'Dat de relatie met mijn, inmiddels, ex giftig was, dat wist ik al langer. We stonden op een andere manier in het leven, dachten totaal verschillend over grote onderwerpen en botsten dagelijks. Maar we hadden een dochter samen en voor haar wilde ik dat we een manier zouden vinden om onze relatie te laten slagen. Tegen beter weten in bleef ik bij hem en hoopte ik dat hij zou veranderen.
Lees: Dit moet je (financieel) regelen als alleenstaande ouder
Geen moment spijt
Mijn oudste dochter was de reden om het te blijven proberen met mijn ex, de komst van mijn tweede dochter was de reden om een punt achter onze relatie te zetten. Toen ik ontdekte dat ik weer zwanger was, ging er een knop om. Met de zwangerschapstest in mijn hand besloot ik dat ik bij hem wegging. Zijn reactie op de mededeling dat ik in verwachting was, 'je wilt het zeker niet weg laten halen?', sterkte me in mijn besluit. Mijn kind was gewenst, híj́ was degene waar ik vanaf wilde.
Ik had het geluk dat het huis waarin we woonden in het bezit van mijn familie was, waardoor mijn ex vertrok en mijn dochter en ik konden blijven. Het was ontzettend zwaar om alles alleen te doen, en toch heb ik geen moment spijt gehad. Mijn ouders waren in die periode een grote steun voor me.
Toen ik na 31 weken zwangerschap al ontsluiting en weeën had en ik weken op bed moest liggen om te voorkomen dat de bevalling begon, brachten zij mijn dochter naar de opvang en legde ze haar 's avonds op bed. Toen ik na 37 weken beviel, was het mijn moeder die mijn hand vasthield en me moed in sprak. Dat was heel bijzonder voor ons allebei.
Rust en ruimte
In de eerste weken na de geboorte voelde ik nog altijd dat het goed was zoals het was. Mijn dochter was een makkelijke, tevreden baby. Na vijf weken sliep ze al door. Het was een zegen dat mijn ex niet in de buurt was. Ik ervaarde meer rust dan ooit. Hij is één keer komen kijken en heeft onze dochter niet erkend. Dat vond en vind ik nog altijd prima.
Omdat ik mijn volledige ouderschapsverlof opnam, had ik rust en ruimte om bij te komen van de turbulente periode en te genieten van mijn baby. Ik was trots op de manier waarop ik het allemaal deed als single mom, maar voelde ook ruimte voor een nieuwe liefde.
Twee maanden na de bevalling downloadde ik een datingapp. Tijdens onze gesprekken leerde ik al dat we op eenzelfde manier in het leven staan. Toen ik hem oppikte met mijn auto voor onze eerste date en hem zag staan met een grote bos bloemen in zijn handen, wist ik: hij is het.
Lees ook: Dit zijn de beste datingapps voor alleenstaande ouders
Geen stress
Ik was net mama geworden van een tweede kind, was mezelf opnieuw aan het uitvinden én was verliefd. Dat was behoorlijk veel. Gelukkig was ik in die periode thuis, waardoor ik kon wennen aan de grote veranderingen. We namen de tijd om elkaar te kennen. Tijdens de middagen die we samen doorbrachten en gingen bowlen of frisbeeën, nam ik mijn baby mee.
Gelukkig is mijn entourage voor hem geen probleem. Hij is, net als ik, moslim. In ons geloof is het gebruikelijk om je te ontfermen over een vrouw met kinderen. Inmiddels zijn we getrouwd, wonen we samen én verwachten we samen een kind. Mijn komende vierde trimester zal heel anders zijn dan de twee hiervoor: ik heb geen stress en kan leunen op een man die kookt, de zorg voor de kinderen op zich neemt en er voor me is. Daar kijk ik enorm naar uit.'
