,,Vrienden hebben ons opgegeven voor het programma en Maarten vond het direct grappig. Ik heb wel getwijfeld. Wat zouden mensen van ons vinden en zou het misschien negatief uitpakken voor de kinderen? Toch besloten we mee te doen: angst is nooit een goede reden en op deze manier krijgen we mooi beeldmateriaal. Maar wat voor ons de doorslag gaf, is dat we met het programma kunnen laten zien dat verdriet en vreugde naast elkaar kunnen bestaan", vertelt Gerdien Blom.
Geen punt achter rouw
In het eerste seizoen van het populaire tv-programma gaf het Bodegraafse gezin - dat naast Gerdien en Maarten bestaat uit hun kinderen Tijmen, Yaél, Miriam, Gideon, Julian, Ezra, Jozua en Juda - een inkijkje in hun hectische leven. Ook stelden ze zich kwetsbaar op en deelden ze hun verdriet om Miriam die in 2018 op 6-jarige leeftijd overleed door een bloedvergiftiging.
Mensen vertellen dat de uitzending waarin we Miriams geboortedag vieren hen heeft geholpen of dat zij nu ook de geboortedag van een dierbare overledene vieren
Gerdien Blom
,,Mensen vragen weleens hoe we het gemis van Miriam verwerken. Maar rouwen is iets wat voortduurt, je zet er geen punt achter. Wel kun je het gemis verweven in je leven. Dat wilden we laten zien en dat leverde veel reacties op. Mensen vertellen dat de uitzending waarin we Miriams geboortedag vieren hen heeft geholpen of dat zij nu ook de geboortedag van een dierbare overledene vieren.
Door het programma zijn gesprekken op gang gekomen over verlies en ons geloof. We hebben eerder zendingswerk in het buitenland gedaan, omdat we ons leven willen delen. Dat doen we nu ook, maar dan voor meer mensen."
Lees ook: Rouw bij kinderen: zo help je je kind omgaan met verdriet
De camera's wennen snel
,,Tegelijkertijd laten we ook de chaos zien", vult Maarten aan. ,,Het programma geeft een redelijk realistisch beeld en de kinderen zijn zichzelf. In het tweede seizoen dat vanaf 1 januari te zien is, zie je dat ze nog minder camerabewust zijn en ook wel eens ruzie maken."
Volgens Maarten en Gerdien was het even onwennig om gefilmd te worden, maar de camera's wennen snel. ,,Ons huis is niet groot en je kunt letterlijk niet om de cameraploeg heen. Gelukkig hebben we echt een klik met hen en alles wat uitgezonden wordt gaat in overleg, al hebben we niets tegen gehouden."
Dan lees je ineens ‘Moeder Blom sluit een negende kind niet uit’. Oh, denk ik dan. Is dat zo?
Waar de familie Blom wel aan moest wennen, waren de reacties. Gerdien: ,,Je merkt dat de twee weken dat de serie op tv is je echt in de kijker bent. Ook de roddeljournalistiek schrijft dan van alles over je. Dan lees je ineens 'Moeder Blom sluit een negende kind niet uit'. Oh, denk ik dan. Is dat zo?"
Lees ook: De voor- en nadelen van een groot gezin
Gedoe over een draagzak
Ook gingen heel veel reacties over de draagzak waar jongste zoon Juda in zat. ,,Van tevoren denk je waar zullen mensen wat van vinden; misschien over onze manier van opvoeden, want we zijn niet altijd zo consequent. Nooit had ik gedacht dat de draagzak zo'n onderwerp zou zijn. Er gebeurt zo veel in de wereld, maar onze draagzak was groot nieuws.
Ach, je kunt het nooit goed doen. Juda is in ieder geval goed gehecht", lacht Gerdien. ,,Ook om berichten als 'Moeder Blom denkt dat ze een kangoeroe is' moet ik lachen. Verder probeer ik zo min mogelijk reacties te lezen, maar op Tijmen heeft het wel invloed. Dan heb ik het daar met hem over. Nare - vaak anonieme - reacties laat ik van me afglijden en gelukkig zijn de reacties niet gericht tegen de kinderen."
Lees ook: Goeie vraag: Hoelang mag je baby in een draagzak?
Maarten vult aan: ,,Ook worden we soms herkend. Anderhalf miljoen kijkers is veel, maar het klinkt ook abstract. Het wordt echter als mensen vertellen dat ze je hebben gezien. In Slagharen vroegen een paar tienermeiden een handtekening. Dat was een grappige gewaarwording."
Onwijs gelachen en ontroerd
Waar de familie Blom van de zomer nog geen idee had, wat hen te wachten staat, hebben ze dat nu wel. Toch kozen ze bewust om opnieuw mee te doen. ,,Je krijgt echt een inkijkje in je eigen gezin. Wij genieten zelf het meest van de 'gewone' momenten.
Normaal zie en hoor je niet wat de kinderen doen en zeggen als ze boven zijn, nu wel. We hebben onwijs gelachen om het beeldmateriaal waarin Tijmen en Yaél zitten te kibbelen en we waren ontroerd door het moment dat Ezra het jasje van Jozua aantrok. Het beeldmateriaal maakt je dankbaar voor je kinderen."
Terug naar Albanië
Het nieuwe seizoen start met waar het oude eindigde: de reis naar Albanië die het gezin Blom afgelopen zomer heeft gemaakt. ,,Albanië is een deel van ons leven, waar we zes jaar hebben gewoond. Ook was het confronterend, want het is ook het land waar Miriam heeft geleefd en is overleden aan een bloedvergiftiging. Haar grafje is in Nederland, maar haar leven was daar.
We hebben veel mensen ontmoet die zij kende en weer afscheid van elkaar genomen. De tranen zie je terug op tv. Maar het is niet alleen maar zware tv, je ziet ook grappige momenten. Mensen vinden er ook vast wat van dat we met het hele gezin naar een heet land, zonder airco, gaan.
Verder zie je ook de 'gewone dingen': ik die de wc schoonmaak, Maarten die de tuin opknapt en dat we boodschappen doen." Maarten vult aan: ,,Bij de boodschappen geven we ook bespaartips."
Gelukkig hebben we elkaar niet voor altijd losgelaten. Wij geloven dat we elkaar weer terug gaan zien
Gerdien Blom
Herinneringen vervangen, maar geloof blijft
Maarten en Gerdien hopen dat ze met het tweede seizoen opnieuw hoop kunnen geven aan anderen. ,,Na de dood van Miriam vertelde iemand me dat het gouden randje vanaf dat moment voor altijd van ons leven af zou zijn en dat vond ik heel verdrietig. Gelukkig is dat voor ons niet zo. Het gouden randje is er nog wel", vertelt Gerdien. Maarten vult aan: ,,Het is niet zo dat je tjakka een knop omzet, maar ons geloof en hoop geven ons wel kracht."
Lees ook: Kinderboeken over de dood: de mooiste tips per leeftijd
Gerdien: ,,Zelf word ik altijd verdrietig als ik op een grafsteen enkel teksten zoals 'de mooie herinneringen blijven' zie staan en niets hoopvols over de toekomst. Want ik merk dat de herinneringen vervagen. Gelukkig hebben we elkaar niet voor altijd losgelaten. Wij geloven dat we elkaar weer terug gaan zien. Met onze deelname proberen we zaadjes te strooien en te laten zien dat God voor je zorgt, ook als het leven moeilijk is. En dat het leven, ondanks het verdriet dat er is, ook weer mooi kan zijn."
Een huis vol is is vanaf maandag 1 januari 2024 weer te zien bij KRO-NCRV op NPO 1.
