'Door de verloskundigenpraktijk waar ik als zelfstandige veel mee samenwerk, word ik gebeld met een speciaal verzoek. Twee tieners hebben zich bij hun gemeld omdat ze een kind verwachten.
'We willen graag dat jij deze case oppakt, omdat we weten hoe onbevooroordeeld jij altijd te werk gaat. Heb jij daar tijd voor?' Ik voel me vereerd. Bovendien past het in mijn agenda. 'Ja hoor, stuur ze maar door', antwoord ik.
Lees ook: Tienermoeder: hoe zit dat juridisch?
Zelf verantwoordelijk
Niet veel later heb ik een eerste kennismaking met de aanstaande ouders: Sanne is 17 en zestien weken zwanger, Max is 16. Ik ontmoet het jonge stel thuis bij Annette, de moeder van Sanne.
De twee tieners mogen hier straks samen met hun baby wonen zo lang als nodig is. De ouders hebben de verantwoordelijkheid over de baby, maar oma wil hen ondersteunen waar nodig.
Zwanger ondanks de pil
Sanne en Max maken in eerste instantie een onzekere indruk. Begrijpelijk, want vertel als 17-jarige maar eens aan een onbekende vijftiger dat je een kind verwacht. Ze zijn bang om veroordeeld te worden.
Sanne vertelt dat ze door de pil heen zwanger is geraakt en dat ze het pas met dertien weken ontdekte. Ze kreeg tijdens de stopweken steeds een lichte bloeding en ging ervan uit dat het haar menstruatie was. Niets aan de hand, dacht ze. Totdat Annette opeens opmerkte dat haar dochter wat was aangekomen.
Lees ook: Anticonceptie na de bevalling: dit zijn de opties
Borstvoeding
De zwangerschap was een grote schok, maar Sanne en Max waren wel meteen vastberaden: zij willen zelf voor hun baby zorgen. Ik heb veel respect voor hen. Ze nemen het ouderschap serieus, zo merk ik aan de vragen die ze stellen.
Max wil bijvoorbeeld weten wat kraamzorg precies inhoudt en Sanne, een tenger dametje dat nog niet helemaal is volgroeid, vraagt of ze wel borstvoeding kan geven. Ik zie bij haar de opluchting als ik haar vertel dat dat in principe gewoon mogelijk is.
Max vertelt dat hij een BBL-opleiding gaat volgen waarbij hij één dag naar school zal gaan en vier dagen gaat werken om voor een beetje inkomen te zorgen. Sanne wil volgend jaar de opleiding fysiotherapie weer oppakken.
Babykamer
Als Sanne 30 weken zwanger is, ontmoet ik haar en Max opnieuw. Dit keer voor het daadwerkelijke intakegesprek. We bespreken hoeveel uur ik hier ga kramen: omdat ze bij Annette in huis wonen, gaat er per dag 1,5 uur af. Zo is dat geregeld vanuit de verzekering. Ik doe de gebruikelijke controles en wat kleine huishoudelijke taken, de rest zal ook door Annette worden opgepakt.
Zij heeft haar slaapkamer, de grootste van het huis, afgestaan aan haar dochter en schoonzoon. Het is een fijne en gezellige ruimte waar alles in past: een tweepersoonsbed met daarnaast een wiegje. Aan de andere kant staat ook een commode. Sanne, Max en Annette hebben veel spullen overal en nergens vandaan gehaald. Alleen de wandelwagen is gloednieuw.
Ik zie en voel aan alles dat Sanne en Max klaar zijn voor de komst van de baby. Ze vinden het spannend, maar ik heb alle vertrouwen in hen.
Tip: Tweedehands kinderkleding, speelgoed en babyuitzet: hier moet je zijn
Jarno
Als Sanne 40 + 6 is, wordt Jarno in het ziekenhuis geboren, de volgende dag mag het jonge gezin naar huis. Direct bij binnenkomst zie ik hoe superverliefd en trots Sanne en Max op hun zoon zijn, maar ik zie ook ook dat de situatie ze heeft overrompeld.
De eerste dagen komt de borstvoeding wat moeilijk op gang. Maar zodra het eenmaal loopt, gaat het als een trein. Sanne heeft op een gegeven moment zelfs overproductie.
Vertrouwen
Luiers verschonen, hun zoon in bad doen: Sanne en Max pakken alles snel en op een natuurlijke manier op. Ze lossen elkaar ook goed af. Als zij moe is, pakt hij het op en andersom. Ik ben erg onder de indruk van de jonge ouders.
Maar dat vertrouwen hebben zij in zichzelf helaas nog niet. 'Wat nou als jij straks weg bent? Mogen we je dan nog bellen?', vragen ze me. Ik vertel hen dat het mag, maar ik probeer ze vooral ook gerust te stellen. 'Als ik geen vertrouwen in jullie heb, dan laat ik jullie niet los.'
Na de kraamweek bellen ze me één keer: Jarno had wat onrustige nachten gehad waarbij hij veel met zijn armen zwaaide. Ik ben er toen naartoe gereden om hen uit te leggen hoe ze hen kunnen inbakeren.
Lees ook: Je baby inbakeren, alles wat je moet weten
Controle
Bij tienerzwangerschappen denken veel mensen vaak: moeilijk, moeilijk. Maar wat Sanne en Max mij hebben laten zien is dat het ook een succesverhaal kan zijn.
Ze stonden in het begin heel blanco in de zwangerschap. Zo van: we weten het allemaal niet, maar we gaan ons best doen. Ik denk dat dat de juiste instelling is.
Vaak genoeg kraam ik bij gezinnen die zo veel mogelijk volgens het boekje willen doen of Instagramplaatjes proberen te kopiëren. Mijn advies: laat de controle wat meer los, want het leven loopt vaak anders dan je misschien verwacht. Daar zijn Sanne, Max en Jarno het bewijs van.'
Op verzoek van de geïnterviewde zijn de namen gefingeerd.
Liefhebber van onze rubriek Kraamwerk? We publiceren iedere zaterdagochtend een nieuwe aflevering, eerder gepubliceerde Kraamwerken vind je ons dossier. Liever op papier? Dat kan! De bijzonderste afleveringen zijn gebundeld in een boek.
