Linda werd zwanger van een donor: ‘Ik schrok wel: zo veel halfbroertjes en -zusjes?’

Linda (37) heeft twee kinderen van dezelfde donor: dochter Layla (5) en zoon Leyon (2). Het balanceren tussen haar werk, de kinderen en tijd voor zichzelf blijft een uitdaging.

Niet bitter

‘Op de verjaardag van een vriendin leerde ik een vrouw kennen. Ze was eind dertig, had een grote kinderwens en was daarom naarstig op zoek naar een man. Ik vond haar wat verbitterd overkomen. Zelf was ik in de twintig en nam me ter plekke voor nooit zo te worden.

Toen ik op mijn dertigste in een relatie zat die niet lekker liep, besloot ik voor mezelf te kiezen. Ik wilde moeder worden, maar niet daten met de druk om kinderen te krijgen. Daarom besloot ik het alleen te doen.

Lees ook: Steeds meer single vrouwen worden bewust alleenstaande moeder (BAM)

Zoektocht

Ik kwam terecht bij een kliniek zonder wachtlijst en met een samenwerking met een Deense donorbank. Ik bekeek alleen de uitgebreide profielen – die bevatten een interview, kinderfoto’s van de donor en de uitslag van een EQ-test. Die zoektocht was gek en plastisch. Ik probeerde er wel wat leuks van te maken, maar dit is natuurlijk niet hoe ik het vroeger voor me zag.

Ik heb het in mijn eentje gedaan, want ik wilde me door niemand laten beïnvloeden. Dit moest écht mijn eigen keuze zijn. Je neemt zaad af en kiest zelf voor hoeveel pogingen. Ik koos voor drie pogingen, maar bleek in één keer zwanger te zijn. De rietjes bleven bewaard in een vriezer, daar kon ik voor de tweede zwangerschap gebruik van maken. Ook toen was het in één keer raak. Ik voel me daarmee zo gezegend.

Lees ook: Een zaaddonor zoeken, zo doe je dat

Donorpapa

Leyon is nog te klein om het te begrijpen, maar Layla weet dat ze een donorpapa heeft. Ik ben daar altijd open over geweest. Ze begrijpt het goed en kan het ook aan anderen uitleggen. Dat vind ik belangrijk, mocht ze later gepest worden omdat ze geen vader heeft, dan heeft ze een passend antwoord klaar – iedereen heeft immers een vader.

Over mogelijke donorbroertjes en -zusjes wilde ik pas vertellen als de kinderen er zelf om zouden vragen. Van buren hoorde ik dat er Facebookgroepen bestaan voor vrouwen die dankzij dezelfde donor kinderen hebben gekregen.

Zo kwam ik erachter dat Leyla en Leyon wel twaalf halfbroertjes en -zusjes hebben. Dat was wel even schrikken, ook al weet ik dat het maximum een stuk hoger ligt. Misschien naïef, maar gezien de korte tijd dat deze donor heeft gedoneerd, hield ik rekening met vier of vijf andere kinderen.

Lees ook: Spermadonor blijkt massadonor: ‘Onze kinderen hebben zeker honderd halfbroers en -zussen’

Contact

Via die Facebookgroep kwam ik in contact met de moeder van een halfbroertje. Layla zag zijn foto en zei meteen: “Hé, wie is dat? Hij lijkt op Leyon!” Toen ik vertelde dat dat haar halfbroertje is, vond ze dat gelukkig heel leuk.

Een tijdje terug hebben ze hem ontmoet. Dat was spannend, maar vooral gezellig. Ik ben blij met het contact met andere moeders. Ik ben niet bewust alleen, maar wel bewust alleenstaande moeder.

Als er ooit een man voorbijkomt die ik leuk genoeg vind, sta ik zeker open voor een relatie. Maar hij moet wel iets toevoegen aan ons leven. We hebben niet per se een man nodig om gelukkig te zijn.’

Interview: Danique Beijer – Fotografie: Kim Krijnen