerste dagen ook in paniek geweest. Maar ik zag het wel steeds meer zitten en dacht dat hij wat tijd nodig had.
De volgende dag moest ik alweer terug naar huis, want ik had inmiddels geen vrije dagen meer. Bij het afscheid was hij weer lief, dus ik had hoop dat het goed zou komen. Ik googelde me suf hoe we voor hem een verblijfsvergunning konden aanvragen, zodat we samen konden zijn. Ons gezin konden beginnen."
Andere vrouwen
,,Ik was twee dagen thuis toen ik een facebookbericht kreeg van een Duitse vrouw. We hadden Michael als gemeenschappelijke vriend, zag ik. Ze schreef me dat zij de vriendin was van Michael en wilde weten waar ik hem van kende. Ze vertrouwde hem niet. En terecht dus. Ik kon het bijna niet geloven. Toen ik Michael belde, zei hij meteen dat ze loog. Dat ze jaloers was. En gek. Hij reageerde zo heftig, wat het nog verdachter maakte.
Ik nam contact met haar op, samen benaderden we meer vrouwen uit zijn vriendenlijst en zo bleek er ook nog een Franse liefde te zijn. Alle drie hadden we Michael dit jaar in het hotel leren kennen, hij stuurde ons dezelfde berichten en vroeg ons om terug te komen voor hem. Ik voelde me vernederd, naïef, dom en enorm verdrietig."
Niet meer afstaan
,,Ondertussen groeide er een baby van deze man in mijn buik. Ik had niet eerder aan abortus gedacht, maar toen werd het een serieuze optie. Wat wist ik eigenlijk van hem? En wat voor karakter zou zijn kind dan wel niet krijgen? Kon ik een kind alleen opvoeden? Wilde ik dat? Wat zouden de mensen in het dorp zeggen? En zou ik dan ooit nog de liefde vinden, want wie wil er een vrouw met een kind van een ander?
Ik praatte veel met mijn ouders, ze steunden me meteen, bij welke beslissing ik ook zou nemen. Dat ik wist dat ze er voor me zouden zijn als de baby er was, maakte het helder voor me: ik ging het doen. Ik had al last van kwaaltjes, betrapte mezelf erop dat ik af en toe mijn handen op mijn buik hield: ik kon dit kind niet meer afstaan."
Lees ook: Alles over het eenoudergezin
Loze woorden
,,Ik heb Michael, die trouwens Emre bleek te heten, nog een paar keer gemaild. Heb hem echofoto's gestuurd, mijn uitgerekende datum: gewoon omdat ik vond dat hij er recht op had dat te weten. Hij mailde me dan altijd terug dat hij alleen van mij hield, dat we op een dag samen zouden zijn. Het waren precies de woorden die je wilt horen, maar ik wilde ze niet meer van hem horen. En ik geloofde ze ook niet.
Ik heb hem geappt toen Yessa geboren werd. Nog steeds app ik af en toe foto's. Hij zegt nog steeds dat hij een visum gaat regelen en naar ons toe komt. Maar dat zijn maar woorden. Ik geloof er niet in. Mocht hij komen dan mag hij uiteraard zijn dochter bezoeken. Daar zal ik niet tussen komen."
Nieuwe liefde
,,Sinds een paar maanden heb ik een nieuwe relatie met een leuke jongen uit een dorp verderop. Ik ken hem via Tinder. Hij heeft Yessa al een paar keer ontmoet, ze zijn hartstikke leuk samen. We wonen nog niet samen, daar is het te pril voor, maar wie weet op een dag.
Yessa doet het goed en we hebben elke dag de grootste lol samen. Ik had het zo van tevoren niet kunnen bedenken en tuurlijk is het ook zwaar om veel alleen te moeten doen, maar Yessa maakt een hoop goed."
Dit artikel verscheen eerder in Ouders van Nu. Interview: Viola Elsink, Beeld: GettyImages
Artikelen van Ouders van Nu ontvangen in je mailbox?
Schrijf je in voor onze nieuwsbrief.
