,,Een kinderwens heb ik eigenlijk nooit gehad. Ik heb altijd gezegd dat ik later alleen maar heel veel honden wilde hebben. Maar na mijn abortus verandert er iets in me. Ik blijf er aan denken en ontwikkel een sterk moedergevoel. Als ik op mijn negentiende weer zwanger blijk, de pil werkt dus blijkbaar niet zo goed voor mij, weet ik direct: ik houd het kindje, wat mijn vriend ook beslist."
Lees ook: Abortus, wat houdt zo'n behandeling in?
Mijn vriend staat achter mijn beslissing
,,Ik vertel het mijn moeder eerst, en die is er stil van. Ze wist niet dat ik spijt heb gehad van de abortus en kijkt vooral naar de praktische kant: ik woon nog bij mijn ouders, ben aan het studeren, mijn vriend woont op anderhalf uur rijden afstand, en ik heb vrijwel geen inkomen. Als ik het mijn vriend vertel is hij ook wat stil. Maar hij geeft aan dat hij achter mijn beslissing staat en kiest voor het zijn van een gezin."
,,Ik ben zelf een vrij rustig type en raak niet snel in de stress. Daarbij denk ik, ik ben niet alleen, dit lossen anderen wel voor me op. Toine (mijn vriend) vindt wel een plek voor ons om te wonen en mijn ouders helpen met de rest. Ik zit een beetje op een roze (of eigenlijk blauwe) wolk en heb vertrouwen: dit komt allemaal wel goed."
Op zoek naar een huis
,,Vol goede moed ga ik door met mijn paardensportopleiding, ondanks de heftige misselijkheid in de eerste weken, maar dan realiseer ik me plots dat ik mijn baby mogelijk in gevaar breng. Ik kan zomaar van een paard vallen, bijvoorbeeld. Ik geef aan dat ik zwanger ben, en mag de opleiding niet meer blijven volgen, uit veiligheid.
Ik verhuis naar de studentenkamer van mijn vriend en zie weinig mensen. Mijn vrienden zijn elk weekend op een ander feestje, en mijn hoofd staat daar nu niet naar. Ik ga op zoek naar huis om te wonen en dat lukt. Als ik 14 weken zwanger ben verhuizen we naar een appartement met twee slaapkamer, op vier hoog, zonder lift. In Tilburg, anderhalf uur bij mijn familie vandaan, zodat mijn vriend zijn studie kan blijven volgen."
,,Ik ga van thuiswonende student plots naar iemand met een eigen huishouden. Ik vind het een grote stap: ik moet opeens alles zelf doen. Gelukkig neemt mijn vriend veel op zich en komt mijn moeder veel langs. Als ik 15 weken zwanger ben vind ik een baantje, waar ik tot 30 weken kan werken om vervolgens de ziektewet in te gaan: ik kan bijna niet meer op mijn benen staan."
Lees ook: baby uitzetlijst, de complete checklist
Een baby: hoe werkt dat eigenlijk?
,,De bevalling vind ik heftig, maar binnen 2 uur wordt mijn zoontje Floris geboren. Als hij aan me wordt gegeven schrik ik. Ik denk dat ik de afgelopen 9 maanden in de ontkenningsfase heb gezeten en ergens me niet realiseerde dat er toch echt een baby in mijn buik zat. Ik weet niet zo goed wat ik moet doen.
We blijven de eerste vijf dagen in een kraamhotel en dat vind ik een uitkomst. Ik heb namelijk geen idee wat we moeten doen. Hoe werkt het verschonen van een luier, en wat moet ik doen als hij huilt? Ik weet dat hij me nodig heeft, maar ik heb geen idee wat ik hem moet geven."
,,Twee maanden nadat Floris is geboren vind ik werk in een magazijn. Er moet geld binnenkomen, anders kunnen we het huis en de boodschappen niet betalen. Ik vind het pittig, maar het is nodig. Floris gaat vier dagen in de week naar een kinderopvang, waar we gelukkig best wat toeslag voor krijgen."
Fast forward naar 2024
,,Inmiddels is Floris alweer 1 jaar en gaat het heel goed met ons. Hij is het allerleukste jongetje op aarde. We zijn daarbij net naar Enschede verhuisd, omdat Toine klaar is met zijn bachelor en zijn master in Enschede kan doen. En zo wonen we dichterbij familie. Ik ben weer zwanger, gepland dit keer. Ik wilde graag nog een kindje. En ik wil graag een opleiding volgen tot onderwijsassistente, waarbij ik hopelijk in een leer/werk traject aan de slag kan, zodat ik geen inkomen misloop."
,,Nu ik weer zwanger ben, wil ik bewuster genieten van de zwangerschap. Dat heb ik de eerste keer niet gedaan, omdat ik me ergens ook schaamde. Dit keer vertel ik het met trots en feliciteren mensen me, in plaats van vragen of ze me mogen feliciteren. Ook de kraamperiode wil ik dit keer bewuster mee maken, met Floris ging het allemaal zo snel en was het zo nieuw."
Positieve insteek
,,Ik kijk best positief terug op wat er allemaal is gebeurd in de afgelopen tijd. Het was echt wel heel moeilijk, maar het heeft ons tegelijkertijd zoveel plezier gebracht. De liefde die we voor Floris hebben maakt alles makkelijker en leuker.''
Lees ook: Terwijl Romy bevalt van haar zoon, steelt inbreker spullen uit haar appartement
