'Ik word er altijd blij van als ik twee ouders zie die dolgelukkig zijn dat er een kind op komst is. Het komt namelijk vaak genoeg voor dat ik tijdens de intake een stel voor me heb waarvan de een - meestal de moeder - heel enthousiast is, terwijl het voor de ander eigenlijk allemaal niet zo hoeft.
Dit keer lijkt het of de vader meer geniet van de zwangerschap dan zijn vrouw. Zijn ogen glunderen als hij vertelt hoe blij hij was toen ze ontdekten dat het na anderhalf jaar proberen eindelijk was gelukt.
Vakantieliefde
Zij is timide en zegt niet veel. Misschien komt het doordat ze onzeker is over haar Nederlands. Ze verhuisde vier jaar geleden voor de liefde vanuit Indonesië naar onze hoofdstad.
Hun liefdesverhaal in het kort: vijf jaar terug ontmoetten ze elkaar op het strand op Bali, waar hij destijds met vrienden op vakantie was. 'Het was liefde op het eerste gezicht', vertelt hij. 'Ik wist meteen: zij wordt de moeder van mijn kinderen.' En dan, iets te zelfverzekerd: 'Als ik iets wil, dan krijg ik het ook, haha!' Hij zegt het met een knipoog, maar toch word ik er ongemakkelijk van.
Lees ook: Een baby van je vakantieliefde: 'Zwanger, zei ik. Hij reageerde vreemd, kreeg een koude blik'
Elk jaar gaan ze terug naar Bali, ook om haar familie op te zoeken. 'Ze heeft veel heimwee en mist haar ouders en zusje. Ze heeft het er moeilijk mee dat haar moeder niet bij de bevalling kan zijn.'
Thuisbevalling
Eén week voor de uitgerekende datum wordt hun dochter geboren. Een mooi, klein meisje met veel haar. Ik assisteer bij de geboorte: een thuisbevalling in bad, precies zoals de kraamvrouw het wilde. Haar moeder en zusje waren er op afstand bij, want via beeldbellen kijken zij het laatste half uur mee.
Vader en moeder huilen van geluk als de baby na een bevalling van dertien uur ter wereld komt en ook aan de andere kant van de wereld wordt emotioneel gereageerd. Ik krijg er zelf bijna tranen van in mijn ogen van omdat ik weet hoe graag de kraamvrouw haar familie erbij had willen hebben.
Lees ook: Je kind laten meekijken bij de bevalling: wel of geen goed idee?
Druk
Als ik me de volgende dag bij het kersverse gezin meld, zie ik een supertrotse, maar ook drukke vader. Hij zit niet stil en is druk met van alles. 'Wil je koffie? Een beschuitje erbij?' Terwijl hij het me vraagt is hij ook nog de woonkamer aan het opruimen.
'Kom jij maar lekker zitten, dan pak ik zelf wel een kop koffie', antwoord ik. Dan komt hij even naast me zitten. Met de nadruk op even, want vijf seconden later staat hij alweer op. 'Ik ga even naar onze dochter kijken. Ben zo terug!' En weg is hij.
Superpapa
Als ik even later ook naar boven ga, zie ik de kraamvrouw in bed liggen. Zij kijkt wat tv, de baby ligt te slapen in een co-sleeper. Ze lacht als ze me ziet. 'Bedankt voor gisteren, ik vond het fijn dat je er was', zegt ze. Ze vertelt ook dat ze weinig heeft geslapen en dat ze moe is.
Ik adviseer haar om zo veel mogelijk te rusten. 'Ik zorg wel voor de baby', stel ik haar gerust. Haar man, die onvermoeibaar lijkt en in de badkamer aan het rommelen is, vangt ons gesprek op. 'Ik zorg ook voor de baby, vind ik leuk!' De kraamvrouw glimlacht: 'Hij is een superpapa'.
Tweede kind
Zijn enthousiasme blijft de dagen die volgen, hoog. Hij geeft toe dat hij ook moe is, maar hij vindt het het allemaal waard.
Op dag zes vertelt hij mij zelfs dat hij zijn vrouw heeft gevraagd wanneer ze het weer wil proberen. Ik verslik me nog net niet in mijn koffie. Zijn vrouw is net bevallen en hij heeft het alweer over een tweede.
'Zodra ze is hersteld, gaan we er weer voor. De eerste keer duurde het even voor ze zwanger raakte en ik wil niet weer zo lang wachten', zegt hij vastberaden. 'Hoe mooi zou het zijn als we over twaalf maanden nog een baby hebben?'
Lees ook: Een tweede kind: wanneer?
Rustig aan
Ik vind het mooi om te zien dat hij zo geniet van het vaderschap, maar plots vind ik zijn enthousiasme ook irritant. Ik voel ook de behoefte om hem af te remmen. 'Geniet eerst nou maar eens van jullie dochter en jullie nieuwe leven met z'n drieën', adviseer ik hem voorzichtig. Hij lijkt het niet te willen horen.
Later op de dag, als ik even alleen ben met de kraamvrouw, vertel ik haar over het gesprek dat ik met haar man had. 'Ik heb 'ja' gezegd, maar ik ben er nog niet klaar voor. Ik ben moe. Ik heb pijn.'
Op de laatste dag heb ik het met hen over anticonceptie. 'Wil je een spiraal?', vraag ik de kraamvrouw. Net als ze antwoord wil geven, neemt hij het gesprek over. 'Daar moeten we het nog maar eens over hebben. Want ze weet hoe ik erin sta. En jij weet ook wat ik eerder heb gezegd: 'Als ik iets wil ...'
Lees ook: Dilemma: 'Mijn partner wil geen derde kind, maar ik wel'
Liefhebber van onze rubriek Kraamwerk? We publiceren iedere zaterdag een nieuwe aflevering, eerder gepubliceerde Kraamwerken vind je ons dossier. Liever op papier? Dat kan! De bijzonderste afleveringen zijn gebundeld in een boek.