'In de relatie met mijn vriend is er nooit sprake geweest van een gemiddeld aantal keer seks per week of maand. Ook voordat ik zwanger raakte, was onze seksfrequentie heel wisselend: soms deden we het dagen op rij, dan weer weken niet.
Zo dicht mogelijk bij elkaar
Of we veel zin hadden of juist niet in the mood waren, had te maken met ons stressniveau. In drukke periodes kwam het er niet van. Dat zaten we te veel in ons hoofd en ploften we na een lange dag uitgeput in elkaars armen in slaap. Maar als we ruimte voelden, dan ontstond het als vanzelf.
Onze seks was, en is nog altijd, heel intuïtief. We hadden niet meer nodig dan elkaar en volgden onze lichamen. Zo dicht mogelijk bij elkaar komen, was het doel. Dat werd meestal bereikt nadat ik eerst en daarna hij klaarkwam.
Sinds ons samenzijn gebruiken we de kalendermethode. Omdat we daar steeds losser mee omgingen en we op een gegeven moment niet eens meer nadachten over mijn vruchtbare dagen, raakte ik in verwachting.
Lees ook: Alles over hormoonvrije anticonceptie
Zwanger worden was geen doel
Mijn zwangerschap was welkom, maar geen doel op zich. We hebben dan ook nooit seks gehad met het idee een kind te verwekken. Ik vond dat prettig, omdat er totaal geen druk op lag. Nooit.
Hoe groter mijn buik werd, hoe minder vaak we seks hadden. De aanwezigheid van de baby, maar ook zeker het nadenken over welke standjes wel of juist niet fijn waren en wat wel en wat niet lukte, zorgde ervoor dat we allebei te veel nadachten.
We besloten het een tijdje niet te doen en dat was voor ons allebei oké. Tot de geboorte van onze dochter bleven we intiem door veel te knuffelen en te zoenen.
Een soort wrak
Ik weet nog goed dat de verloskundige in de kraamweek vroeg: 'Heb je al nagedacht over anticonceptie?' en dat ik dacht: uhm, nee, hoezo? Ik had wel andere dingen aan mijn hoofd. Ook toen de gynaecoloog zes weken na de bevalling tijdens de nacontrole vroeg welk anticonceptiemiddel ik gebruikte, schoot ik in de lach. Met seks was ik nog helemaal niet bezig.
Mijn buik was weken heel gevoelig door de wond van de keizersnede, ook had ik lang last van mijn borsten die meerdere keren waren ontstoken. Lange tijd voelde mijn lichaam als een soort wrak, niet als een instrument om genot aan te beleven.
Meer lezen over: Geen zin in seks na de bevalling
Keer op keer wees ik hem af
Als mijn vriend toenadering zocht, wees ik hem keer op keer af. Het duurde een maand of drie voordat dat langzaam veranderde.
Toen op een avond de juiste, ontspannen sfeer ontstond, hadden we voor het eerste sinds lange tijd weer seks. Ook al was ik niet vaginaal bevallen, ik vond het heel spannend. Het was alsof ik mijn lijf weer opnieuw moest leren kennen.
Nooit omdat het moet
Sindsdien doen we het af en toe, maar zeker niet regelmatig. Omdat we nog altijd de kalendermethode hanteren, maar absoluut geen tweede kind willen, zijn de dagen waarop we seks kunnen hebben schaars.
Ook staan onze hoofden er vaker niet, dan wel naar. We doen het nooit omdat het 'moet' en alleen als we ruimte voelen. Daardoor zijn onze sekspartijen van het afgelopen jaar op twee handen te tellen. Maar áls we het doen, is het hemels.'
Nicolette is een gefingeerde naam, de echte naam van de geïnterviewde is bekend bij de redactie.
