Bekroning
'Een tijdje terug heb ik voor het eerst het kloppende hartje van ons tweede kind gezien. Zeven weken en toch al vol leven. Het maakt me zo gelukkig. Nóg een keer een bekroning van de liefde tussen mijn man Mark en mij. En een broertje of zusje voor Liza, die niets liever wil.
Onderdeel van mijn leven
Ik vind het fijn voor haar. Stel nou dat het niet goed met mij gaat en parkinson mij er eerder onder krijgt dan ik zou willen, dan is ze niet alleen. Niet dat ik daar veel mee bezig ben. Helemaal niet zelfs. Parkinson is helaas onderdeel van mijn leven, maar ik ben in de eerste plaats Selma; vrouw van Mark en moeder van onze kinderen.
Lees ook: Een lichamelijke beperking en een kind opvoeden: deze ouders bewijzen dat het kan
Oudemensenkwaal
"Parkinson is toch iets voor oude mensen?" Ik hoor dat zó vaak. Dat klopt, maar ook jongeren kunnen het krijgen. Voor mij was het eerlijk gezegd best een opluchting toen ik na jaren aanmodderen met een slepend been en trillende handen wist waar het vandaan kwam. Mijn neuroloog dacht dat het geen parkinson kon zijn vanwege mijn leeftijd.
Diagnose
Totdat ik bij een andere specialist kwam, die al snel de diagnose stelde. Natuurlijk hakte het erin, een ziekte die nooit meer overgaat. Het helpt dat ik positief ben ingesteld. Het is echt niet zo dat ik morgen tussen zes plankjes lig. Met medicijnen is de ziekte best goed onder controle te houden.
Testcase
Ik ben het levende bewijs dat je met parkinson toch kinderen kunt krijgen. Vrouwen denken vaak dat ze niet zwanger kunnen worden vanwege de medicijnen. Het lastige is dat die niet zijn getest op aanstaande moeders, want zwangere vrouwen doen niet mee aan onderzoeken met medicijnen. De neuroloog zei dat het kon, dus we besloten ervoor te gaan.
Lees ook: Dit moet je weten over het gebruik van medicijnen tijdens de zwangerschap
Uitweg
Wel lieten we de NIPT doen met elf weken. Als de uitslag dan niet goed was, konden we het altijd laten weghalen. Dat klinkt natuurlijk gemakkelijker dan het is, want ik moet er niet aan denken. Als ik straks voor deze baby de test krijg, zal het weer heel spannend zijn. Toch voelt het als een soort uitweg, voor als er toch iets niet goed is met de baby.
Alle tijd
Het enige echte nadeel van mijn ziekte is dat ik volledig ben afgekeurd om te werken. Het lijkt me fijn om te kunnen werken, iets van mezelf te hebben. Toch benijd ik de werkende moeders niet die 's morgens gestrest het schoolplein af rennen. Ik heb alle tijd voor Liza. En mijn man werkt vaak nachtdiensten en is 's middags thuis. Ik kan dan lekker op de bank liggen, omdat ik vaak moe ben.
Samen op de scootmobiel
Ja, Liza is het meisje met die mama met een scootmobiel. Ik zie mensen soms kijken: ach, wat zielig. Maar ik heb niet het idee dat Liza daar last van heeft. Zij zit in een zitje achterop en samen hebben we de grootste lol. Ik hoop dat mensen dan denken: kijk nou, wat een mooi stel, die twee.'
Meer informatie: parkinson.nl
Tekst: Deborah Ligtenberg Beeld: Kim Krijnen
